Als het leven teveel voor je lijkt te worden, herinner jezelf er dan aan dat je een Zijnswezen bent, je bent een ziel, en alles wat er zo heel erg toe lijkt te doen terwijl je in een lichaam gestopt bent, lijkt veelbelovend maar stelt teleur. Als het erop aankomt, wat doet er dan toe? Wat er nu ook op je drukt, hoe belangrijk het nu voor jou ook mag lijken, is echt helemaal niets. Je zult het weldra zijn vergeten.

Je had het idee dat je een moeilijkheid had. Dat is alles wat het zijn kan, een idee dat de rivier afdrijft als een verdwaalde tak, alleen ben je er dan zeker van dat het een wanhopige situatie is die je vreest niet te overleven. En dus zie je het leven als gevaarlijk en jezelf zwoegen en vol problemen. Je bent er zeker van dat het leven op Aarde niets anders moet zijn dan een boeket rozen en niets dan rozen je hele leven lang.

Misschien heb je het gevoel dat het leven bedoeld is de Kerstman te zijn en toch een Kerstman die soms uien en steenkool aan jou levert. Oh, als uien schaars zouden zijn, dan zouden ze meer gewaardeerd worden. En in de steenkool ligt misschien een diamant.

Het leven zit niet stil. Het leven is altijd aan het ronddwalen over het platteland of een kloof op en neer. Het leven is een makkie als je erin meegaat en niet protesteert. In het leven, geliefden, worden de kaarten niet tegen je gestapeld, maar je verwacht misschien dat je leven verstoord wordt. Geliefden, je leven is wat het is zoals het voor je verschijnt.

Er was eens een verhaal over een blinde man die getrouwd was met zijn vrouw die hij nooit gezien had. Op wonderbaarlijke wijze werd zijn gezichtsvermogen hersteld. Hij zag zijn vrouw voor de eerste keer en vond haar mooi. Zijn vrienden zwegen, want geen van hen zag de mans vrouw als mooi. Het beste wat ze over haar uiterlijk konden zeggen was dat ze lelijk was.

Maar voor de echtgenoot was ze, vanwege het licht dat ze altijd in zijn leven gebracht had, mooi. De echtgenoot was een man die werkelijk zien kon. Hij kon aldoor zien. Blind, kon hij zien. Degenen die misschien altijd het gebruik van hun ogen hebben, zien misschien niet. Het is niet zo dat er goedheid en genade naar je toe zullen komen. Het is zo dat goedheid en genade al naar je toe zijn gekomen. Ze zijn aangekomen of je ze ziet of niet.

Wat er ook op het toneel verschijnt, het is een zegen. Hoe gespannen je ook zijn mag door wat er gebeurt, het bevat een zegen. Ongeacht wat dan ook, alles wat jou gegeven wordt houdt een zegen in. Ik probeer niet jou je beter te laten voelen. Ik vertel je de Waarheid over het leven. Het is jouw interpretatie van gebeurtenissen die moet veranderen. Je bent op het punt van diepere perceptie. Wat de storm ook is die de zon van het zicht blokkeert, de zon schijnt evengoed.

In jou ligt een hart van goud. Natuurlijk ligt dat er. Jouw hart is een bloedverwant van het Mijne. Jouw hart heeft geen grenzen, ofschoon je dit misschien nog niet weet. Iedere actie of reactie in het leven brengt jou dichter bij verder en breder zien.

Doe nu je ogen open. Doe je ogen wijd open. Krijg wat andere ideeën in je hart. Open je ogen, open je geest, open je hart. Als je anders kunt kijken, dan zul je anders handelen. Je zult anders reageren. Je zult met alles kalm omgaan en je zult beginnen te zien dat je steeds in het Paradijs hebt geleefd. Je bent niet de kiezelstenen die in een grasmaaier worden opgevangen. Je bent Mijn kind met alle rechten en voorrechten die met privilege gepaard gaan. Alle macht aan jou. Spoedig zal jouw blik welsprekender zijn. Het terrein van het leven in de wereld zal voor je ogen veranderen.