Soms wordt er van Mijn kinderen misbruik gemaakt. Dit is niet Mijn Wil. Ofschoon Ik de hele tijd overal ben, snel Ik niet naar hier of daar zoals Superman zou kunnen doen. Welk onrecht er ook onder de aandacht van Superman kwam, hij zou zich omkleden en wegsnellen om te redden. Superman bekeek het vanuit één niveau. Ik bekijk het van alle kanten.

Ik vraag je een beroep op Mij te doen, maar hou Mij niet verantwoordelijk voor alles wat er gebeurt. Het is onwaarschijnlijk dat Ik het op die manier gepland had. Ik gaf je vrije wil. En dat is een zegen die Ik je gaf. Ik kan het niet aan jou geven en het niet aan anderen geven. Ik kan niet altijd de hulp van iemand zijn.

En natuurlijk hebben jij en Ik op het ogenblik niet dezelfde visie. Jij ziet een stip van het Universum. Ik zie alles. Als je zou kunnen zien wat Ik zie, dan zou je niet in paniek raken. Je zou niet angstig zijn. Je zou verder dan de gebeurtenissen kijken. Je zou verder dan je neus kijken.

Natuurlijk zou je, als je kon kijken zoals Ik kijk, nergens bang voor zijn. Je zou snel verder kijken dan wat je op het ogenblik ziet. Je zou zich gebeurtenissen zien ontvouwen, op dezelfde manier zoals je de lucht ziet, de opkomende zon, de ondergaande zon, de sterren en de hele duisternis ertussen. Je zou de duisternis zien als een stap naar het licht. Je zou zien zoals je nog niet in staat bent te zien.

In werkelijkheid zou je verder zien dan verder. Je zou liefde zien. Je zou genade zien. Je zou vooral liefde voelen en geen genade nodig hebben.

De kijk van de wereld dient een doel, maar het is een bekrompen kijk. Je ziet iemand een pijl naar jou schieten en je ziet hoeveel het ertoe doet. Je ziet je leven op het spel, en je ziet jouw hulpeloosheid. Je ziet niets dan een heel klein beeld. Het leven op Aarde is niet alles, geliefden, en je ziet niet genoeg. De mens die je bent deinst terug. De mens die je bent schreeuwt. De mens die je bent lijdt. De mens heeft er een reden voor, en toch weet de mens niet genoeg.

Het leven en de dood gaan menselijk begrip te boven. Schadelijke handelingen gaan menselijk begrip te boven. Als er begrip zou zijn, zou niemand pijnlijke handelingen plegen op het fysieke of mentale vlak, of op de eerste plaats het niveau van het hart. Als er begrip zou zijn, zou niemand er ooit aan denken een ander op enige manier pijn te doen. Natuurlijk niet.

Als er genoeg begrip zou zijn, zou niemand lijden. Er zou geen lijden zijn.

Verantwoordelijkheid zou niet rond gegooid worden en schuld genoemd worden.

De onschuldigen zouden niet lijden en iedereen zou onschuldig zijn. Iedereen is onschuldig. Zelfs de slechtste mens die je je kunt voorstellen is onschuldig. Hij weet niet wat hij doet. Als hij het wist, zou hij het niet doen. De mate is natuurlijk verschillend, maar ook jij hebt anderen in onschuld verwond. Nu dat je een groter besef hebt, zou je het terugnemen als je kon. Neem het dan terug met meer begrip voor degenen die pijn toebrengen. Ze brengen natuurlijk zichzelf pijn toe.

De gekwetste en de kwetsende zijn een en dezelfde. Je mag nooit op een ander geschoten hebben, maar toch heb jij hetzelfde gevoeld als degene die schoot. Je hebt dezelfde woede gevoeld. Merk op dat de schutter ook slachtoffer geweest is.

Laten we alle dekmantels van slachtofferschap verwijderen en er zullen geen plunderaars zijn. Iedereen zal dan fatsoenlijk zijn. De Aarde zal algemeen als de Hemel op Aarde verklaard worden.