Zoals het getij van de oceaan in beweging gezet is, zo zijn jullie in beweging gezet. Jullie zijn lopend geland, geliefden. Hoewel er in Waarheid geen voor en na is, is er wat de wereld betreft een voor jou en na jou. Je begon niet bij je geboorte. Je kwam aan bij je geboorte. In de dood ga je nergens weg. Je lichaam valt aan de kant van de weg. Je gaat gewoon door. Er is geen onderbreking van jou. Je bent eeuwig. In Waarheid was er geen voor jou noch was er een na jou, en toch ga je jezelf voor en volg je jezelf.

Tijd is een geschikte manier om over dingen te praten. Ruimte is ook een geschikte manier. In feite wordt ruimte in de wereld gezien als solide. Iemand die niet solide is kan gezien worden als vaag. Je bent tijdelig noch ruimtelig, want geen van beide bestaat. Natuurlijk loont het op Aarde op de grond te zijn, maar in wiens interpretatie ben je op grond of niet op grond of binnen tijd of buiten tijd? In Mijn boek ben je tijdloos en ruimteloos. Je kunt niet het een hebben zonder het ander. In Waarheid is er geen van beide. Er is geen richting om in te gaan en er is geen tijd om in een richting te gaan als je zou kunnen.

Dus zijn alle woorden die je gebruikt metaforen. Ze zijn "alsof" woorden. Als er tijd zou zijn, dan zou dit of dat zo zijn. Als er ruimte zou zijn, dan zou je erin wonen, maar er is geen ruimte, dat denk je maar en je bespeurt dat je in een wereld woont die je kunt aanraken. In de wereld is het aan te raden om in contact te blijven.

Blijf met Mij in contact, geliefden, want Ik ben je soliditeit. Er is geen andere. Al het andere is een waan. Alles wat jouw zintuigen je zeggen is een waan. Je lichaam is een waan. Alles is een waan behalve Eenheid.

De appel die je eet is een waan.

Natuurlijk heb je in de bestaande wereld waar je in leeft de waan van een appel nodig om de waan van je maag te vullen, zodat je door kunt gaan met de waan van tijd en ruimte. Ik zeg niet dat dit slecht is. Je bent in de wereld en je spreekt de taal van het land waar je bent. Je bent in het land dat Aarde genoemd wordt, of de wereld genoemd wordt, of berg of stroom, heuvel en dal genoemd wordt, en je woont onder de hemel die zonnig is of bewolkt. Je bent zo met de illusie van de wereld bedekt. Natuurlijk lijkt het echt. Hoe zou dat niet kunnen? Iedereen doet alsof de wereld echt is. Iedereen kan zien en aanraken en alle fysieke zintuigen gebruiken. Wat voor God kan rondvertellen dat de wereld onwerkelijk is? Neem Me niet kwalijk, lieverds, maar vind je zelf de wereld vaak niet onwerkelijk? Wat niet kan gebeuren gebeurt. Wat naar wereldse maatstaven zou moeten gebeuren gebeurt niet. Alles staat op zijn kop in een wereld die echt geen tijd en ruimte heeft en toch is er Waarheid in deze onmogelijke wereld. Jij bent Waarheid en Ik ben Waarheid. En de Waarheid van de Waarheid is Eén. Twee is geen Waarheid. Alleen Eenheid is dat.

Er is geen ruimte voor ruimte en er is geen tijd voor tijd, want Eeuwigheid en Oneindigheid trotseren zwaartekracht. Je kunt niet zowel tijd als Eeuwigheid hebben. Je kunt niet zowel ruimte en Oneindigheid hebben. En toch, waarin ligt jouw keuze?

Leef in de dwalende wereld van tijd en ruimte en houd contact met waar je vandaan komt. Blijf in contact met Thuis. Herinner je altijd waar je vandaan komt en waar je uiteindelijk bent. Dit stukje ruimte waar je in lijkt te leven is een episode, een ingebeelde episode, een wederzijds overeengekomen episode die een hele tijd lijkt te duren en die in Waarheid zelfs geen wat je zou kunnen noemen een halve minuut duurt.