Herinner je vaak waarom je hier op Aarde bent. Je moet nu wel weten dat je hier niet vanwege je lichaam bent. Je bent hier niet voor je bezittingen. Je bent hier niet om ruzie te maken. Je bent hier niet om in competitie te zijn. Je bent hier niet om discussies te winnen. Je bent hier niet om tienen in tests te halen en je bent hier ook niet om voor tests te zakken. Je bent hier niet om je op je best of op je slechts te gedragen.

Je bent hier gewoon voor je plezier en voor het plezier van anderen, wat gewoon een andere manier is om te zeggen dat je hier om Mij bent. Ik sta bovenaan jouw lijst. Eigenlijk is er geen lijst. Ik ben het Hele Verhaal.

Vreugde is overheersend, toch is het geen jacht. Het is een resultaat, geliefden. Jullie zijn hier voor Mij. Jullie zijn hier op Aarde namens Mij. Dit betekent dat jullie hier zijn om de liefde te leren aanvaarden die van Mij uitgaat en om te leren die aan alles en iedereen te geven. Zuiver en eenvoudig.

Misschien heb je soms wel eens gedacht dat je hier bent om jezelf te beschermen en grote haarden van twist te vermijden. Alles vermijden is niet hetzelfde als harmonie scheppen. Je wilt ware harmonie, niet alleen aan de buitenkant. Wat voor belemmeringen er ook maar bestaan in je hart, ze moeten eruit. Liefde is er niet gelukkig mee om alleen maar aan de oppervlakte te drijven. Liefde wil je hart helemaal opvullen. Liefde wil zich een weg banen door het Universum heen.

Soms heb je het gevoel dat je er bent, en dan opeens, zomaar, voel je je weer veraf van liefde, en toch ben ik zo brutaal om je openlijk in je gezicht te vertellen dat jij alle liefde bezit die Ik bezit. Omdat Mijn liefde die in jou gehuisvest is op een bepaald moment niet beschikbaar is, betekent dat nog niet dat je die niet hebt.

Datgene in het leven dat het moeilijk voor jou maakt is dat de basisregels steeds maar lijken te veranderen. Op het ene moment lijkt er ware harmonie te bestaan, en het volgende moment is het weer weg, en je hebt geen idee hoe en waarheen. In de zin van de relatieve wereld, leef je op glibberige grond. Je huis lijkt op los zand gebouwd.

En toch zit er, onder dat alles, een schitterend mooie fundering. Deze fundering wankelt nooit. Hij blijft waar. En hij blijft waar in jou. Zelfs te midden van een aardbeving, kan jouw fundament niet aan het wankelen worden gebracht. Datgene dat God wordt genoemd is jouw fundament, en ik ben in jou geplant. Ik ben in jou. Jij bent de drager van Heaven en alles dat Heaven met zich meebrengt.

Je lichaam kan beven, maar toch is de God in jou onwankelbaar. Wat je ook maar voelt, niets kan de Waarheid van jou aan het wankelen brengen. Niets kan het verwonden. Niets kan het verbannen. Het maakt niet uit waar jij – de jij die jij denkt dat je bent – misschien doorheen gaat, de God in jou is er ontoegankelijk voor. Daarom, ben jij er ontoegankelijk voor. Niets in de bestaande wereld kan jou aantasten. Je lichaam kan pijn doen, je gevoelens kunnen gekwetst zijn, je kunt verlies ervaren, en je lichaam kan sterven en toch ben je nooit ook maar overwonnen. Je bent eeuwig. Je bent niet nu hier en morgen weer weg. Je lichaam, ja. Jij, nee.

Je bent nooit ook maar zonder Mij. Je bent nooit ook maar een moment van Mij weg. Wat jij misschien denkt en wat Werkelijkheid is, zijn misschien wel twee verschillende dingen, want je gedachten zijn grillig en Werkelijkheid is onwrikbaar. Geliefden, jullie zijn Mijzelf op Aarde. Jullie zijn Mij en niets anders dan Mij. Jullie zijn natuurlijk een wonder in vermomming. Jullie houden iedereen voor de gek. Jullie houden jezelf voor de gek. En toch is er Degene Die Weet in jou Die zich nooit voor de gek laat houden.