Hoe ver je ook mag denken dat je in het leven bent, je bent een beginner. Je bent een beginner in zoverre dat je altijd groeit. Er is geen einde aan jullie, geliefden. Je bent altijd aan het beginnen. Je kunt niet diep inademen en ontspannen denkend dat je alles geworden bent wat je moet worden. Je kunt diep inademen en ontspannen wetende dat je zult doorgaan met leren en groeien en doorgaan met alles uit te drukken wat er in jou is om uit te drukken.

Je kunt gespannenheid verliezen. Gespannenheid wordt niet vereist. Leren en groeien worden dat wel. Leren en groeien zijn een natuurlijk proces en vooruitgang. Je hoeft niet altijd te denken aan wat natuurlijk is. Wat natuurlijk is, is geen proces dat je moet activeren. Het is onvermijdelijk. Je hoeft geen scorekaart bij te houden. Je hoeft jezelf niet te taxeren.

Een roos vraagt zichzelf niet af: “Hoe groei ik vandaag? Welke voedingsstof mis ik? Lig ik voor op alle rozen of loop ik achter?”

Rozen weten hoe te bloeien. Rozen hoeven er niet over na te denken. Rozen vragen zich niet af: “Ben ik er gekomen?” Ze komen er gewoon, wat betekent in volle bloei. Ieder moment leidt tot hun volle bloei.

Een roos in bloei verwelkt, denk je. De bloem verdroogt. De bloei verwelkt alleen maar om terug te komen. Wat je wint, heb je gewonnen. Het lichaam mag tot stof vergaan, maar jouw ziel nooit. Je staat weer op. Er is een moment dat de ziel haar lichaam verlaat, maar jouw ziel is op een continuüm en is eeuwig. Alleen op Aarde is er tijdelijk. In het geval van Zijn, is niets tijdelijk, want Zijn is Oneindig. Oneindig zijn de uitdrukkingen van Zijn. Zijn is meer dan een éénmalige kans. In feite is alles behalve Zijn, Ziel, en Liefde, zo tijdelijk dat al het andere illusie is. Zijn, Ziel en Liefde zijn het Enige Ware en Werkelijke. De Eenheid van Ons, de Eén van Ons is Waar, en de enige Waar die er is. Zijn eindigt nooit. Zijn is eeuwig. Geliefden, je bent Zijn. Je bent Mijn Wezen. Je bent de Eenheid die IK BEN.

Dit alles is een mysterie voor jou, een mysterie binnen een mysterie. Jouw individuele persoonlijkheid lijkt te bestaan. Voor even speel je een rol in het Theater van het Leven. Je hebt jouw moment op het Toneel. En dan ga je af. Jij Die Altijd Bestaat gaat van het toneel af. Je bent van het toneel. Je bestaat buiten het toneel waar je niet zo zichtbaar bent. Jouw bestaan buiten het toneel is groter dan welke uitvoering van jou ook, begrijp je dat?

Wat is het dat je niet begrijpt? Wat is het koord waar het menselijke leven jou mee vasthoudt? Het is alsof je een gevangene van het leven bent, terwijl je inderdaad de zuivere essentie van het leven bent. Jij bent het Leven. Het theater waarin je leeft is een decor. Jij bent de ster van de show in veel grotere termen dan je beseft. Jij bent HET. Jij die alles bent, geeft een uitvoering. Jouw uitvoering kan groot zijn, maar jouw uitvoering valt in het niet bij de Waarheid van jou.

Ach, de Waarheid van jou. De Waarheid van jou is dezelfde als de Waarheid van Mij. Dat is het in het kort, de hele Waarheid en niets dan de Waarheid. Je bent veel groter dan jouw identiteit op Aarde. Je bent niet een kantoorbediende of een accountant. Je bent geen schrijver of een bezorger. Je bent Zijn, zuiver simpel Zijn, en je bent Gepersonifieerde Grootheid. De wereld weet dit nog niet. De wereld kan jou als onbeduidend zien.

Jij bent Betekenis Zelf. Jij bent de Pen waarmee Ik schrijf. Jij bent Beker die Ik vasthoud. Jij bent een Sleutel tot het leven. Ziedaar, je bent het Instrument van God, Neem nu je plaats in. Je bent op de voorgrond. Je bent de zin van het leven, dit leven, dat je toevallig ook in je hand houdt.