Maak je geen zorgen. Vrees niet. Hou van alles waar je op dit moment bang voor bent. Wat is zinvol, behalve dat je uitgangspunt liefde is? Wat is er te doen, behalve om te verwelkomen wat er komt? Alles komt met zijn zegeningen, en, dus, als het komt, wees gastvrij. Jij bent de gastheer, en wat zich in het leven voordoet is de gast, en dus ben je gul.

In termen van mensen, begrijp je inmiddels goed dat schijnbaarheden niet alles zijn. Helemaal niet. Je weet dat je naar het licht in de ogen van iedereen die je ontmoet moet kijken in plaats van naar zijn kleren.

Er is voordeel te halen uit alles. Zelfs ziekte, ongelukken. Ze laten je stoppen op jouw weg. Ze maken dat je zegt: "Ho ho. Langzaam aan. Neem een kijkje naar wat er gaande is." Er is iets waar je winst mee kunt behalen en iets om van te leren. Op welke manier de loop van je leven gaat, er is een regenboog aan het einde ervan.

Dit omvat de dood van het lichaam -- en acne. Het zou echter kunnen zijn dat jij kijkt naar hetgeen jou zorgen zou kunnen baren; er is een andere manier om ernaar te kijken.

Je zou kunnen vragen : "Zelfs pijn, God? Ik zou pijn moeten verwelkomen?"

Sluit er tenminste vrede mee, geliefden. Er is meer aan pijn dan pijn. En jij bent meer dan jouw leven op Aarde.

Laat het proberen om redenen vinden voor alles wat je overkomt los. Dat zal een eindeloze achtervolging zijn. Jij zult niet in staat zijn om het allemaal met elkaar te verzoenen. Alles wat je overkomt is een grote gelijkmaker. Dood van het lichaam bereikt iedereen die je kent of niet kent. Dood betekent niet dat je iets verkeerd hebt gedaan en dat iemand die blijft leven het goed deed. Het is een toestand van het leven, dat het lichaam vertrekt. Dat hoort nu eenmaal bij het aardse leven. Het is een ervaring als elke andere, want elke ervaring opent je voor iets nieuws, altijd voorwaarts en opwaarts. Beschouw jezelf een foto van je DNA terwijl jij in een spiraal omhoog gaat naar perfecte vorm.

Blijf niet hangen in het verleden, of het nu een vorig leven of het verleden van dit leven betreft. Het leven op aarde en de zogenaamde dood op Aarde zijn beide beloningen, geliefden. Er zijn geen straffen. Het leven is goed voor jou, en de dood van het lichaam is ook goed voor jou. Iemand die leeft is niet meer waard dan iemand die is overleden. Wat een kans geeft het leven je om beoordelingen los te laten. Beoordeling is misschien een zachter woord voor oordeel. Iets een rangorde geven is oordeel, geliefden. Iedereen heeft de eerste plaats bij Mij. Ik zie geen tegenstrijdigheid, maar jij ziet dat wel.

Jij vervult jouw leven zo goed mogelijk als jij kunt. Jullie zijn aan het leren. Je leert om te leven, en je leert los te laten. Je werd niet volgroeid geboren. Allen zijn leerlingen. Allen reizen op een nieuw pad met wendingen en bochten waar ze zo goed als ze kunnen op lopen. Als de denkbeeldige tijd vordert, wordt hun goed wijzer en gemakkelijker te doen. Het is alleen natuurlijk. Misschien niet goed over de hele linie, want er zijn momenten van genade en momenten van ongenoegen, genade wordt daarbij steeds grootser en ongenoegen wordt steeds minder.

Het leven is een kostbaar proces. Jouw leven is een kostbaar proces. En jij bent dierbaar voor Mij, ongeacht waar je jezelf bevindt of verliest gaande weg. Je komt bij de regenboog.

Het leven is een continuüm. Er komt geen einde aan. En het leven is er altijd, en het heeft nooit een begin gehad. Als jij Eeuwig en Oneindig bent, was jij er altijd, net als het zeker is dat jij er altijd zult zijn, niet in jouw huidige vorm en identiteit, want jij overstijgt altijd jouw individuele problemen die ego kunnen worden genoemd, een aspect van het leven dat jij bent, en dat jij zo goed als je kunt, beetje bij beetje, loslaat.