God zei:

Natuurlijk willen Wij niet de nadruk leggen op moeilijkheden. Natuurlijk willen Wij dat Onze aandacht gericht is op al het Goede dat de wereld biedt en dat jij aan de wereld biedt en dat Ik jou aanbied.

Mijn geliefden, je bent je er inderdaad van bewust dat het verleden iets is om los te laten, het gezegende verleden en het onaangename verleden, allebei. Eraan vasthouden betekent een verlangen dat je niet kunt vervullen. Het verleden is voorbij en nu wil je er klaar mee zijn en in nieuwe weiden zwerven. Het verleden kan niet naar jou terugkomen.

Natuurlijk, het is gemakkelijk om te zeggen: “Laat het verleden los”. Maar het is niet zo gemakkelijk dat te doen.

Er zijn tijden dat je alles zou geven om het verleden terug te hebben. Misschien Kerstmis in het thuis van je kindertijd in lang vervlogen jaren.

Er zijn tijden dat je het zou heerlijk zou vinden nooit meer te denken aan datgene wat ongelukkig voor jou was. Eén keer had Kerstmis kunnen zijn als je er buiten gelaten werd. Er zou een feestdag geweest kunnen zijn waarop je honger had.

Je de goede tijden en de slechte tijden herinneren doet jou eveneens denken aan een gevoel van verlies. Een gevoel van verlies is een gevoel van verlies. Als je het verlies nu opnieuw beleeft, dan maak je dat het er is, en dus maakt jouw gevoel van verlies jou een slachtoffer. Je herbeleeft en zet een traditie van slachtofferschap voort. Hoe fijn je delen van het verleden mag vinden of hoe bitter ook, je zet jezelf neer als een slachtoffer. Het is arme jij die nu zulke mooie herinneringen heeft en het is ook arme jij die toen pijnlijke ervaringen had en op een of andere manier eraan heeft vastgehouden, misschien als een badge om te dragen, misschien een button die zegt: “Arme ik. Altijd pech”.

Eens was je jong en mooi en omringd door geliefden, alleen wist je toen niet hoe bemind je was en dat de setting waarin je was perfect was. Eens werd je vertrapt en je huilde veel en erbarmen kwam niet snel genoeg om de rol die je merkte dat je speelde te verhelpen.

Wat is het verschil nu als gedachten boven het verleden blijven hangen en jou verdrietig maken? Hoe vaak moet je het verleden herbeleven voordat je gewoon kunt zijn waar je nu bent?

Hoe vaak moet je schitteren in het teruggeroepen verleden? Hoe vaak moet je de kussen en de slagen van het verleden herbeleven? Ze zijn nu allemaal hetzelfde. Mooi verleden is pijnlijk. Ongelukkig verleden blijft zijn pijn geven. Je was toen hulpeloos. Je bent nu hulpeloos. Misschien had wat er gebeurd is nooit mogen gebeuren, maar je blijft steeds weer spijkers van het verleden timmeren waarvan je wenst dat het nooit geweest was. Ja, je roept ze van ganser harte bij je terug. En je merkt dat je nog steeds niet in staat lijkt te zijn in jouw mijmering nu voor jezelf op te komen.

Oh, om klaar te zijn met het verleden. Oh, om met een nieuw schip te varen rond het gebied van het verleden. Oh, om de ketenen van het verleden af te gooien. Oh, om een heden te weven zonder het gewicht van het verleden en zonder zorgen over de toekomst. Je speelt weer een oude plaat en je snelt vooruit naar de toekomst, en dus sla je het heden over en huilt om het verleden zoals het was of huilt om het verleden omdat het niet terug zal komen. Het heden wordt niet geleefd zolang het verleden steeds opnieuw geleefd wordt en de toekomst wordt gevreesd zelfs als Ik je zeg dat er geen verleden is en er geen toekomst is.

Maak het jouw beurt om te genieten van dit kostbare ogenblik dat op dit moment hier is. Wanneer is het jouw beurt? Wanneer zul je de schermen in je geest optrekken en de zon laten binnenkomen om de wereld op te fleuren in het belang van allen?