God zei:

Jouw hart hunkert ernaar om Eén met Mij te worden en Eén met allen. Als dit niet zo was, als je niet jouw rechtmatige Eenheid wilde opeisen, waarom dan, waarom zou je dan ontvlammen als iemand jou niet voldoende erkenning geeft of, God verhoede, het heftig met jou oneens is. Jij wilt jouw besef van Eenheid, en deze vermeende persoon of personen voor je, of prominent in je hoofd, heeft jouw besef van Eenheid gedwarsboomd. Geen wonder dat je van streek bent.

In jouw verbijsterde ogen, is het alsof de persoon of gebeurtenis of situatie jouw geboorterecht van jou heeft afgenomen. Jouw geboorterecht van jou gestolen. Hoe durven ze jouw besef van Eenheid te ondermijnen. Dat zou inderdaad een misdaad zijn.

Nu heb je meer begrip. Met wat voor lastige situatie je ook te maken hebt, de manier om er naar te kijken is, dat die er is om jouw besef van Eenheid te versterken. Je merkt, dat Ik blijf zeggen besef van Eenheid. Natuurlijk kan niemand en niets jouw Eenheid wegnemen, omdat jouw geboorterecht aan jou vasthoudt. Maar jouw bewustzijn, ach, dat is een ander verhaal. Jouw bewustzijn is dwaas en lichtzinnig, levendig en opgewekt hier en daar en overal, zoekend naar iets maar het weet niet naar wat, nochtans wetend, wat het ook zijn mag, dat het schatplichtig aan jou is, en dat je het moet hebben.

Vasthoudend aan jouw overtuiging, dat wat verondersteld wordt van jou te zijn, van jou is afgenomen, misleid jij jezelf in boosheid of wrevel of één of meer van alle schakeringen van ongewilde emoties waar je zo in geoefend bent.

Kom, loop met me weg. Vergeet al deze schijnbewegingen. Blijf bij Mij. Laat de kleinere zaken opgelost worden. Vroeg of laat zullen ze zich vanzelf oplossen, terwijl jij kalmeert en jouw besef van Eenheid terug laat komen en zich opnieuw laat vestigen. Weet voor altijd, dat niemand jouw geboorterecht wegneemt. Niemand kan dat. Niets kan dat. Een dief kan dat niet. Een moordenaar kan dat niet. Iemand die onwaarheid spreekt kan dat niet. Gespuis kan dat niet. Als het op jouw geboorterecht van Eenheid aankomt, zijn er geen identiteitsdieven. Niemand kan jouw besef van Eenheid van jou wegrukken. Zelfs de ergste verkrachter niet.

Jij bent de enige, die dat kan doen. Jij geeft je geboorterecht weg.

Kennelijk denk je, dat belediging of de voorstanders van belediging in een of andere vorm, jouw besef van Eenheid hebben weggenomen, ermee vandoor zijn gegaan. Geliefden, niemand, geen enkele situatie, kan jouw besef van Eenheid wegnemen zonder jouw zeggenschap. Je kunt het echter weggeven. Dat heb je zeker gedaan.

Om iemands roekeloosheid, geef jij jouw besef van Eenheid weg. Je laat het achter, geliefden. Een oneerlijke handel, zou je zeggen. Iedereen kan jouw besef van Eenheid tegen een lage prijs kopen, armzalige handelaar die je bent. Jij vervangt jouw besef van eigenwaarde, dat zogezegd jouw besef van Eenheid is, door boosheid. Je laat anderen jouw geboorterecht wegnemen voor een zijdelingse blik, een woord, een hongerloon, voor helemaal niets.

Op korte termijn jubel je in je boosheid en noemt het eigengerechtig, eervol, verdienstelijk, maar wat je dan zelfrespect noemt is niet meer dan het vulgaire ego in vermomming. En keer op keer, doe jij jezelf tekort. Keer op keer, door jouw hoogmoed, jouw lagere zelf. Je moet denken, dat jij jezelf verheft als jij je vuisten balt, klaar om op je vermeende tegenstander af te gaan. Kun je nu accepteren, dat jij je eigen tegenstander bent? Jij bent het, die trots je besef van Eenheid in de ring gooit. Je gooit je besef van Eenheid het raam uit, zodat je de gelegenheid hebt dit gevecht te leveren en het te winnen.

Zelfs als je wint, verlies je. Je hebt niets als je klaar bent. Weer vind je andere tegenstanders van jouw besef van Eenheid voor je, die jezelf zijn, en iedere keer val je voor jouw vermomming en je vecht het, zo niet in de ring, in je eigen gedachten uit. Jij bent degene, die moet ophouden jouw besef van Eenheid aan welke bieder dan ook weg te geven.