Er zijn twee manieren om het leven te nemen. De ene is heel serieus en de andere is zonder gehechtheid. Ik wed dat je nooit over het tegenovergestelde van serieus als zonder gehechtheid hebt gedacht. Dat is waar het leven serieus nemen echter om gaat, gehechtheid eraan. Dat is wanneer het leven erg serieus wordt, helemaal serieus. Misschien is een andere manier om serieus te zeggen gespannen. Vasthouden aan een idee van wat het leven zijn moet en hoe het eruit moet zien is gehechtheid, en moet wel spanning geven.

Het leven hoeft niet als een wilde safari vol gevaar te zijn. Het leven kan zijn een tocht de rivier van het leven op en af. Het kan zelfs peddelen in een kano zijn, of zeilen in een papieren zeilboot. Het kan fluiten zijn terwijl je in het park van het leven loopt, waar er veel vermenging en activiteit is, maar waar de wandeling toch kuieren is.

Pas een terrein dat je bestrijkt op het leven toe. Geef het leven alles wat je hebt terwijl je het tegelijkertijd laat zijn wat het is, watervallen en verandering van weer, en afwisselende terreinen. Als je door het leven loopt, haast je je niet. Je sleept niet met je voeten. En als je struikelt, ga je gewoon verder op deze gezegende onbekende reis.

Heb je het idee gehad dat de reis waarop je bent verboden moest worden? De reis waar je op bent, is de reis waar je op bent. Het is een unieke reis die nooit eerder gereisd werd, en ze is de jouwe. Ze is van niemand anders. Ze is van jou. Ze moet wel verrassingen en onbekende wendingen hebben. Het leven kan niet gekend worden tot op het moment dat het zich voordoet. Je bent een reiziger op de weg van het leven, en toch ben je geen eigenzinnige reiziger. Je bent op de reis waarop je vertrok. Ongeacht de draaien en wendingen, je bent op jouw reis.

Je hebt er niet alles over te zeggen. Er zijn voor jou teveel factoren in dit leven op Aarde om een vastgelegde kaart te hebben. Bij elke draai van de weg kan het leven echter in een flits veranderen en jij kunt over veel van de draai mee beslissen. Je kunt het leven verwelkomen of het blokkeren, of er drukte over maken enz., in welke mate je maar wilt. Dat heb je doorgaans al gedaan, en nu, vandaag, kun je verwelkomen wat het leven je biedt. Je kunt in de richting neigen die je wilt gaan.

Het is niet noodzakelijkerwijs zo dat je precies klaar bent voor alles wat het leven inhoudt, maar je kunt het bekende en het onbekende net zo goed verwelkomen. Zijn het bekende en het onbekende niet de bestanddelen die het leven maken? Het is alsof je twee teugels in je hand hebt, en je houdt niet een teugel steviger vast dan de andere. Hou de teugels losjes vast, geliefden. Jij en het leven kunnen vriendelijk zijn. Je kunt er goedgehumeurd mee omgaan.

Laat verzet los, en volg jouw ster aan de hemel. Je hebt een ster. Ze is daar. Zelfs als je niet weet welke ster van jou is, is ze daar en wenkt naar je. Zeker, jouw ster zou elke van de helder fonkelende sterren kunnen zijn, maar één is er van jou.

De sterren roepen tot jouw hart. Jouw ster trekt je soms verder alsof je een slede was, en soms laat jouw ster je tegen de heuvel op en er weer af rennen. Je hebt je eigen route. Zie jouw ster als de energie van het leven, die jou stevig vasthoudt en jou ook loslaat. Er is de Wil van het Universum en er is jouw vrije wil, en vroeg of laat zullen die twee bij elkaar komen.

Je zult een goddelijk traject ingaan, waar alleen liefde bestaat en je zult je verheffen. Het is onontkoombaar, dat je op dit pad komt en erop blijft. Je weifelt niet langer. Je zult hoog naar de sterren reiken en de sterren zullen jou laten zwaaien als in een omhelzing, en je zult door de Melkweg reizen precies naar waar je wilt zijn en altijd was, voordat je in het illusoire veranderlijke gevangen werd en vergat.