Loslaten is moeilijk voor je. Iets in je is vastbesloten vast te houden, alsof waaraan je vasthoudt een kostbare diamant is. Zelfs aan een kostbare diamant kan niet voor altijd worden vastgehouden.

Alles in de wereld is een symbool. Behoud het symbool en laat gehechtheid los.

Als iemand van je hield en jou een diamant gaf, had je de ervaring een diamant te krijgen. De diamant was een symbool van liefde. Houd de liefde in je hart levend. De diamant is niet beslissend. Het is een symbool. Een diamant is een blijk.

Het meeste waaraan je gehecht bent dient je helemaal niet. Juist integendeel. Je hield stevig vast aan dat wat niet langer jouw voorkeur had. Herinneringen aan je kindertijd bij voorbeeld zijn je ingeprent. Iedereen die je ontmoet is je moeder of vader of iemand van toen, die jou op een bepaalde manier behandeld heeft, misschien zelfs op zekere manier mishandeld, en je sorteert de dynamiek van je leven in hetzelfde patroon, of het je siert of niet.

Je kunt zelfs zover gaan alle aandenkens uit je kindertijd te bewaren alsof je er geen afscheid van kunt nemen, alsof ze jou nu veredelen, alsof ze van jou zijn en je ze wel moet hebben of - of wat, geliefden? Wat zou er gebeuren als je je babyschoentjes niet zou bewaren? Wat zou er gebeuren als je jezelf zou bevrijden van pijnlijke herinneringen, als je de pijn laat gaan, als je jezelf als onschuldig zou kunnen accepteren? Zelfs degenen die jou pijn deden, ook zij waren onschuldig. Ze reageerden zich af, net zoals jij je afreageert.

Patronen in het leven moeten niet worden vastgezet, en ze moeten niet van generatie op generatie worden doorgegeven. Je kunt niet teruggaan en het verleden veranderen. Je moet het loslaten. Als je jouw gehechtheid aan het verleden loslaat, laat je ook de pijn los. Je laat je reactie erop los. Je kunt het script niet herschrijven. Je kunt echter zijn macht over jou herschrijven. Je kunt je reactie erop herschrijven, niet door wilskracht, maar door bewustzijn. Degenen die jou gekwetst hebben moeten nu niet hun heerschappij over jou behouden. Je houdt nu vast aan hun heerschappij over jou.

Je kwam eruit. Je leeft nu. Je bent niet langer een hulpeloos kind. Welke rampen jou in het verleden ook zijn overgekomen, ze zijn alleen aanwezig als jij dat zegt.

In voorbije jaren was er een orkaan. Waar is de orkaan nu? Er was een storm en nu is de storm in de garage van het verleden gegaan. De storm deed gewoon wat stormen doen, en nu ben je uit de storm. Zijn gevolgen hoeven niet nu op jou uit te werken.

Een mens, die vandaag in jouw leven aanwezig is, kan jou bewust of onbewust aan jouw slechte stiefmoeder herinneren. Ik zeg hier voor het gemak slechte stiefmoeder. En nu laat deze aanstoot gevende persoon voor jou, louter een herinnering aan jouw slechte stiefmoeder die macht over je had, de slechte stiefmoeder in jou los. Ja, in jou. Je kon het je slechte stiefmoeder niet naar de zin maken, wat je ook deed. Assepoester kon het haar slechte stiefmoeder niet naar de zin maken. Wat er nu gebeurt is dat door jouw leven heen, als je je slechte stiefmoeder in een andere vorm ziet, jij de essentie van je slechte stiefmoeder wordt. Het zal je niet naar de zin gemaakt worden, ongeacht wat dan ook. Je vindt altijd wat om te vitten. De krantenkop zou kunnen zijn: "Onschuldig slachtoffer verandert in de essentie van slechte stiefmoeder." Je hebt dit keer op keer gedaan. En nu, niet meer. Parkeer het verleden in zijn garage en loop weg als iemand die van het verleden bevrijd is.