Alles op Aarde is tijdelijk. Jouw verblijf op Aarde is tijdelijk. Zie de Aarde als een gang waar je door loopt. De gang leidt jou ergens heen. Je bent op weg ergens naar toe. Jouw leven op Aarde is een reis die je onderneemt.

Vanaf de gang zijn er vele kamers.

Of, je kunt de reis zien als een schip waar je op vaart en het schip heeft een bestemming. Je gaat ergens heen.

Of, misschien neem je een vlucht.

In elk geval ga je ergens heen en je gedijt op je reis. Snel of langzaam, lang of kort, je gedijt. Je wint. Je leert gaandeweg. Je bent een reiziger. We kunnen zeggen dat degene die de reis begint niet dezelfde is als degene die de kust bereikt.

Je hebt avonturen op je reis, of je nu door de gang loopt, op een schip vaart, of in een vliegtuig vliegt. Je danst en zingt. Je maakt salto’s. Je loopt op je tenen en je schrijdt. Je springt en je raakt hollend de grond, is dit niet waar?

Natuurlijk zijn dit uiteindelijk reizen van de geest. Er zou gezegd kunnen worden dat alle reizen van de geest zijn. De grootste reis van allemaal is de gezegende reis van jouw hart. Je neemt je hart met je mee. Je reist misschien liever zonder het hart omdat je liever niet hebt dat je hart gekwetst wordt, toch ga je nergens zonder dat jouw hart je gezelschap houdt. Je kunt je ervan afkeren, maar jouw hart blijft bij je en jouw hart leidt jou meer dan je weet. Je kunt geestelijk afwezig zijn maar niet van hart afwezig zijn. Ja, de reis die je onderneemt is van je hart.

Jouw reis kan zwaar zijn, en toch kom je er ongedeerd uit. In elke reis is er zoetheid. Net als kruimels, is zoetheid voor je uitgestrooid. O ja, er is wat jij ziet als bitter en zuur, scherp en doordringend, en zoutig. Jij bent het zout der Aarde. Op jouw reis vind je structuren en kleuren. Je vindt zand en water en allerlei levende dingen. Op jouw reis ervaar je en leer je veel. Je tilt jezelf een knoop hoger. Je voedt je op in zoverre dat je moeder en vader voor jezelf bent.

Jouw reis is niet voor niets. Hij is ergens voor. Hij is voor jouw evolutie. Hij is voor jouw groei en groeien doe je.

De Werkelijkheid is dat je mateloos bent. Niettemin heb je opgemeten. Je kwam erdoor. Je kwam er schitterend door.

Waar ben je al die tijd geweest? Je bent overal en nergens geweest. Je reisde en toch stond je stil. Je ging heuvel op en heuvel af en bewoog je nooit. Je weet dat er een stilheid in jou is. Je verlaat die nooit en jouw reis is een oprechte reis van de verbeelding. Je gaat op een vlucht van fantasie. Je verzint een verhaal. Je denkt dat je dat leeft. Je schrijft een scenario en je produceert en regisseert het. Het is zo realistisch, je gelooft erin. Hoe dan ook, jouw verhaal heeft een begin, een midden en een eind, en een moraal. En de film is voorbij. Het is nogal een gedetailleerd verhaal dat jouw film vertelt. Het is fascinerend. Er is geen ander verhaal zoals dat.

Je zult de film vergeten en toch wordt hij niet gewist. Naar de film van jouw leven kijken drukt zijn stempel op jou.

Als je de kust bereikt, is alles wat je kent de kust. Het is een vertrouwde kust voor jou. Hij wordt Hemel genoemd. Hij wordt Thuis genoemd. Het is niet echt een tussenstop. Mogelijk zul je vragen om nog een opdracht op Aarde. Je bent een vrijwilliger, begrijp je. Je biedt aan een engel in de Hemel te zijn en een engel op Aarde, en je dient, en dus word jij gediend.