Stel je de diepste rust voor die je ooit voelde. Ze was zo diep en zo gemakkelijk. Ze was moeiteloos. Er was geen inspanning. Dit is vrede. Vrede regeerde een tijdlang en er was niets in jouw gedachten. Je geest hield voor een keer geen toezicht. Je geest was een poosje op vakantie en liet jou alleen. Je geest kwelde je niet. Hij herhaalde zichzelf niet. Hij gaf jou een pauze. Hij liet je met rust.

Jouw roofzuchtige geest wordt verondersteld je niet op de nek te zitten. Jouw geest is niet bedoeld jou heen en weer te laten schieten. Jouw geest is niet bedoeld op en neer te springen en jou waarschuwingen te geven of zelfs herinneringen die jou meenemen over een schaduwrijke laan.

Jouw geest nam je leven over en vulde jou met zorgen en dat soort dingen. Jouw geest liet jou gewoon teveel denken. Hij deed jou zoeken naar meer gedachten om die welke je al had te overtreffen. Jouw geest rende naar her en der en vergat dat hij niet een hoge pief was. Jouw geest, die het natuurlijk goed bedoelt, vergeet dat hij niet bedoeld was jouw meester en jouw hart te zijn. Hij vergat dat hij bedoeld was jou te dienen en jouw hart in vrede te laten. Jouw geest raakte gewoon zo gevangen in een denk-fuif dat hij zijn voornaamste missie vergat. Hij vergat gewoon. Hij raakte gevangen en vergat naar het hele beeld te kijken. De geest leidde zichzelf van zijn koers af, op dezelfde manier waarop jij, als je haastig voor een reis je koffer pakt, in jouw verlangen klaar te komen, je iets belangrijks vergat in te pakken.

En dus rent je geest. Hij onthoudt alle niet essentiële dingen en vergeet zijn voornaamste missie, die is jou zorgen en kosten te besparen. Jouw geest is verlangend jou te dienen, maar hij heeft het woord dienen verward met het woord redden.

Laten We aan de geest tot uitdrukking brengen dat zijn rol niet is jou over te nemen en jou weg te rukken van het pad van vrede. Als dienaar, is jouw geest geduldiger, rustiger, vriendelijker. De geest is niet bedoeld zo erg te jachten en jagen. De geest is niet bedoeld jou uit te putten.

Hoe kalmeren We dan de geest? De geest is zo krachtig. Hoe krijgen We hem zover te rusten en misschien veelvuldig rust te nemen? Zoals in het hele leven, hou van je geest en vraag hem zijn muziek zacht op de achtergrond te spelen. Klop je geest op de rug en vraag hem zich ervan te onthouden waarschuwingssignalen in werking te stellen. Zeg hem dat je zorgvuldig zult luisteren naar alles wat hij zegt en dat hij niet zo zijn best hoeft te doen om jouw aandacht te krijgen. Vraag hem kalm te zijn, en zeg hem dat jij op hem reageert en dat jij voor jouw leven verantwoordelijk bent en dat jij goed voor jezelf en je geest zult zorgen. Vraag hem een poosje achterin te gaan zitten en jou met rust te laten. Uiteindelijk, zal de geest in vrede beter denken en zelf uitvinden dat rust goed is, en dat als hij jou minder waarschuwt hij jou minder bang zal maken en jij in staat zult zijn beter naar hem te luisteren.

Zeg jouw opgewonden geest dat hij rustiger aan moet doen en een wapenstilstand met het leven moet sluiten. Hij moet soms met zijn voeten omhoog zitten. Hij moet soms ontspannen, zich voorstellen dat hij op het strand ligt, gewoon van de zon genieten, luisteren naar de golven, zich indenken dat hij mensen gadeslaat en geen woord zegt, gewoon daar liggen terwijl het leven zijn ding doet. De geest zal het goede effect zien dat zijn geven van vrede jou geeft. Vanaf dan zal jouw geest je aansporen maar niet te veel, niet te weinig, maar precies goed.