Heavenletter #4476, (Ουράνιο Γράμμα #4476),

~ Η Επίγνωση Της Αγάπης Δεν Είναι Πράξη Βούλησης ~

Η Θεότητα είπε:

Όταν αισθάνεσαι αρνητικότητα μέσα στην καρδιά σου
εν τη παρουσία ενός ατόμου ή,
εν τη παρουσία μιας σκέψης ενός ατόμου, να ξέρεις
πως η αρνητικότητα η οποία αισθάνεσαι,
προέρχεται από το μυαλό σου.
Το μυαλό σου έχει δικάσει και σχημάτισε ένα συμπέρασμα.

Όταν αισθάνεσαι αρνητικότητα έναντι ενός ατόμου,
το μυαλό σου έχει εδραιώσει πως το άτομο
δεν είναι όπως εσύ νομίζεις πως έπρεπε να είναι.
Το άτομο το έχεις δικάσει ως ελλειπή και,
κατακλείνεις την καρδιά σου.

Όταν αισθάνεσαι θετικότητα έναντι ενός ατόμου,
το μυαλό σου βλέπει εκείνο το άτομο να είναι
καθώς εσύ νομίζεις πως πρέπει να είναι.
Επομένως, το μυαλό σου, το έχει (*το άτομο) σε υψηλή γνώμη
και σου σηματοδοτεί να σου αρέσει (*το άτομο αυτό).

Όταν η καρδιά σου παίρνει σήματα από το μυαλό σου,
υπέρ, η καρδιά σου ζεσταίνει προς το άτομο
ή,
κατά, η καρδιά σου αποστασιοποιεί τον εαυτό της.

Σε αυτό που τελικά καταλήγει είναι, πως
αισθάνεσαι καλά για τον εαυτό σου,
όταν σκέφτεσαι ένα άτομο που σου αρέσει.
Και, όταν σκέφτεσαι ένα άτομο που δεν σου αρέσει τόσο πολύ,
δεν αισθάνεσαι τόσο αρκετά καλά για τον εαυτό σου.
Ρίχνεις το φταίξιμο στο άλλο άτομο.
Ούτως ώστε, εσύ, να αισθάνεσαι καλύτερα,
καταφρονείς το άτομο το οποίο δεν επέρχεται
εις "ικανοποιτικά καλώς" και συνεπώς, για λίγο καιρό,
υψώνεις τον εαυτό σου, στη δική σου εκτίμηση.
Γέρνεις την πλάστιγγα επ' ωφελεία σου.
Σου αρέσει ο εαυτός σου λίγο περισσότερο.
Αισθάνεσαι καλύτερα για τον εαυτό σου
και η ζωή φαίνεται καλύτερη.

Αυτό είναι που εννοείται με το "δυνητική αγάπη"
(*"αγάπη υπό όρους").
Εξαρτάται πάνω σε κάτι.
Εξαρτάται πάνω στο πως ένα άλλο άτομο σου εμφανίζεται.
Σύμφωνα με την κατάσταση
μέσα στην οποία (*το άτομο) εμφανίζεται να είναι,
εφαρμόζεις μία "θέση" στο άτομο και βάζεις μια σφραγίδα
επάνω του :
"Εξαίσιο."
"Έτσι κι έτσι."
"Δε διαβαίνει."
"Όχι στα δικά μου επίπεδα."
Και έτσι, βουλιάζεις την καρδιά σου
ή, την ανασηκώνεις την καρδιά σου.
Εσύ, ο οποίος ξέρεις καλύτερα από το να δικάζεις,
δικάζεις δεξιά κι αριστερά.
Το να δικάζεις, δεν είναι καλό συναίσθημα, αγαπημένοι,
ούτε σε σένα τον "δικαστικό", ούτε στον "δικασμένο".

Το πως αισθάνεσαι για τον εαυτό σου, ως επί το πλείστον
προσδιορίζει τη στάση σου, έναντι σε ένα άλλο άτομο.
Αυτός που επικρίνει, στερείται καλής κρίσης.

Η "άνευ όρων" αγάπη, είναι ένας όρος που διακοσμάται τριγύρω,
λες και μπορείς να εντολοδόσεις στον εαυτό σου, ν' αγαπά
χωρίς να κάνει αξιώσεις.
Η επίγνωση της αγάπης, δεν είναι Πράξη Βούλησης.
Εντούτοις, η επίκριση είναι.

Η πραγματική ερώτηση είναι
πως να ξεφύγει κανείς από την επίκριση.
Η πραγματική ερώτησις είναι
πως να ξεφύγει κανείς από το "εγώ".
Χωρίς "εγώ", ποια η αναγκαιότητα του να δικάζεις
όποιον δήποτε πάνω ή, κάτω (*να επικρίνεις ή, να κατακρίνεις) ;

Και έτσι, η πραγματική ερώτηση να ερωτήσεις τον εαυτό σου είναι :
Πως μπορώ να αγαπώ τον εαυτό μου όλες τις στιγμές ;
Πως μπορώ να γίνω λιγότερο επηρεασμένος
από τον εξαρτοποιημένον προσδιορισμό του δικού μου μυαλού ;

Όταν οι Μέγιστοι Θεόπνευστοι συναντούσαν κάποιον,
συναντούσαν το άτομο με ελεύθερία από παρελθοντικές εντυπώσεις.
Αυτοί δεν καταδίκαζαν, ούτε εγκωμίαζαν.
Οι Μέγιστοι, δεν διατιμούσαν.
Αυτοί συναντούσαν με την καρδιά της κατανόησης τους, άθικτη.
Το μυαλό τους δεν έλεγε :
"Αυτό το άτομο είναι σπουδαίο.
Εκείνο το τελευταίο (*άτομο), δεν ήταν."

Το μυαλό τους πήγαινε περισσότερο πάνω στη γραμμή του :
"Πως μπορώ καλύτερα να υπηρετώ τη Θεότητα
μέσω αυτού του ατόμου ;"
Βέβαια, δεν το σκέφτονταν πραγματικά αυτό
επειδή αυτό, ήταν φυσικό για αυτούς.
Δεν χρειάζονταν να σκεφτούν ότιδήποτε.

Οι Μέγιστοι υπηρετούσαν τη Θεότητα σε όλες τις περιστάσεις.
Η ερώτηση ποτέ δεν εγέρθηκε στο μυαλό τους :
"Τί αξίζει αυτό το άτομο ;"

Όχι, η ερώτησή τους,
εάν Εμείς μπορούμε να το ονομάσουμε ερώτηση, ήταν :
"Πως να ευλογήσω αυτό το άτομο στο Όνομα της Θεότητας ;"

Κοίτα, απλώς ευλογούσαν.
Αυτό είναι που αυτοί έκαναν.
Και αυτό που έκαναν, έτσι μπορείς κι εσύ.
Με μια πλήρη καρδιά αγάπης προς τον εαυτό σου,
θα ευλογείς όλους που έρχονται ενώπιόν σου.
Να ξέρεις πως όλοι που έχουν έλθει ενώπιόν σου,
έχουν έρθει να λάβουν την ευλογία σου.
Δώσε την.

Διερμηνεία στα Ελληνικά : Ευρύφωτος
(* : επεξήγηση διερμηνέα)

Permanent Link:
http://www.heavenletters.org/from-where-does-judgment-come.html

Thank you for including this link when publishing this Heavenletter elsewhere.