Ondoorgrondelijk is de loop van gebeurtenissen. Ondoorgrondelijk zijn de acties die mensen ondernemen. Ondoorgrondelijk zijn de reacties op het leven en de gevolgde trajecten. Ondoorgrondelijk is het leven.

En toch, bedenk je al het verklaren, redeneren, en hartzeer die plaatsvinden over de ondoorgrondelijkheid van het leven. Is dit niet het geval?

Wat als er de voorkeur aan gegeven zou worden dat het leven niet begrepen zou worden, zou de wereld dan een betere kans hebben om achterover te leunen en van het avontuur te genieten? Zou jij dat?

Denk je in, dat jou op jonge leeftijd geleerd zou worden dat het leven ondoorgrondelijk is en dat dit prima is, dat het leven niet bedoeld is begrepen te worden. Er zouden tijdperken van de geschiedenis wegvallen. Vragen zouden worden doorgehaald.

Het is geen mysterie dat het leven ondoorgrondelijk is, en toch boren Mijn kinderen het ondoorgrondelijke iedere dag aan en piekeren zich suf. "Waarom, oh, waarom?" is de meest gestelde vraag, voorafgegaan of gevolgd door de variatie: "Hoe kan dit toch?".

Laat los dat je moet begrijpen en je zult hebben losgelaten.

Toch is het verlangen om het leven te begrijpen sterk, en dus hebben we wetenschap en de verbazingwekkende ontdekkingen die de menselijke geest heeft gedaan. Het leven zelf wil zichzelf begrijpen. Je bent
het doorgronden van het ondoorgrondelijke sterk op het spoor. Je bent de windhond die op het konijn jaagt, die hij schijnbaar nooit kan vangen. De ene vraag leidt tot een andere. Er zijn eindeloze vragen. Er zijn altijd meer en meer vragen te beantwoorden en meer en meer antwoorden.

Vragen en antwoorden zullen er zijn zolang je ze nodig hebt. Jouw vragen zullen overeenkomstig jouw niveau van bewustzijn zijn. En soms zullen jouw vragen jouw niveau van bewustzijn overtreffen.

Zolang je vragen hebt, zul je ze stellen. Je moet, want vragen zijn de straatnaamborden die je volgt. Je overweegt ze. Je worstelt met ze. Zelfs als je geen antwoorden vindt, beantwoordt het proces van vragen iets voor je.

In de relatieve wereld zijn er juiste en onjuiste antwoorden. Vijf plus vijf is tien, en dit is onveranderlijk in de wereld. Zelfs gissingen zijn vaak onveranderlijk in de wereld. Er worden wetten gemaakt die gevolgd moeten worden. Rechters nemen beslissingen. Iets moet er gevolgd worden.

Volgens jouw bewustzijn zijn vragen de moeite waard. Dit moet zo zijn. Het proces van vragen dient een hoger doel. En toch zijn de antwoorden zelf slechts commentaar.

Toch komt er een tijd dat je geen vragen meer te stellen hebt, en wie zou er trouwens zijn om te vragen?

Als liefde de wereld vult, als alles goed is, is afwezigheid van vragen in orde, want je kent de Ene Werkelijkheid. Je hebt het licht gezien en je bent ermee gevuld. Je zou zelfs niet vragen: "Waarom stel ik geen vragen meer?". Op een ander niveau, een andere vibratie, heb je weerklank en in de vergelijking zijn er geen vragen meer. Ze zijn de ether ingegaan. Vragen zijn gewoon niet waarneembaar.

Het is niet precies zo dat je het antwoord weet. Je hebt gewoon de vraag niet. Je hebt de Waarheid in je handpalm.

Je hebt de Heelheid, waarvan je zo graag wilde dat vragen en antwoorden je die zouden geven. Op het niveau van Eenheid ben je Eén.

Je moet beslist niet ophouden vragen te stellen vanwege de waarde van het niet stellen van vragen. Terwijl je vraagt, moet je jezelf jouw vragen stellen. En als je vanuit de volheid van je hart en je Wezen, geen vragen meer te stellen hebt, dan zullen er geen vragen opkomen en geen antwoorden gezocht worden. Er zullen geen waaroms en waarvoors zijn. Er zal Zijn zijn. Zijn stelt geen vragen.

Werp ondertussen je vragen op. Ze zullen je onvermijdelijk naar Mij leiden.