Gevestigd in zijn, ben. Gevestigd in liefde, heb lief. Zijn en liefde zijn de stappen van je leven. Als je een stap in liefde zet, dan zet je ook een stap in Zijnswezen. In Zijnswezen, neem je in werkelijkheid geen stappen. Je Bent gewoon en toch kunnen We zeggen om praktische redenen, dat je gemaakt bent uit twee stappen, Zijn en Liefde. Zelfs als Zijn stilstaat, kunnen We het een stap noemen. Of We kunnen zeggen dat je huppelt op een voet die Liefde heet, terwijl We kunnen zeggen dat Zijn de Weg is waar jij je op bevindt of de Veranda Waar Jij Op Zit.

Je kunt niet zijn zonder Zijnswezen. Onmogelijk. Je zou niet kunnen bestaan tenzij je een Zijnswezen bent. Noch kun je bestaan zonder Liefde. Ik spreek over de liefde in jou, de liefde die altijd tot je dienst staat, steeds als je haar bij je roept. Liefde is jouw trouwe dienaar, maar je neigt ernaar om te voelen dat liefde een honkbal is die naar je toegegooid is en jij vangt hem op. Vang liefde op in je hart, geliefden. Dat is de plek waar Ik Mijn liefde geplaatst heb voor jou ter uitbreiding. Wees betrouwbaar met liefde. Wees een jongleur met liefde zodat je altijd de bal van liefde kunt gooien en jij de bal altijd opvangt. Het is onvermijdelijk. Het is onvermijdelijk dat liefde er is, en het is onvermijdelijk dat liefde bij je aanslaat, zodat jij lief kunt hebben. Je hebt een fantastische rechterarm om liefde naar de sterren te gooien, en twee geweldige armen om de reflectie van jouw liefde in een omhelzing vast te grijpen, terwijl zij op weg terug naar jou toe stuitert.

Liefde en Zijn gaan nooit verloren. Zij zijn de twee constanten in de wereld.

Je spitst je oren en zegt: "Hoe is dat mogelijk? God, wat zegt U? Liefde is een constante? Niet in mijn leven. Liefde, het soort liefde dat ik wil, is een periodieke bezoeker geweest, wist niet wanneer hij aankwam en ook niet wanneer hij wegvluchtte. Liefde in mijn leven, God, is wispelturig geweest, mijn liefde evenals de liefde van anderen. Liefde constant? Nietes, helemaal niet."

Desondanks, Ik herhaal, Liefde is een constante. Je wilt toestaan, is het niet, dat liefde eruit getrokken kan worden of ze barst schijnbaar vanzelf uit. Waar vandaan zou de liefde uit kunnen barsten of uitgetrokken kunnen worden, behalve dan vanuit binnenin jou, waar liefde in de houding stond, altijd al bereid om te dienen.

Liefde, in tegenstelling tot hoe het ook mag lijken voor jou, is geen onbekende. Ze is een trouwe soldaat die staat te popelen om naar het front geroepen te worden, niet het front met schermutselingen, maar meer als een voorfront van je huis, waar liefde kan zitten en genieten van liefde zijn.

Liefde is eenvoudig. Liefde geniet gewoon. Liefde kan op de veranda zitten en alles en iedereen die langsloopt liefhebben, en nog steeds zit de liefde op de veranda en geniet gewoon van het Zijn. Ja, liefde is constant. Het is misschien zo dat jij rondspringt. In dat geval, bij jij het, niet de liefde, die verstoppertje speelt.

Je kunt liefde hebben veranderd in een spel, Pak Me Als Je Kan. En je hebt de liefde achternagezeten, popelend om de liefde van een ander te ontdekken, popelend om je te koesteren in de liefde van iemand anders, totdat een van beiden haar de rug toedraait. Liefde is niet bedoeld om een tijdelijk iets te zijn, een gebroken iets. Liefde is bedoeld om op de veranda aan de voorkant te zitten en blij te zijn dat zij daar zit en liefde is en iedereen kan liefhebben, liefde ter wille van liefhebben.

We zouden kunnen zeggen dat het Zijnswezen de veranda is waar de Liefde zit en schommelt. Het Zijnswezen en de Liefde, twee partners, het Zijnswezen de basis, en de Liefde de uiting. Wie zou iets anders behalve dan de Liefde willen uiten in de wereld?