Stel je voor dat je de aardbol draagt. Met je armen er omheen. Je draagt de wereld in je armen.

Stel je nu eens voor dat je geboren wordt uit deze wereld die je draagt. Je bent de moeder of de vader van de Aarde, en tevens rijs je er van binnen uit op. De wereld is je kind, als het ware, en jij bent het kind van de Aarde. Je bent zeer zeker een Kind van de Aarde. Komend vanuit Heaven, werd je op Aarde geboren, en je deed de aarde geboren worden. De wereld is niet onafhankelijk van jullie, geliefden. Je bent op zijn minst iemand die bijdraagt, en ook een deelnemer. Jij en de wereld zijn elkaars fundering. Jullie rijden samen op de fiets van leven op Aarde. De wereld draait haar trappers rond, en jij ook, en zo houden jullie elkaar bij. Jullie trekken bij. De wereld weerspiegelt je, en jij weerspiegelt de wereld. Wie was er het eerst, jij of de wereld ?

Jullie, geliefden. Jullie kwamen eerst.

We zouden kunnen zeggen dat de Hof van Eden de eerste wereld was. Twijfel sloop naar binnen als een slang. Gedachten raakten geïdentificeerd met de persoon die ze had. Persoonlijke gedachten vonden ingang. Gedachten vlogen alle kanten op. Opschudding werd geboren. Gevoelens van alleen zijn namen toe. Uit angst om verdreven te worden, verlieten mensen de Hof van Eden, en vonden een wereld van tweedracht uit, deels uit angst en deels vanwege de aardigheid die men er in had.

De Hof van Eden bestaat nog steeds. Men denkt er nog steeds aan. Men verlangt er naar. Er werden vergissingen gemaakt, en vergissingen worden niet graag toegegeven. En dus nam frustratie toe, en er ontstonden landen en zij die daar strijd om leverden. Het was allemaal misleiding. De misleiding in de Hof van Eden had te maken met een misverstand en niet met het onschuldige lichaam.

En zo werd degelijke Aarde een rotspartij.

Hoewel er veel dimensies van het brein zijn, kwam het brein terecht in een land waar twist kan bestaan en hoog op kan laaien. Er werden departementen van verschillende soorten twist opgezet. Het Departement van Justitie bijvoorbeeld. Twist werd geëerd alsof het werkelijk bestond en er meer toe deed dan het leven zelf. Er werd meer eer aan bewezen dan aan liefde. Eer werd bewezen om te bewijzen dat twist nodig was. Wetten namen de plaats in van bewustzijn. Bewustzijn werd minder belangrijk genoemd, soms zelfs volstrekt vergeten, alsof twist echt was en bewustzijn een concept dat niet erg hooggeacht werd, terwijl het juist, altijd al en nog steeds de visie was waaruit al het leven gezien wordt.

Er werden eisen opgesteld, en liefde werd terzijde geschoven. In plaats van vrijheid werd controle in de wereld het mandaat. Er kwamen reguleringen voor veel dingen die oneerbiedig waren. Voor honden werd een vergunning nodig. Rijkdom ging geld heten. Geld werd de maatstaf voor waarde.

Alles moest zo opgezet worden dat iedereen het moest opvolgen. Allerhande glibberige grenzen werden gesteld. Wetten gingen op het bespelen van de saxofoon lijken. Ze werden op en neer bewogen al naar gelang het lied dat gespeeld werd en het goedvinden van degenen die het lied speelden. Verwarring en onrust kwamen op. Uitwendige dimensies van menselijk leven ontstonden, En er was de ene partij en de andere partij, en die twee kwamen zelden tot elkaar.

En toch was liefde niet te stoppen. En toch vond liefde altijd wel een hoekje om in te rusten, en liefde werd weer belangrijk. Meer en meer mensen herinnerden zich liefde en herkenden het in hun Wezen. Zij propageerden liefde. Zij verzorgden een tuin van liefde, het maakte niet uit waar ze verder mee bezig waren. Zij voedden liefde, en plantten haar zaden. Ze hielden van de zaden en wat die zouden worden. Beetje bij beetje, dankzij liefde in overvloed, groeide de Hof van Eden weer totdat uiteindelijk iedereen weer wist waar ze waren. Allen jubelden over de terugkeer en herleving van de Aarde zoals die was toen het de eerste oogst van Heaven was, bekend onder de naam Hof van Eden. Het werd weer duidelijk.

Al gauw werden grenzen opgeheven. Waarheid regeerde weer en doofpotten kwamen niet meer voor, en de volgende morgen toen alle mensen wakker werden, wreven ze hun ogen uit en wisten opnieuw zeker dat ze in de Hof van Eden leefden.