Als je de Grootheid van jouw Zijn zou kennen, hoe erg zou je dan van streek kunnen raken? Wat zou jou verslaan? Zou je eigenlijk wel van streek raken? Tot welk doel? Wat is de winst? Wetende zo veel of zo weinig als je weet, waarom zou je een milliseconde tijd aan van streek raken besteden?

Nou en, je brak een schoenveter. Nou en, je struikelde over het vloerkleed. Nou en, je computer doet het niet. Zeg Mij, wat is precies de ramp?

Nou en, jouw ware liefde houdt niet van je. Of je bent daar bang voor. Wat dan nog, als hij of zij dat doet of niet doet? Wat is precies het onheil?

Ach ja, Ik zie het. De hemel valt naar beneden.

Hunkeren jullie naar rampen, geliefden? Ik vraag me af of je tot elke prijs drama zoekt. Misschien heb je liever dat er iets gebeurt dan dat er helemaal niets gebeurt.

Ga je gang. Neem een pauze. Laat er even niets gebeuren. Laat de tijd stoppen. Laat dringende noodzakelijkheid gaan.

Zelfs als je een been breekt, neem het zoals het komt. Even bedrust. Gips een tijdje. Een kruk voor een poosje.

Zelfs als je verloren raakt, hoe verloren ben je dan? Je bent ergens. Je zult jezelf straks vinden.

Zelfs als je lichaam plotseling sterft, zul je daarvan opstaan en vrolijk je weg gaan. Je zult verlost worden. Je bent verlost. Er is geen noodzaak voor verlossing. Je bent geen gijzelaar. Er staat geen prijs op je hoofd. Je bent al door de Hemel gevangen. Je zult nu rechtop staan. Je zult van dichtbij weten hoe het is bij God te zijn en bij alle schatten die zijn gekweekt. Je zult beginnen te weten wat een schat jij bent. Je zult beginnen alle goede dingen te kennen.

Er is een uiterste. Er is een ultiem begin, geliefden. Je bent uiteindelijk aan het beginnen. Daarmee bedoel Ik dat je opstijgt. Je stijgt hoog. Het lichaam dood of levend, je stijgt hoog. Zo is het altijd geweest. Het leven op Aarde en in de Hemel maakt plaats voor jou. Het lichaam dood of het lichaam levend, waar denk je dat je bent? Denk je werkelijk dat je op de oceaan op drift bent?

Je bent bij Mij, waar je lichaam ook is of niet is. Dat is de conclusie waartoe je zult komen. Je lichaam is niet jou. Je lichaam is zelfs niet een schijn van jou. Wie weet niet dat schoonheid oppervlakkig is, natuurlijk tenzij jouw schoonheid dieper zit. Je verzamelt de schoonheid van jouw Wezen. Geleidelijk voeg je toe aan de voorraad van jouw schoonheid tot zelfs jij de schoonheid waarvan je gemaakt bent zult kennen. Jouw Zijn is mooi. Jouw Zijn is schoonheid net als die van Mij.

Je bent geen afdankertje. Je bent geen verstekeling op een schip. Je bent geen verstekeling op Aarde. Je bent geen indringer. Je bent zeker geen indringer in de Hemel. Stap omhoog naar waar je hoort te zijn, hier, bij Mij. Waar hoor Ik anders dan bij jou? En waar zou Ik anders horen dan in de Hemel?

Geliefden, de littekens van de wereld kunnen slechts littekens van de wereld zijn. Pijn van de wereld kan alleen maar de pijn van de wereld zijn. Littekens en pijn zijn symptomen van de illusie. Jouw intellect heeft een fout gemaakt. Jouw intellect maakte een kanjer van een fout zoals alleen intellect dat kan. Jouw intellect smeekte om allerlei redenen en vond ze. Niettemin heeft het intellect het verkeerde pakket samengesteld. Verkeerd pakket of niet, het intellect is er zeker van dat het juist is. De hele wereld ondersteunt zijn juistheid.

Als er lijden is, heeft het intellect miskend. Totdat het intellect een andere manier van kijken heeft, kan het alleen maar miskennen.

Je hoeft niet door het intellect gefopt te worden. Er is een andere kijk in zicht.