Het leven is een grote kracht. Waar je ook mag zijn, waar je ook doorheen mag gaan, of je lichaam nu op Aarde gedijt of dat je jouw lichaam duizend jaar geleden hebt afgelegd, het leven gaat door en jij gaat erin door. Er is geen stoppen aan deze kracht leven genaamd. Oh ja, met of zonder lichaam, leef je en je bent Mijn geliefde.

Er is geen verlaten van het leven.

Ja, je ziel gedijt en kan overal gaan. Natuurlijk vraag je je op het ogenblik af, als je je het idee voorstelt dat je zult sterven en niet langer in jouw vertrouwde vorm op Aarde zult verschijnen, waarom het Aardse Leven überhaupt bestaat.

Je kunt denken dat je graag zou willen dat iedereen in menselijke vorm op Aarde doorgaat. Ik ben er zeker van dat je dat denkt omdat je wilt dat je geliefden precies blijven waar jij bent. Je zou ook graag in het gezelschap van de Grote Spirituele Wezens zijn, nietwaar? Je zou het heerlijk vinden Adam en Eva te bezoeken en Mozes en Christus en Boeddha en Mohammed en Koning Salomon en David en Goliath en bijzondere mensen uit de meer recente geschiedenis. Je zou graag Abraham Lincoln ontmoeten en Christoffel Columbus. Je zou graag al jouw voorouders bezoeken die heengingen voordat jij geboren werd. Je zou graag je overgrootouders omhelzen. Natuurlijk zou je zelfs graag nog één keer je moeder en vader ontmoeten zoals jij ze gekend hebt. Je zou ook graag jezelf kennen op jongere leeftijd. Waarschijnlijk zou je jezelf graag enkele goede suggesties doen. Feit is dat je graag iedereen en alles tegelijk zou willen kennen, net zoals je zou willen dat bloemen in bloei blijven staan en wijnstokken altijd rijpe druiven dragen.

Niet in de wereld kun je dat. Op een praktisch niveau in de wereld waar tijd en ruimte lijken te bestaan, is er niet genoeg ruimte. Wat tijd betreft, op precies welk moment zou je willen dat de tijd pauzeert of terugspoelt?

Lieverds, het lijkt dat je als in een fantasie zou willen dat het leven pauzeert en je alles van het verleden zou ervaren. En dan zou je natuurlijk graag iets aan de toekomst willen toevoegen. Ja natuurlijk zou je graag de toekomst bezoeken.

Dit is hoe het zit, geliefden, je zou graag de versnelling van de wereld veranderen zoals die jou past en toch, wat zou er voldoening geven? Geliefden, je wilt altijd meer. Hoeveel je ook hebt, er is nog iets wat je verlangt. In een dicht bezette en afgeladen wereld zou je misschien willen dat het leven teruggaat naar de wereld zoals je die nu kent!

Er is een grotere terugkeer die alles wat jij je verbeeldt dat je zou willen te boven gaat.

Ergens in jou, zelfs als je in je lichaam woont, ken je iedereen en alles. Alle kennis van de Hemel is in jou. In feite is de Hemel de kern van Totaliteit die op dit moment in jou bestaat, maar die je niet ziet of hoort of doorgrondt, hoewel je hem hebt.

Alle grote groei die je zo verlangt is al de jouwe. Je hebt het helemaal en toch kun je het nu niet allemaal doorgronden. Het is bekend maar onaangeraakt, ongezien, ongehoord. Je kunt niet doorgronden wat je niet kunt doorgronden en toch ben je verzadigd. Er hoeft niets aan jou te worden toegevoegd. Je bent de Totaliteit. Je bent iedereen en alles tegelijk. Op dit moment ben je dat. En beetje bij beetje gaan jouw ogen open en begin je je bewust te worden van de Pracht die je bent als het begint in te sijpelen.