Ik wilde graag met je praten over jouw hart. Jouw hart voelt zich nu misschien gewond en je weet niet eens waarom. Je denkt aan dit en dat, maar je weet niet echt waarom jouw hart zeer doet. Het doet pijn omdat het pijn doet. Misschien heb je al je eieren in één mand van je hart gelegd. Je weet dat je hart niet zwaar aan zou voelen als je jouw hart niet een opslagplaats liet zijn voor alles in de wereld. Het is beter dat jouw hart een opslagplaats wordt voor alle blije dingen die naar je toe komen. Sinds wanneer moest jouw hart een opslagplaats worden voor ongunstige winden die waaien?

Jouw hart is bedoeld een veilige plaats te zijn voor geluk. Waar ben je jouw hart voor aan het belasten? Jouw hart is bedoeld voor liefde, niet voor schrammen en blauwe plekken. Jouw hart is niet bedoeld een afvalbak te zijn. Jouw hart is bedoeld een hart te zijn en iedereen weet dat een hart bedoeld is voor liefde. Jij weet het en toch heb je van jouw hart misschien een stortplaats gemaakt.

Jouw hart is een mooie schatkist. Zou jij gescheurde vodden in een met zijde beklede schatkist doen? Je zou er juwelen en liefdesbriefjes en emblemen van liefde in doen. In jouw hart, dat de grootste schatkist van de Schepping is, heb je bezinksel en glasscherven gedaan. Je hebt ze erin gedaan en ze er gehouden. Je hebt ze er warm gehouden. Eruit, eruit, alles wat niet in jouw hart thuishoort. Je hebt teveel in jouw hart gestopt. Laten we jouw hart opruimen.

Het is niet zo dat je een olifantshuid moet ontwikkelen. Je hoeft niet hardvochtig te zijn. Je slaat gewoon niet alles in jouw hart op. Als iets jouw hart binnengaat wat er niet hoort, haal het er dan uit. Haal het er gelijk uit. Heb een andere bak om het in te doen, een mooie prullenbak misschien, of een gat gegraven in de achtertuin of een container waar dan ook. De container zal gauw genoeg geleegd worden. Het is jouw hart dat nu meteen geleegd moet worden van alle uitschot.

Je hebt gezien hoe als je een hele lijst dingen op je computer verwijdert, er een beeld is van de ene map na de andere die wegvliegt. Laat jouw hart zichzelf precies zo leegmaken. Nee, er is een besluit genomen en de computer verwijdert maar door. Geen terugkijken.

Neem nu je besluit. Genoeg geweest met de oude haveloze pijnen. Weg met hun hoofd! De deur uit! Als je erop staat, één afscheidskus, maar dat is het dan. Geen grote ceremonie. Geen tranen. Wonden gaan weg naar een betere plaats en jouw hart heeft ruimte om te missen. Ledig je hart van wat nooit het recht had daar te zijn. Jouw hart, Ik herhaal, is geen opslagplaats voor dat wat jouw hart zou schrammen. Klauwen van pijn horen niet, horen niet, horen niet in jouw hart.

Jouw hart is er om te geven. Je wilt geen pijn in je hart houden of ook maar een van die schadelijke dingen aan een ander geven. Het zou een fout zijn. Onder alle omstandigheden is het een fout jouw pijn aan een ander weg te geven. Het is een fout van jou om gewond te worden. Het is een fout om pijn in te nemen. Op een of andere manier kreeg jij het idee dat jouw hart alle stoten op moest vangen. Helemaal niet. Zie af van pijn. Kom, vind wat vreugde om in je hart te doen. Houd van je hart.

Werkelijk, als je wist dat Ik in jouw hart woon, zou je dan iets binnen laten komen waarvan je niet wilde dat Ik het ontving? Zou je echt dat erin laten wat er in de eerste plaats niet had moeten worden toegestaan? Zou je stress erin laten en irritatie om Mij in jouw hart gezelschap te houden?

Je hebt gewoon niet gedacht over wat je in jouw hart aan het ophopen bent geweest. Vanaf deze dag accepteer je niet langer iets ongewensts dat zijn weg jouw hart in dringt. Nee, je zegt vanaf vaste grond:

“Sorry, je kunt niet dit hart in komen. Dit hart is voor schatten. Dit hart is voor liefde, alleen liefde. Als je geen liefde bent, dan kun je niet binnenkomen. Dus smeer ‘m. Maak dat je wegkomt en kom niet terug”.

Geliefden, je hoeft niet voor alles gastvrij te zijn.