Het is niet zozeer dat je iemand moet liefhebben. Heb gewoon lief. Je moet liefhebben, niet omdat het een zegen is, maar omdat het je eigen natuur is.

Misschien heb je enkele mensen gekend die enkel lief hebben. Het is niet alsof ze die liefde verpakken voor één specifieke persoon en niemand anders. Het is gewoon zo, dat ze liefhebben. Het is zelfs niet eens zo dat ze van iedereen houden. Het is gewoon dat ze liefhebben, en ondertussen ontvangen allen die liefde in hun bijzijn. Iedereen ziet het. Iedereen weet het. Iedereen geniet van de liefde. Ieder is er zich van bewust. Het voelt heel goed om te weten dat iemand leeft om lief te hebben. Er leeft iemand leeft die ieder plaatsje op Aarde liefheeft. Iemand die iedereen liefheeft leeft. Het is niet eens zo dat hij op de één of andere manier over hen denkt. Het is gewoon zo, dat hij liefheeft zoals de zon schijnt. Ze schijnt. Wat kan je er nog meer over zeggen?

Het is niet nodig om te documenteren waar en op wie de zon schijnt. Het is voldoende dat de zon schijnt, en ze schijnt voor iedereen. Zelfs als de stralen van de zon ergens anders schijnen en de maan het heeft overgenomen, weet je dat de zon schijnt en je wordt erdoor verwarmd.

De zon schijnt en de liefde heeft lief.

Toen je een kind was, hield je van een rode vrachtwagen, of je hield van een zekere pop. Er was hoe dan ook een abstract aspect, want liefde is liefde.

Liefde hoeft niet te bezitten. Ze dient alleen lief te hebben. Liefde moet zichzelf zijn, niet beperkt door geloof en procedures. Liefde is een heer die zijn hoed voor iedereen afneemt. Of liefde is als een dame die in een wagen voorbijgaat en glimlacht. Liefde geeft altijd en neemt niet, niet veeleisend, niet aandringend, niet volhardend in dingen eisen van anderen, want liefde heeft enkel lief, zonder voorbedachtheid, zonder een tekening voor iemand anders te tekenen, zonder iets terug te verwachten, want liefhebben op zichzelf is haar eigen beloning.

Wanneer je alles loslaat, elk idee, elk geloof, alles waar je aan vasthoudt, dan zal je liefhebben, en dan zal je weten dat er niks anders in de Hemel en op de Aarde is.
Oordelen staat liefde in de weg. Oordelen voorkomt liefde, houdt haar tegen, veegt haar weg. Hoeveel kan je liefhebben als de ander goed genoeg voor je moet zijn om hem lief te kunnen hebben? Dan beperk je liefde. Is iedereen dan niet Mijn afstammeling?

Het is niet zo dat je op liefde zweert. Je hebt lief. Je zweert toch niet op ademen. Je ademt. Je ademt beter als je er niet aan denkt. Je hebt beter lief als je bij elke ademhaling liefhebt. Op dezelfde manier moet je je ogen niet trainen om te gaan zien, noch je oren om te horen, je tong om te proeven, enz., je hoeft jezelf niet te trainen om lief te hebben. Gooi al die gedachten uit je hoofd die je tegenhouden om lief te hebben, en je zal liefhebben. Je liefde zal voluit gaan. Ze zal het Universum doorkruisen. Ze zal elk hart op aarde bevrijden. Jouw liefde zal elk hart op Aarde overwinnen. Jouw hart zal voor elk ander hart slaan en zijn naam roepen. Je zal een metronoom van liefde zijn.

Jouw liefde zal stil zijn en toch zal ze geuit worden. Ze zal gehoord worden. Ze zal donderende liefde zijn.

Er zal een aardbeving van liefde zijn, en wanneer je de liefde gul zichzelf laat zijn, dan zal je je vanuit de inhammen van je hart afzetten.