Liefde is een grote zegen en als je voelt dat liefde van anderen jou bereikt, dan zwelt je hart natuurlijk op en ben je blij en dankbaar. Wat is het gemakkelijk om lief te hebben als je liefde voelt binnenkomen. Nu zul je leren hoe liefde te geven zelfs als je niet het gevoel hebt dat ze aan jou gegeven wordt. Oh, degene te zijn die als eerste liefheeft. Oh, degene te zijn die liefheeft zelfs als hij niet wordt bemind. Oh, degene te zijn die liefheeft zelfs tegen de verwachting in.

De Groten maakten geen onderscheid met hun liefde. Ze hadden lief, hadden lief en hadden lief. Wat zeiden hun ogen? Wat zei hun taal? Oh, te bedenken hoe het zou voelen in de aanwezigheid van de Groten te zijn. Denk je de weelde van liefde in die je zou voelen, liefde boven liefde, niet slechts soms een stipje liefde, maar liefde die verrijkt en stabiel is.

We zouden kunnen zeggen dat de Groten als brandende gloeilampen zijn. Wat er ook in de kamer aan de hand is, wie er ook in de kamer is, de gloeilamp geeft zijn licht af. Hij geeft licht omdat dat is wat gloeilampen doen. Gloeilampen zijn verbonden en hun licht werkt. Zij doen hun licht niet aan. Het is al aan, en hun licht gaat naar iedereen die aanwezig is en naar iedereen die niet aanwezig is. Een helder licht dat een Grote uitstraalt is liefde verder dan het oog kan zien. De liefde van de Groten straalt nog steeds naar de wereld uit wat verleden tijd genoemd wordt. Het maakt niet uit waar of wanneer, de liefde van de Groten schijnt, en ze schijnt op jou. Ze stort op jou neer. Hun liefde is Mijn liefde. Er zijn geen kilometers, en er zijn geen uren.

Zelfs aan deze liefde denken, deze liefde in haar zuiverheid, deze liefde gewoon natuurlijk kloppend naar de wereld die ernaar hongert en dorst, deze liefde die jouw hart doet opzwellen in de rijkheid ervan.

Denk je eens in hoe het moet zijn een Grote te zijn die die brandende gloeilamp van liefde is die overal waar hij is schijnt.

En dus vraag Ik je vandaag een gloeilamp van liefde te zijn en zo op jouw medemens te schijnen, jouw licht te laten schijnen als een constante, jouw licht te laten schijnen wat de aanleiding ook is. Dit is wat er gebeurt als je niet denkt aan jezelf en aan hoe je je voelt. De gloeilampen van liefde die de Groten zijn houden niet op met zichzelf te vragen: “Ben ik liefde? Zal ik vandaag liefde geven? Hoeveel liefde zal ik vandaag geven?”. Ze denken niet: “Ik zal liefde vandaag uitmeten overeenkomstig mijn stemming. In feite zal ik de inkomende liefde meten voordat ik liefde uitgeef”.

Wie waardeert zichzelf meer, degene die de liefde die hij geeft meet volgens een uiterlijke meting, of degene die gewoon liefheeft? Wie is er voller van liefde, degene die geeft omdat hij geeft, of degene die zijn liefde meet, degene wiens liefde vooruitbetaald moet worden, degene die zijn liefde optelt en zijn liefde uittelt als een oude vrek?

Als het op liefde aankomt, wees een grote verkwister. Het is zelfs geen grote verkwister zijn. Het is zijn wie je werkelijk bent. Als jouw ogen blauw zijn, dan zijn je ogen blauw. Je hoeft je er niet voor in te spannen. Je hoeft niet elke dag te beslissen. Jouw ogen zijn gewoon blauw en dat is het. Sta jezelf toe liefde te zijn en haar overal te geven, haar zelfs niet te geven, want liefde straalt liefde uit, voldoende om liefde gekend te laten worden.