Jullie zijn geen toevalstreffer, geliefden. Jullie zijn Mijn aas. Jullie zijn de kaart die Ik in Mijn hand houd. Al Mijn afstammelingen zijn de aas die Ik vasthoud.

Je hebt wel eens gezien hoe mensen die poker spelen het spel erg serieus nemen. Zelfs wanneer de spelers om lucifers spelen, wordt het serieus. De spelers beginnen het spel, zelfs wanneer er niets op het spel staat, en worden serieuze spelers alsof alles op het spel staat, alsof hun eigen leven op het spel stond. Ze komen er achter dat ze niet willen verliezen. Het gaat er niet om dat ze de lucifers niet willen verliezen, en toch voelen ze zich verplicht om te winnen. Wat winnen ? Het spel winnen. Ze verlangen er vurig naar dat de kaarten die ze toebedeeld krijgen, of die ze zichzelf toedelen, beter zijn dan de kaarten van iemand anders. En dus raken de spelers in de ban van het winnen. Wat heeft winnen eigenlijk van doen met de spelers ?

Het kaartspel wordt als het ware in lagen gespeeld. Je weet wel dat het maar een spel is, en toch neem je het serieus, en je kijkt hoe jij en de andere spelers winnen of verliezen. Je bent een toeschouwer die naar andere toeschouwers kijkt. In zekere zin lijk je op die Russische poppetjes die in elkaar genesteld zitten, de ene in de andere, zoals lagen van jezelf die weer in een andere laag zitten. Je kijkt naar wat er gaande is, je kijkt naar jezelf die naar jezelf kijkt. En dus besta je uit meerdere lagen en je weet dat dat zo is, en, ook al weet je dat een spel maar een spel is, toch wil je gewoon winnen. Je moet gewoon winnen, want anders… Wat anders ? Wat is dat anders dan ? Winnen of verliezen, het spel is eindig, en je steekt je kaarten in je broekzak en gaat naar huis.

Misschien denk je wel dat God het goed met je voor heeft wanneer je aan de winnende hand bent. Misschien denk je wel dat God het niet goed met je voor heeft wanneer je niet aan de winnende hand bent.

Zie je wel de parallel tussen het leven en een hand met kaarten bij het pokeren ?

Wat voor kaarten je ook krijgt, weet, voor eens en altijd, dat je al in de gunst staat. Natuurlijk, vind je winnen heerlijk. Het is plezierig, en verliezen is niet zo plezierig. Je houdt helemaal niet zo van verliezen. Misschien vind je jezelf wel meer waardevol wanneer je wint dan wanneer je verliest. Winnen is prettig. Niet winnen is niet prettig.

Liet je het begrip winnen of verliezen maar los. Speelde je maar een kaartspel terwijl je weet, werkelijk weet, dat het niet veel om het lijf heeft. Je speelt voor de lol. Waarom zou je plezier afhankelijk moeten zijn van winnen ? Win of verlies, geniet ! Het spel is werkelijk alleen maar een gelegenheid voor kameraadschap. We kunnen het spel een reden noemen om bij elkaar te zijn, alsof je daar een reden voor nodig hebt. Iedereen weet dat het spelen van solitaire, zelfs wanneer je elke keer wint, niet erg leuk is. Je bewustzijn met elkaar delen geeft veel plezier. In het leven spelen jullie een spel van bewustzijn, geliefden.

Wanneer het om winnen of verliezen gaat, is ego de spelbederver. Ego stuurt de boel graag in de war. Ego wint altijd. Ego is gelukkig wanneer jij wint, en ego heeft leedvermaak wanneer je niet wint. Ego heeft het beide keren naar zijn zin. Hee, wees niet langer de pion van het ego. Wees in het spel maar wees niet eigendom van het spel.

Speel neutraal, geliefden.

Winnen is een mythe. Verliezen ook. Wat kun je nu eigenlijk verliezen wanneer je groter bent dan het leven zelf ? Wat kun je anders verliezen dan je ego ? Er is niets anders dat je kunt verliezen. Wanneer ego weggaat, gaan lijden en alles dat daar mee samenhangt ook de deur uit. Alle kameraden van ego volgen hem zoals de massa de leider volgt.