Er is gezegd en je hebt gehoord: Alles wat bestaat is dit ogenblik.

Dit ogenblik is Oneindigheid en Eeuwigheid. Mooi is jouw komst naar het volledig bewustzijn van deze Realiteit van Oneindigheid en Eeuwigheid, twee kanten van dezelfde medaille.

Oneindigheid en Eeuwigheid sluiten tijd uit. Tijd kan onmogelijk bestaan in tijdloosheid.

Zonder het bestaan van tijd bestaat de mogelijkheid van lijden niet langer. Lijden komt ofwel uit het verleden, zelfs het verleden van een ogenblik geleden, of het komt uit angst voor de toekomst. Ook kan angst voor de toekomst onmogelijk bestaan in de Werkelijkheid waarover Wij nu spreken. Nu is gestadig.

Waar Oneindigheid en Eeuwigheid zijn, bestaat geen tijd waarin verleden of toekomst bestaan. Verleden noch toekomst kan in Oneindigheid bestaan. Er kan geen gelijkenis met tijd bestaan. In Werkelijkheid kan het opknippen van het concept van de Eeuwigheid in tijd gewoon niet bestaan, noch kan het concept van tijd echt gekend worden en aan worden vastgehouden.

Je wordt je bewust van het bestaan van de Werkelijkheid, bewust in die zin dat je in Oneindigheid en Eeuwigheid leeft waar tijd in al zijn variaties -- net op tijd, zwaar drukkende tijd, de tijd gaat snel, de tijd gaat langzaam, de tijd gaat verder enzovoort –waar tijd gewoon niet kan bestaan en niet bestaat. In de Werkelijkheid waarover Wij spreken kan tijd niet gematerialiseerd worden, net zoals jij je op het ogenblik niet echt bewust bent van de Oneindigheid en Eeuwigheid. Je bent niet in staat geweest Oneindigheid en Eeuwigheid in de palm van je hand te houden.

Zonder het bestaan van tijd, is er niet langer de mogelijkheid van angst. Waar zou angst ooit bestaan als toekomst niet bestaat en niet kan bestaan? En waar zou in elk geval voorbij gegane angst kunnen bestaan? Bovendien is er geen tijd voor angst om in te bestaan, noch is er plaats voor. Er is geen tijd, geen plaats.

Zonder tijd en plaats, waar kan verlies bestaan? Of rouw? Of gemis? Of moeten hebben? Of bezit? Of overstromingen of lawines? Of dood? De Waarheid is dat het leven Oneindig en Eeuwig is. Dit is absoluut. Jij twijfelt, en toch lijdt deze absoluutheid geen enkele twijfel.

Waar ben jij. Jij bent Waarheid. Oneindigheid en Eeuwigheid lopen door jouw bloedbaan. Er is niets anders dan Waarheid en de Hele Waarheid. Tijd kan niet in Waarheid geperst worden. Tijd kan er niet in geperst worden, ook kan tijd geen jota Waarheid vullen. Oneindigheid en Eeuwigheid zijn zo groots. Ik zal de Eenheid van Oneindigheid en Eeuwigheid Waarheid noemen. Alleen Eenheid is Waarheid en in Waarheid is Eenheid Volledig Leven ongeacht het relatieve leven, ongeacht hoe het relatieve leven de overhand neemt en jouw gedachten erover in beslag nemen. Er bestaat Eén Waarheid en de Waarheid is Eenheid. Moge de Glorie van Eenheid leven als de Waarheid die jij kent.

Laat Ik Liefde weg? Onmogelijk, want Liefde is een ander woord voor Eenheid en toch, hoeveel woorden ook voor Eenheid, Eenheid alleen is en Eenheid Alleen vervult zichzelf. Eenheid is Zelf. Eenheid is Mijzelf waarin jij bent en wat jij enigszins herkent en waar je helemaal van houdt, zelfs als je niet altijd in staat bent je vinger op de Waarheid te leggen en je ervan bewust te zijn.

Daarom, kom nu dichter bij Mij. Kom bij Me zitten. Gooi alle rommel weg waar je op het ogenblik aan vasthoudt om te voorkomen dat jij zelf, Mijn Geliefde, dichter bij Mij komt. Dus dichtbij en toch zo ver. Natuurlijk spreken We niet over het bereiken van Buitengrenzen, want er zijn natuurlijk geen grenzen waar zelfs maar een spoor van Buitengrenzen kan bestaan.

Er is geen afkeer, geen afscheiding in het Hof van Mijn Hart. Ik spreek tot jou, Mijn Ene Hart, dat bij een naam genoemd wordt die niet in staat is ook maar iets van de Waarheid van jou aan te geven.