Je bent aan het groeien. Dat betekent dat je opgroeit. Jouw persoonlijke behoeftes zijn niet langer het belangrijkste in de wereld. Ik zeg je niet dat jij er niet toe doet. Ik zeg dat jij er heel veel toe doet. Je betekent voor het Universum en voor Mij zoveel dat je nu het vasthouden aan jouw persoonlijke behoeftes kunt loslaten.

Dit betekent vaak dat je zwijgt. Het is niet langer zo dringend dat je jezelf uit, of liever, het is beslist noodzakelijk dat je jezelf op nieuwe manieren uit. Soms moet je je mond houden in het belang van alle betrokkenen. Begrijp dat Ik jouw rol niet kleineer. Ik zeg je dat je een grotere rol te vervullen hebt.

Toen Ik tegen Christus en de andere Grote Spirituelen in de wereld sprak, zeiden ze niet; "Maar God, ...." Ze zeiden niet: "Maar God, ik wil mijn persoonlijkheid niet achterlaten. Ik wil mijn irritaties op bepaalde mensen en bepaalde situaties richten. Ik wil mijzelf uiten en mijn persoonlijke behoeftes. Ik wil alles beslechten."

Als de Groten zo gesproken hadden, dan zou Ik tegen hen gezegd hebben:

"Loop nu weg. Loop nu weg van jouw behoefte iets op te lossen op de manier zoals jij gelooft dat het moet. Vanuit jouw beperkte gezichtspunt heb je gelijk, maar je laat nu een klein zelf achter, en nu ga je verder. Klein zelf is zelfzuchtigheid. Je denkt dat je bepaalde behoeftes hebt die beantwoord, erkend, aanbeden moeten worden. Waarom, je hebt grotere vissen te bakken. Je hebt grotere behoeftes om voor te zorgen dan die van jezelf. Je hebt vrede te geven. Je hebt nu een grotere vijver om in te leven. De vijver waarvoor je bedoeld bent is het Hele Universum.

"Het is niet zo dat je hier bent om toe te geven. Je bent nu hier om over de horizon van het verleden en jouw gehechtheid daaraan te schrijden. Je moet een sprong nemen en met Mij meekomen als Mijn rechterhand en Groterheid in iedereen te voorschijn te halen. Deze onvervulde behoeftes van jou doen er niet langer toe."

Tegen jullie zeg Ik nu hetzelfde.

Herinner je je de Hobbit die zijn knusse Hobbit huis en zijn ontbijten en zijn comfort niet wilde verlaten? Maar wat er gebeurde is dat er een X op zijn deur werd gezet. Hij was uitgekozen om op een avontuur te gaan. Ondanks zijn persoonlijke behoefte en aarzeling ging hij op het avontuur. Dit is hoe hij een held werd, niet door thuis te blijven en van het land te leven. Hij bleef niet thuis. Hij verliet het vertrouwde en ging het Onbekende binnen.

We zouden kunnen zeggen dat hij zijn kleine gebied verliet voor een veel groter.

Dit hoeft niet te betekenen dat jij moet reizen, hoewel dat zou kunnen. Wat je achter je moet laten is het idee dat jouw persoonlijke waarheid en jouw persoonlijke bevrediging en jouw persoonlijk ego vóór de Heelheid van het grote Beeld moeten komen. Laat Me jou eraan herinneren dat deze stap voorwaarts jou niet wordt opgedrongen. Het is een erkenning waartoe je komt. Het is jouw opklimmen van kleinheid. Je geeft je ego op en kiest groter dan jezelf. Wat je doet is jouw bijzonderheid tegenover jezelf verliezen. Dit is hoe je groot wordt.

Het lijkt jou tegenstrijdig dat je groter groeit door jouw eigen belangrijkheid los te laten. Waar We hier nu over praten is niet een nieuw concept voor jou. Het is onvermijdelijk. Om jezelf te vinden moet je jezelf verliezen. Dat wil zeggen, jouw kleine zelf.