Als je jouw vrede voor het vermeende nut van een ander opoffert, offer je misschien ook de vrede van iemand anders op.

Opoffering is niet heilig.

Je kunt met heel je hart verlangen zo van anderen te houden dat je alles voor ze zou doen, en toch ben je niet in staat je verlangen door te voeren. Sommige mensen kunnen dat. Ze kunnen het liefdevol doen, en jij kunt erkennen dat je daartoe niet in staat bent. Het is niet verstandig situaties zo te laten voortduren, laten we wel wezen, ze zijn voor jou ondraaglijk. Je kunt goede bedoelingen gehad hebben, maar je bent gewoon niet in staat jouw goede bedoelingen waar te maken. Als jij bij voorbeeld geen vrede in je huis hebt, wie heeft die dan wel? Wanneer zul je die hebben? Hoe zal je de vrede herstellen als jouw vrede verstoord is? Wrok herstelt geen vrede.

Natuurlijk wil je een alles liefhebbend mens zijn. Je streeft daarnaar. En dan neem je misschien meer op je dan je aan kunt. De basis van jouw keuze kan goed zijn dat je je eigen problemen vermijdt. Je roert in de pot en dan kun je niet zien wat er in is. Het is zo gemakkelijk anderen om jou heen en situaties waar je middenin zit, de schuld van jouw gevoel van onbehagen te geven.

Je had een keuze en je maakte een keuze die jouw leven verstoort. Begin met de erkenning dat jij verantwoordelijk bent. Jouw tegenslag is niet de verantwoordelijkheid van iemand anders.

Sommige mensen zijn bang zichzelf te ontdekken en trekken dus situaties naar zich toe die hen overstuur houden om anderen. Ze lijken niet in staat te zijn verder te gaan zonder moeilijkheden om op te lossen. Ze kunnen denken dat ze handelen voor het hoogste goed, en toch handelen ze misschien vanuit een niveau van onrust veroorzaken. Sommige mensen gaan met problemen om door zich problemen op de hals te halen. Vanuit een plek van schijnbare openhartigheid kunnen ze zeker maken dat er onrust in hun leven is.

Ik vraag Mijn kinderen onzelfzuchtig te zijn. Ik vraag Mijn kinderen niet zich op te offeren. Ik vraag Mijn kinderen zeker niet hun goede wil op te offeren. Ik vraag je niet moeilijke situaties in je leven binnen te halen. Ik vraag je niet dramatiek in je leven binnen te halen.

Je kunt de meest goed bedoelende mens in de wereld zijn en toch kun je herhaaldelijk situaties veroorzaken die niet heilzaam zijn. Als er patronen in je leven zijn, merk ze dan op. Merk op welke patronen zichzelf herhalen. Begrijp dat je niet een onschuldige toeschouwer bent. Je bent niet een onschuldig slachtoffer. In zekere zin, ben jij de dader.

Je kunt zo aan onbehagen gewend zijn dat je er voor adverteert. Je kunt jezelf heel goed van je goede motieven overtuigd hebben, en jouw goede motieven kunnen best bestaan, en toch zijn zij een façade.

Als je steeds weer bepaalde moeilijkheden ondervindt, ben jij, Mijn lief kind, de schuldige. Jij trekt de moeilijkheden naar je toe. Niemand anders doet dat. Je doet het zelf.

Vind een andere manier.

Als je herhaaldelijk naar een stad verhuist waar je de mensen moeilijk vindt, overweeg dan dat jij het misschien bent die moeilijk is. Om een onbekende reden wil jij misschien bewijzen dat andere mensen niet volmaakt zijn of te moeilijk tevreden te stellen.

Je leeft met jezelf, geliefde. Waar je ook gaat, je leeft met jezelf. Als het je niet bevalt met jezelf te leven, dan is er iets in jouw perspectief dat moet veranderen, en jij moet het veranderen.