HEAVEN #2285 Χύνοντας Την Μπογιά 26 Φεβρουαρίου, 2007

Ο Θεός είπε:

Έχετε φτάσει να πιστεύετε τον ρόλο που παίζετε. Υποδύεστε κάποιον πάνω σε μία θεατρική σκηνή, και έχετε ονειρευτεί πως είναι αλήθεια. Ξεχάσατε ότι είστε απλώς ένας ηθοποιός πάνω στη σκηνή. Ξεχάσατε ότι είστε μεταμφιεσμένοι. Ξεχάσατε ότι έχετε μια ζωή πέρα από αυτήν που παριστάνετε τώρα. Παίζετε έναν ρόλο, και έχετε φτάσει να πιστεύετε πως είναι η αλήθεια. Έχετε φτάσει να πιστεύετε ότι αυτό το κοστούμι που φοράτε είναι εσείς και ότι αυτή η σκηνή που διασχίζετε είναι το πού είστε.

Έχετε γαντζωθεί από αυτόν το ρόλο που παίζετε. Έχετε πειστεί πως είναι εσείς, ενώ τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο απ’την αλήθεια.

Σήμερα, μπορεί να παίζετε ένα παιδί. Αύριο έναν ανήλικα. Πιο μετά, έναν ηλικιωμένο. Και,όμως, δεν είστε κανένας από αυτούς. Είστε πολύ μεγαλύτεροι από το προφανές.

Αγκαλιάστε τους ρόλους που παίζετε, και θυμηθείτε ότι αντιπροσωπεύουν απλά και μόνο έναν ρόλο που παίζετε στη ζωή σας. Ο ρόλος δεν είναι η ζωή σας. Μοιάζει σαν να είναι η ζωή σας. Λέτε τα λόγια σας. Κατοικείτε στη σκηνή. Οι άλλοι παίκτες παίζουν τους ρόλους τους. Είναι καλοί και κακοί ήρωες, και μπορεί να αλλάξουν ρόλους – και εσείς μπορεί να αλλάξετε- ανάλογα με το σκηνικό και το συγκεκριμένο έργο στο οποίο παίζετε. Το κοινό ζητωκραυγάζει ή αποδοκιμάζει, και εσείς είστε το δικό σας κοινό. Να έχετε καλή άποψη για τον εαυτό σας. Σιγουρευτείτε πως έχετε.
Επευφημήστε την καρδιά σας.

Όποιο ρόλο και να παίζετε, μπορείτε να τον αλλάξετε. Αν έχετε κουραστεί από τον ρόλο που παίζετε, διαλέξτε κάποιον άλλον. Κανείς δε χρειάζεται να σας δώσει την άδεια. Δώστε εσείς την άδεια στον εαυτό σας. Κανείς δε χρειάζεται να σας το προτείνει. Προτείνετέ το εσείς στον εαυτό σας. Δοκιμάστε μία μικρή εναλλαγή ρόλων.

Στη σκηνή της ζωής, οι παίκτες αλλάζουνε ρόλους όλη την ώρα. Ένα απόβρασμα γίνεται άγιος. Ένας φτωχός γίνεται πλούσιος. Ένας ατζαμής γίνεται δεξιοτέχνης. Ένας ακροβάτης μένει ανάπηρος. Κτήρια χτίζονται και κτήρια κατεδαφίζονται. Τα λεφτά κυκλοφορούν από το ένα χέρι στο άλλο, και το ίδιο κάνουνε και οι ρόλοι. Είναι ίδια η θάλασσα στην οποία ταξιδεύετε, αγαπημένοι. Είτε είστε ο καπετάνιος ή αυτός που σφουγγαρίζει το κατάστρωμα, είστε στο ίδιο σκάφος, στην ίδια θάλασσα.

Στην πραγματικότητα, εσείς είστε ο συγγραφέας του έργου στο οποίο συμμετέχετε. Εσείς είστε ο θεατής, και εσείς επίσης είστε ο σεναριογράφος, ο παραγωγός, ο σκηνοθέτης, ο μηχανικός σκηνής ,το συνεργείο… Τι υπέροχο είναι το έργο στο οποίο παίζετε. Εσείς είστε ο μαέστρος της ορχήστρας, κι όμως δεν ξέρετε ποιο είναι το επόμενο κομμάτι. Αυτό είναι εντάξει. Το αυθόρμητο είναι εντάξει. Αυτό στο οποίο συμμετέχετε, είναι δημιουργική δραματική τέχνη. Κάνετε πολλούς αυτοσχεδιασμούς.

Δεν είναι οι καλοί και οι κακοί ήρωες τέλειοι στο ρόλο που παίζουν; Δεν είναι τέλειος ο ρόλος από μόνος του; Και ποιος θα μπορούσε να τον υποδυθεί καλύτερα από αυτόν που τον υποδύεται; Με το που τελειοποιεί έναν ρόλο, προχωρά στον επόμενο.

Αν ήσασταν ένας περιπατητής, τώρα γίνετε ένας δρασκελιστής. Αν έχετε ξεχάσει ότι είστε ένας απλός ηθοποιός που παίζει έναν ρόλο, μπορείτε να βγείτε απ’τον ρόλο, όπως θα βγαίνατε από ένα κοστούμι. Αν μέχρι τώρα παίζατε παιχνίδια, μπορείτε να μπείτε σ’ένα καινούργιο παιχνίδι,ή μπορείτε να αλλάξετε τους κανόνες. Μπορείτε να μπείτε σε έναν κόσμο δικής σας κατασκευής. Μπορείτε να πιάσετε ένα πινέλο ζωγραφικής. Μπορείτε ν’αναμίξετε καινούργια χρώματα. Μπορείτε να χύσετε την μπογιά, και να χρησιμοποιήσετε την μπογιά. Μπορείτε να είστε ο καλλιτέχνης που παίρνει έναν μεγαλύτερο καμβά και ζωγραφίζει μια μεγαλύτερη εικόνα του εαυτού του.

Μετάφραση: Μαρία Θεοδώρου
Copyright © 1999-2007
Heavenletters™