Zie jezelf zoals Ik je zie en je zult de meest bescheiden mens in de wereld zijn. Je zult de meest nederige mens in de wereld zijn omdat je zult weten dat je geen versiering nodig hebt. Tenzij je dacht dat je bezoedeld was, waarom zou je hoeven poetsen?

Voor zover wat het ego betreft, lieverds.

Als je de pracht van jouw Wezen kent, waarom zou je dan trots nodig hebben?

Bescheidenheid is niet iets wat je veronderstelt. Bescheidenheid is gewoon jezelf zien zonder gebrek en daarom zonder vermeende behoefte aan meer. Als je de kracht van jezelf kent, waar zou je dan om vragen om aan jou toe te voegen?

Als je jezelf kent, welke attributen zou je denken dat je voor jezelf moet pakken?

Als je de kleur blauw kent, dan ken je hem. Dan hoef je niet langer te twijfelen. Je zult in staat zijn vragen over blauwe luchten te beantwoorden. Je zult niemand ernaar te hoeven vragen. Je zult geen bevestiging nodig hebben. Evenmin zal jouw aandacht op blauw gericht zijn. Blauw zal in jou zijn vastgezet. Wat blijft er over om te vragen?

Als je je gewoon bewust bent van jouw Waarheid, waar zou dan begeren, hebzucht, afgunst, jaloezie vandaan komen? Welke reden zou daar dan voor zijn?

Als je je niet bewust bent van de Waarheid van jouzelf, wat kan jou dan bevredigen? Hoeveel diamanten zouden genoeg zijn? Hoeveel liefde van de wereld en applaus zouden jou gerust kunnen stellen of jou lang geruststellen? Als je weet, en Ik bedoel echt weet, niet maar een idee hebt, wat kan er dan in de wereld zijn waar je meer van moet hebben?

Als je Zijn Zelf in je handpalm hebt, wat anders kun je dan bedenken dat zal passen?

Als de hele wereld voor je zou buigen, zou dat nog niet gelijk zijn aan één procent of één procent van jouw besef van God en jezelf en je geboorterecht tot de Eenheid en verbondenheid met God en jezelf. Je zou het verschil weten tussen materieel en het Goddelijke. Je zou meer van het materiële genieten, maar je zou er niet van afhankelijk zijn. Net zoals een kind van plastic kerstballen kan genieten, zou jij van de wereld genieten. Goud of droesem zouden jou niet kunnen schelen, want het is allemaal illusie. Als jij de Waarheid omarmt, is de wereld meer waard voor je en voel je je er meer verantwoordelijk voor en voor degenen die nog niet het hele verhaal kennen.

Als je alles hebt, is het natuurlijk om te geven. Als jou niets onthouden wordt, wat zou je dan een ander onthouden?

Je zou weten wat het woord vertrouwen betekent, maar je zou meer dan vertrouwen. Je zou weten. Je zou weten dat alles goed is wat er ook op de oppervlakte mag dansen. Je zult de wereld niet nodig hebben om jou gerust te stellen. Je bent gerust. Je bent niet een allesweter. Je weet alles wat je moet weten. In werkelijkheid weet je het al.

De Hemel en de Waarheid en Liefde en Wijsheid. Zelfs als je niet zou kunnen lezen of schrijven, zou het er niet toe doen. Zelfs als je ledematen zou missen, zou het oké zijn. Je zou doof en blind kunnen zijn en toch zou je verder horen en zien dan waar fysieke ogen kunnen zien en de gehoorschelpen kunnen horen.

De woorden van Gods Kind krijgen een nieuwe betekenis voor je, net als de woorden van Jouw Vader en het Koninkrijk der Hemelen.

Zoals het op het ogenblik voor vele of de meeste van Mijn Kinderen is, kan niets jou tevreden stellen, want je bent onbevredigd en nog niet in staat tevreden te zijn. De bestaande wereld kan gewoon jouw behoefte aan tevredenheid niet stillen. Verankerd in de wereld zoek je eeuwig naar meer en meer, want de wereld kan van zichzelf jou niet compleet maken. Je mist een groot deel van de puzzel. Je hebt dat echt en toch mis je het, omdat je het niet als dat van jezelf gezien hebt.