Lieve Mensen, Ik ben goed op de hoogte van al de angsten die je opgekropt hebt. Laat Mij wat vragen stellen over het ontelbare van zorg-zorgen dat je leven vult.

Geloof je dat je bijdraagt aan het hooghouden van het Universum? Geloof je in jouw Goddelijke Wil? Geloof je in Mij als jouw Bron en Hulpbron?

En Ik zal evengoed antwoorden:

We kunnen zeggen dat al dit Leven op de Aarde een allegaartje is, toch, relatief sprekend, alles is getrouw afhankelijk van de hoek van waaruit je het bekijkt. Met angst, ben je altijd aan het kijken naar de wereld van de donkerte van de nacht. Je bent er zeker van dat iets vreselijks tevoorschijn schiet uit de nacht en zegt, “Boe.”

Nu stel Ik een andere vraag aan jou: Als je geen angsten zou hebben, zouden er dan zorgen kunnen zijn?

Ik zal je evengoed antwoorden: Wees niet absurd. Natuurlijk niet, wanneer je geen angsten zou hebben, zou je geen zorgen hebben.

Angsten zijn fratsenmakers. Angsten zijn als zwevende voorwerpen in jouw ogen. Angsten vermenigvuldigen zichzelf. Als je angsten hebt, waarom klem je je aan ze vast alsof ze je vrienden zijn? Dat jouw angsten zijn als van oudsher associaties betekent niet dat het je vrienden zijn.

Als je je uit de voeten maakt voor jouw als herkauwende angsten, ben je bang dat je zou denken aan nieuwe en andere angsten? En zou je liever bij de angsten blijven die je al kent alsof ze veiliger zijn?

Het idee van het laten gaan van de last van de angsten – jij vindt dit idee gevaarlijk. Voor jou, het laten gaan van jouw angsten lijkt misschien als het uit een raam stappen van de 40ste verdieping en springen zonder buffer onder je. Angsten voelen als fataal voor jou, want dit is de fatale wereld waarin jij leeft. Je leeft jouw leven op hete kolen. Mijn geliefde, je bent bang voor angst meer dan dat je bang bent voor iets anders. Je hebt zelf angsten gesorteerd in categorieën, alsof om je angsten te categoriseren betekent dat je meer logisch bent en daarvoor, veiliger. Is dit jouw kijk op het leven?

Laat jouw angsten gaan over het Weven van het Leven. Waarschijnlijk kan je dozijnen van redenen bedenken om bang te zijn voor het leven. Moet je angsten bij je houden? Ten bate van wat?

Zonder angsten, zou je vrij lopen. Je zou een jonge hengst zijn die met de wind meerijdt. Hoe zal je van het leven genieten wanneer je stopt met neerbuigen voor jouw angsten. Je hoeft niet met respect te zijn voor jouw angsten. Zeker, je wilt niet geëigend zijn door jouw angsten. Beter jouw liefde rond te cirkelen dan angsten. Loop niet langer op je tenen rond angst. Stap over jouw angsten heen. Het is nu tijd voor angsten om weg te gaan en jouw alleen te laten.

Jouw angsten blijven zich vermenigvuldigen en zichzelf herhalen alsof ze gebedskralen zouden zijn waar je met je vingers overheen gaat. Je zou bijna alles doen om vrij te zijn van het risico voor angst en dus kom je jouw angsten na. Je vereert ze. Je verwart jezelf in jouw angsten.

Wees klaar met angst. Stamp op angst als je dat moet. Angsten zijn jouw creatie.

Je herinnert Mij aan de lieve kleine prins die bleef zweven over apenbroodbomen om ze uit te roeien, zo de kleine planeet waarop hij leefde niet geheel begroeid zou worden.

Ik vraag je te stoppen met het repeteren van jouw angsten alsof jouw terugkerende gedachten van angsten hen uit zouden putten. Je hoeft het Vuurkanaal van Jouw leven niet te ontsteken met het Vuur van Angst.

Er is meer in het leven dan angst. En er is meer voor jou dan angst. Ik vraag je niet om slechts een onbeschaamd gezicht op te zetten. Ik vraag je om angst te plaatsen op zijn rechtmatige plaats. Je bent veel groter dan jouw angsten. Je denkt te veel. In plaats daarvan leef. Ga op jouw vrolijke weg en niet jouw met angst gevulde. Leef het Leven.