Als je Mij om iets vraagt en je doet dat te vaak, dan antwoord Ik: "Komt er zo meteen aan, Meneer of Mevrouw." Ik scheep je niet af, hoewel je dat wel zou kunnen denken. Hoe kan er zo'n verschil tussen jouw gevoel van tijd zijn en, nou ja, het gevoel van tijd dat Ik heb. Ik heb niet het gevoel van tijd dat jij hebt. Ik heb de Eeuwigheid, wat helemaal niet lang duurt. Eeuwigheid is op dit moment. Tijd is verdeeld in stappen. In de wereld-tijd is er vroeger of later. Wanneer je leeft in het leven na dit leven, in één van deze levens, dat zal jouw verzoek meteen ingewilligd worden. In de Eeuwigheid, waar de tijd geen verloop kent, dien Ik je nú.

Op dezelfde niet-tijd dat Ik de vervuller van jouw wensen ben, ben jij je eigen vervuller. Soms heb je dromen en verlangens die aan jou zijn om te vervullen, het is aan jou om ervoor te zorgen dat het wel of niet gebeurt. Je kunt zeker een heel diep verlangen voelen naar hetgeen je wilt, maar toch kan je verlangen er nog niet klaar voor zijn. Er zijn zoveel mogelijkheden, zoveel misstappen mogelijk tussen beker en lip. Er zijn gebeurtenissen georkestreerd, en toch ben jij vaak de arrangeur waarop jij wacht.

Soms kan Ik een duikvlucht nemen je leven in en je redden in het midden van de rivier. Beslist. En toch kun jij de hoofdzaken en bijzaken niet altijd onderscheiden. Misschien moet Ik in jouw termen zeggen: "Nog niet helemaal, Meneer of Mevrouw". Elke gedachte die je hebt is ergens weggestopt. Kom, kom, laat je niet bang maken dat er iets ongewenst gaat gebeuren als gevolg van de fantasierijke gedachten. Sommige gedachten verdwijnen en hangen niet als een zwaard van Damocles boven je. Sommige gedachten die je hebt zijn niet eens van jou.

Wat Ik probeer te zeggen is: Vertrouw op Mij, en spring op je paard.

***

Er zijn aangelegenheden waarbij het goed voor je is om er de tijd voor te nemen, dus neem er de tijd voor. Proef hun kruiden. Maak het smakelijk. Soms doe je er goed aan om het leven in het ongewisse te laten. Ik zeg dat tegelijkertijd met dat Ik zeg dat het leven niet verknoeid mag worden. Er is geen haast, en toch is er geen tijd te verliezen. Dit is jouw dilemma. Je kunt niet alle snoep opeten. Je moet wat bewaren voor later. Je moet op weg gaan, en toch kun je nog wat langer blijven zitten.

In het menselijk leven is het heel vaak jouw keuze om je leven te versnellen en jouw keuze om je leven te vertragen. Je maakt die keuze vele malen op één dag.

Je kunt niet alles voor iedereen zijn. Je kunt niet altijd alles voor jezelf zijn. Je kunt alles voor Mij zijn.

Haal eens diep adem. Kom tot de conclusie dat alles goed is, zoals het is, en tegelijkertijd, dat alles verder door moet gaan. Hoe verleidelijk en woelig is de tijd in de wereld.

In de Eeuwigheid, is de tijd traag noch snel. In de Eeuwigheid is er helemaal geen tijd. In de Eeuwigheid is er geen tijd om uit te rekken of samen te drukken. Er is geen tijd om je te haasten noch tijd om te vertragen. Er zijn geen klokken. Er is muziek, niet in langzaam tempo, noch in snel tempo. Geniet van de muziek in de Eeuwigheid.

Wacht totdat je ontspant in de Eeuwigheid. Je zult lachen. Je zult zo gelukkig zijn. In de Eeuwigheid zul je het meeste plezier hebben, dat je ooit gehad hebt. Wat een opluchting dat de Eeuwigheid niet de wereld van de Aarde is, waargenomen in de tijd en alles wat het met zich meebrengt.

Als je de tijd toch eens kon vergeten, als je de ruimte toch eens kon vergeten - misschien ze niet echt vergeten – maar het besef ervan hebben van het niet-bestaan of hun gejaagde uiterlijk. Hoe makkelijk wordt het leven op de boerderij dan. Hoe gemakkelijk is het leven als er geen tijd is waar je in vast komt te zitten en geen ruimte waaruit je naar buiten gegooid kunt worden.