Op God kun je rekenen. Je mag denken dat het niet zo is, want je hebt de ervaring gehad in de steek te worden gelaten. Het leven heeft je misschien niet alles gegeven wat je verlangt. Het heeft je misschien in meer dan een geval het tegengestelde gegeven van wat je verlangt. Toch moet Ik je zeggen dat het Ik het ben op Wie je kunt rekenen.

Je hebt misschien gemerkt dat mensen je in de steek hebben gelaten. Je hebt misschien gemerkt dat midden in applaus mensen jou in de steek lieten. Hoe goed hun bedoelingen ook waren en hoe diep hun liefde voor jou, je hebt het gevoel gehad dat ze jou meer dan eens in de steek gelaten hebben.

Je kunt tegen jezelf zeggen dat je teveel van anderen verwacht en dat kan heel goed waar zijn. Tegelijkertijd wil Ik je zeggen dat je niet teveel van Mij verwachten kunt. Ik zeg dat echter met een voorbehoud. Hoe moet Ik dit zeggen. Je kunt alles van Mij verwachten en toch niet aan jouw verwachting gehecht zijn. Ik zou kunnen zeggen dat je niet met je voeten moet stampen en van Mij eisen, maar tegelijk zeg Ik dat er niet teveel is dat je van Mij kunt vragen of zelfs van Mij eisen. Dus Ik zeg dat je de sterren van Mij kunt eisen en toch beveel je Mij niet. Maar zelfs als Ik dat zeg kun je bevelen, want Ik sta onder jouw bevel in zoverre dat Ik jouw opdrachten graag ontvang.

Als jouw opdrachten, of beleefder gezegd jouw verzoeken niet vervuld worden, dan heeft het geen zin aanmerkingen op Mij te maken. Onze verbintenis is heel eenvoudig en toch is hij niet zo simpel als een vingerknip.

En dus zeg Ik dat je alles kunt vragen wat je wilt. Je kunt het zelfs bestellen, bevelen, en niet ontvangen wat het ook is en je niet van streek maken. Er hoeft niets bewezen te worden. Mijn liefde voor jou wordt niet goedgekeurd als je krijgt wat je wilt, en ook wordt Mijn liefde voor jou niet afgekeurd als je niet krijgt wat je wilt. Het is niet aan jou Mij af te keuren omdat niet aan al jouw wensen wordt voldaan of Mij goed te keuren als er wel aan ze voldaan wordt.

Ik vraag je altijd een beroep op Mij te doen. Echt, God helpt degenen die zichzelf helpen, maar dat is niet het hele verhaal. Niets is het hele verhaal. Daar moet je het mee eens zijn, ja? In de relatieve wereld zit er altijd meer aan het verhaal vast. Er zijn zoveel lagen aan het verhaal, zoveel stukjes niet verbonden en zoveel stukjes verbonden en zoveel afgebroken draden die genaaid en opnieuw vastgenaaid zijn.

Ik wil zeggen dat je nooit weet wanneer jouw wensen vervuld zullen worden of op welke manier. Je weet niet wanneer en je weet niet hoe.

Te vaak als jouw wensen vervuld worden, is het gevoel van voldoening niet blijvend. Oh, wat hou je van je nieuwe koelkast en gauw genoeg wordt de nieuwe koelkast maar een doos om voedsel koud te houden en het te bewaren. Oh, wat hou je van je nieuwe vriend tot hij niet nieuw meer is en hij gewoon maar een vriend wordt. Oh, wat hou je van je nieuwe vrouw tot ze niet langer nieuw is. Dromen komen uit en toch zijn er nog meer dromen om te dromen en dromen om te worden opgediend en dromen om misschien nog niet te worden opgediend.

Je droomt van geluk en toch heb je het nog niet opgeëist, geliefden. Droom en eis op. Droom en eis op.