ik spreek vanuit Mijn hart. Er is nergens anders van waaruit Ik spreek. Mijn hart spreekt. Mijn hart spreekt tot jou. Mijn hart is de Waarheid, dus de Waarheid spreekt tot jou vanuit de slag van Mijn hart.

De Waarheid dondert door jou heen. De Waarheid is onontkoombaar, en toch ontkom je er steeds weer aan. Niettemin, is de Waarheid recht voor je. Ze is geen centimeter ver weg.

De Waarheid zou jou bespringen. De Waarheid wil gekend worden. De Waarheid is zo wonderbaarlijk, en toch probeer je ervan weg te rennen of haar te ontwijken of haar te bedekken. Er is een enorme verheimelijking in de wereld en toch blijft de Waarheid. De Waarheid blijft opkomen, zelfs als jij de pracht van de Waarheid ontwijkt. De Waarheid is onontkoombaar en toch ontsnap je er keer op keer aan.

Wat zou er met je gebeuren als je de Waarheid over jezelf zou accepteren? Wat zou er met je gebeuren als je jezelf in al jouw glorie accepteerde? Wat denk je dat er zou gebeuren als je jouw pracht accepteerde? Wat als je jezelf accepteerde zoals je bent? Je zou naadloos door het tarwe gaan. Je zou de wereld liefhebben en je zou jezelf liefhebben. Je zou niet een bonk zenuwen zijn. Je zou ontspannen het het Universum in. Je zou op de golven van liefde varen. Je zou verheven worden en je zou alles wat jou omringt verheffen. Je zou op de walvis van het leven varen. Je zou weten dat het aan jou was het leven in muziek door te brengen.

En dus activeer Ik jouw hart om te omhelzen. De geest omhelst niet. Het hart omhelst. De geest ordent en organiseert, maar wat ordent en organiseert hij? Het leven is niet van de kruistochten ondernemende geest gemaakt. Het leven is gemaakt van jouw levendig hart, dat van de Hemel uit weerspiegelt.

Ik hou jou in een stevige omhelzing van Mijn hart. Mijn hart zou met jou weglopen. Mijn hart eist jou op. Je wordt door Mijn hart opgeëist. Je bent oneindig de Mijne. Als je wegloopt, weet je niet waarvan je wegloopt. Beter dan weg te lopen, ren naar Mij. Ren in Mijn armen van liefde. Het is toch onvermijdelijk. Je bent zo goed als gevangen. Je bent in liefde gevangen. Je zou net zo goed kunnen blijven. Er is geen betere plaats. Er is geen plaats die eraan kan tippen. Er is nergens een plaats die er ook maar in de buurt komt.

Waarom heb je schijnbaar leed om in te verdrinken? Heb in plaats daarvan een oceaan van liefde om in te zwemmen. Vaar op de golven. Geniet. Spring telkens weer in de wateren. Zwem als een vis en wil er nooit uitgaan, wil nooit aan wal gaan. Vang de oceaan in je hart. Laat de oceaan door jouw aderen stromen. Laat jouw hart als een vis in de oceaan springen. Hoe scheid je een vis van de oceaan, en zou je dat doen?

Vis en oceaan gaan samen. Ze spatten. Ze houden van elkaar. Ze zijn voor elkaar gemaakt.

Ik maakte jou en maakte jou voor Mij als een uitbreiding van Mij. Ik maakte jou, zodat je Mij naar iedereen toe zou uitbreiden. Ik maakte jou om iedereen met Mij bekend te maken. Ik maakte jou om een stralend voorbeeld van Mij te zijn. Ik maakte jou om Mij te portretteren zoals Ik als een mens op Aarde zou zijn. Ik maakte jou om een glimp van Mij te zijn. Ik maakte jou om Mij in het wereldse leven te belichamen. Ik maakte jou om Mij te stichten. Ik maakte jou om Mij te zijn.

Ik maakte jou om op Aarde te lopen zoals een engel, die in de Hemel gemaakt is, op Aarde zou lopen en de vrede van liefde zou uitstralen.