Jij bent Mijn zonnetje. Ik vind het heerlijk bij je te zijn. Jij maakt Mij blij. Zul je blij met Mij zijn?

Of zul je schelden en klagen? Desondanks vind Ik het toch heerlijk bij je te zijn. Ik mis niets, maar Ik ben een God Die door de vingers kan zien. Het is zelfs niet zo dat Ik door de vingers zie. Ik ben de Ware Ziener, en Ik kijk verder dan klachten en dergelijke. Ik kijk recht in jouw hart.

Jouw hart klopt hier in het Mijne. Ik ken de Waarheid van jou en niet al die hocus pocus. Er is niets anders voor Mij te zien dan het licht van jou dat straalt als de zon. Ik word onweerstaanbaar door jou aangetrokken. Niet voor alle thee in de wereld zou Ik van jou weg willen zijn, jij die Mijn eigen hart overvloeiend van liefde bent, getijde-liefde in het kloppen van Mijn hart.

Wij zijn samen, jij en Ik, en niemand, niets, kan Ons uit elkaar halen. Niemand kan Mij iets anders zeggen. Ik ben geen keten, maar geen schakel in onze verbinding kan gebroken worden, doorgezaagd, doorgeknipt met tangen, nee, helemaal niet. Niets kan Ons uiteendrijven. Geen explosie van atomen kan de Werkelijkheid van Onze Liefde uiteen doen spatten. Onze liefde kan echter alle drogredenen waar jij loyaal aan geweest bent verbrijzelen.

Jij en Ik zijn in dit ding leven genaamd samen. Jouw grootste tekortkoming, als er al een is, is dat je de pracht van jezelf over het hoofd ziet. Ik kan het heel goed redden zonder jouw bewustzijn van Mij. Ik kan jou begrijpen. Jij kunt jezelf niet begrijpen. Ik begrijp jou moeiteloos. Ik begrijp jouw psychische problemen. Meer zelfs, Ik kan jou daaruit halen. Liefde kan alles doen. Wat heb je gedacht dat Onze liefde niet toe in staat is? Onze liefde kan bergen verzetten. Onze liefde kan over hoge gebouwen springen. Onze liefde kan over elke denkbare hindernis heen springen. Niets kan Onze liefde ook maar een jota beïnvloeden. Jij zou iets anders kunnen zeggen.

Soms ben je ongenegen geweest bij Mij te rusten. Je hebt misschien al je frustratie en boosheid in één knapzak gebonden en hem naar Mij toe gegooid, zoals je met een zondebok zou doen. Soms ben Ik als de band geweest waar je tegenaan schopt. Je was van streek. Ik ben dat niet. Ik weet hoe Ons verhaal zich afspeelt. Het heeft een gelukkig einde.

Eigenlijk heeft Ons verhaal en gelukkig niet-einde, want Wij lopen in de Eeuwigheid. Eeuwig en Oneindig is Onze liefde. Wij lopen in groene weiden en liggen neer bij de stille wateren. Er is nergens waar Wij niet zijn. Alleen denk jij dat Wij gescheiden zijn. Sterker nog, jij kunt denken dat Wij tegenover elkaar staan.

Als je kunt accepteren dat Wij samen zwaaien in de vooravond van een Nieuwe Maan, dan begin je te weten hoe Wij één geheel zijn. We zijn niet apart. Er is geen scheiding. Er is Eenheid. Eenheid is de jouwe, en daarom de Mijne. Wij leven veilig in de Heelheid van Eenheid. Wij zitten als het ware in elkaars zak. Als jij twee stappen naar links neemt, dan neem Ik twee stappen naar links met jou. Ik ben op elk moment pal bij je.

Terwijl We hierover spreken, voel je dat je gespannenheid loslaat? Ben je niet meer ontspannen als je gewoon denkt aan in Wiens Hart je bent en Wiens Handen de jouwe vasthouden?

Ik ga taal te boven en toch begrijp Ik alle talen. Ik heb geen taal nodig. Er is een diepte vóór taal en Wij, jij en Ik, zijn vaak in deze diepte. Onze Eenheid kan heel goed jouw begrip te boven gaan. Je kunt Onze Eenheid kennen zonder begrip ervan. Jouw hart begrijpt het. Jouw hart weet. Jouw hart begrijpt alles en alles is in orde. Wij zijn in een Eeuwige Omhelzing die geen grenzen kent. Onze omhelzing zou Oneindigheid genoemd kunnen worden.