Soms word je door verdriet overweldigd. Soms komt het verdriet dat je voelt uit het verleden en soms komt het van je weet niet waar, schijnbaar als uit de lucht gevallen. En natuurlijk kan het komen van een recent wat je noemt verlies, of een recent besef van het verstrijken van tijd in de vorm van jouw leven. Op deze momenten weet je zelfs niet wat het leven is of verondersteld wordt te zijn. Op deze momenten ga je misschien zien dat het leven werkelijk fictie is.

Dus heb je aan het leven vastgehouden in een wereld die niet stil kan blijven. Je voelt je misschien in de steek gelaten. Loslaten is niet in de steek laten. Soms echter kun je jouw vreugde in het leven opgeven. Je weet zelfs niet wat bestaat of je gelooft gewoon niet meer in het leven. Je bent geneigd dit als verlies te zien, misschien het grootste verlies van allemaal.

Tot nu toe ben je je hele leven bij jouw leven betrokken geweest, zo’n gelovige erin, en nu voel je je er misschien van losgemaakt. Het relatieve leven is niet langer zijn tentakels zo diep in jou aan het graven. In plaats van je bevrijd te voelen, voel je je misschien ontriefd, verloren bij jezelf. Het is mogelijk dat je naar een hogere staat van bewustzijn bent opgeschoven en je hebt het moeilijk daarmee om te gaan. Eens was je in het ene land. Nu ben je in een ander en je weet niet hoe je daar kwam, hier.

Het leven kreeg jullie hier, geliefden. Intentie kreeg jullie hier. Voor een poosje voel je je niet op je plaats. Geliefden, je hebt enige van je grenzen verloren en wat mis je ze. Dit is waarover Wij het hebben. Jouw vermeende verlies van grenzen is waarom je gevraagd hebt. Je wist gewoon niet dat het zo zou zijn.

Je voelt misschien een grote afwezigheid van alles wat je gewend was te kennen.

Je wordt door God door het Universum gesponnen en je vindt dit verontrustend. Je bent uit jouw comfortzone gehaald. Je voelt het contrast. Je weet gewoon niet wat je ermee aan moet. Waar is de vrede en liefde waarvan je dacht dat je er vol van zou worden? En waar ben jij? Wie ben je? Waar is jouw identiteit heen gegaan?

Je had je zo met grenzen vereenzelvigd, nu voel je je verloren. Het kan even duren voordat je je prettig voelt in je nieuwe schoenen. Je voelt je misschien verloren, maar je bent gevonden. Je hebt het gevoel dat je aan het ploeteren bent. In het begin, zonder grenzen, is dat slechts hoe je je kunt voelen. Wees geduldig met jezelf tot je je meer in evenwicht voelt met het lopen in wat je zou kunnen noemen Een Niemandsland. Je kunt niet geloven dat je in de Hemel bent, in feite heb je misschien het gevoel dat je de Hemel uitgegooid bent en geland je weet niet waar.

Je draait wel bij. Op dit moment voel je je niet gevestigd, maar dat zul je wel. Geef jezelf een kans om te wennen. Ambitie en opwinding lijken jou te hebben verlaten. Je kunt niet geloven dat dit rust is, dat dit vrede is. Vrede moest prachtig zijn, niet vlak. Je hebt misschien het gevoel dat er iets mis met je is terwijl je het gewoon op een rijtje aan het zetten bent

Eens leefde je in het paradijs van een dwaas. Nu kampeer je in het Paradijs. Nu kun je ophouden te worstelen. Je hebt je hele leven geworsteld. Strijd is ten einde. Wat is dat vaag en verontrustend. Vroeger had je rekwisieten die jou op de been hielden. Nu ben je vrij. Je hebt nu vleugels en bent bang om te vallen. Je voelt je zoals een jonge vogel zich moet voelen, uit het nest gegooid. Je bent midden in de lucht terechtgekomen. Je klampt je nog steeds vast aan het idee van grenzen als zijnde de kern van jou. Zo lang waren grenzen jou de baas en nu bent je grenzeloos. Geen leuningen meer om aan vast te houden.

Je dacht dat de Onmetelijkheid binnengaan een makkie zou zijn. Een vogel is uit zijn kooi gelaten en weet niet wat hij met zijn nieuw gevonden vrijheid moet doen. Spoedig zal de vogel een raam vinden en het raam uitvliegen naar Onmetelijkheid en zich eraan hechten. Welkom.