Het is vaak moeilijk voor jou om onderscheid te maken tussen onzelfzuchtige liefde voor een ander en jouw liefde voor jezelf. Misschien ga je te ver met liefde geven. Je bent misschien geneigd het verhaal van een ander te geloven en het voor dat van jezelf te laten gaan. Er kan een tijd komen om te zeggen, “Genoeg.”

Laten We aannemen dat jij Mijn rechterhand bent. Laten We zeggen dat jij hier bent om de post voor Mij te sorteren. Zou jij Mij de junkmail geven om te beantwoorden? Geef die dan ook niet aan jezelf. Het is geen liefde die jezelf afbeult. Je kunt het geluk van mensen aan Mij overlaten. Jij bent Mijn assistent in het leven. Ik eer jou. Ik zeg je niet jezelf te veronachtzamen.

Vriendelijk en behulpzaam zijn betekent niet jezelf verloochenen. Je ego verliezen betekent niet elke behoefte van jezelf te ondermijnen. Een van jouw behoeften is vrede. Anderen hoeven jou geen beslag op jou te leggen. Dienen betekent niet dat je moet worden afgemat. Mij dienen betekent niet dat je gezond verstand moet ontkennen.

Als jij je herhaaldelijk belegerd voelt, kan het tijd voor je zijn om verder te gaan. Dat je Mijn rechterhand bent betekent niet dat je een enorme hoeveelheid energie moet stoppen in iets wat niet wordt gewaardeerd. Assisteer Mij, maar neem geen schreeuwende kritiek voor lief. Ik zal zorgdragen voor waar jij niet gaan kunt.

Dat je lief hebt betekent niet dat je iedereen moet redden. Dat is Mijn taak. Ik zal hoe dan ook van iedereen houden. Jij kunt liefhebben en loslaten. Jij kunt op afstand liefhebben. Jij hoeft niet naar de uiteinden van de Aarde te gaan om jouw liefde te bewijzen.

Als je tussenbeide kunt komen voor iemand anders, dan kun jij ook tussenbeide komen voor jezelf.

Een goed mens kan ook zeggen, “Nee”. Een goed mens kan zeggen, “Dat is genoeg.”

Als je onderwijzer bent en je van de kinderen in jouw klas houdt, en een van de kinderen in de klas maakt het jou voortdurend moeilijk, dan schiet je niet in liefde tekort als je de behoeften van de klas en die van jou respecteert. Je kunt ook van dit onhandelbare kind houden, maar jouw liefde voor het weerbarstige kind moet geen voorrang krijgen boven jouw liefde voor de rest van de klas noch die voor jezelf. Je hoeft niet alles te tolereren wat naar je toe komt. Je hebt een verantwoordelijkheid die verder gaat dan jou en het ene kind. Je hebt een verantwoordelijkheid voor het welzijn van de klas en je hebt verantwoordelijkheid voor jouw welzijn. Je moet niet altijd de schijnbare behoeften van iemand anders voor die van jou laten gaan. Jij bent Mijn kind ook.

Er wordt niet van jou verlangd dat je op je tenen loopt voor iedereen die jouw aandacht wil. Je hebt maar zoveel aandacht om te geven. Geef haar een keer. Geef haar twee keer. Geef haar drie keer. Als er geen vooruitgang wordt gemaakt, erken dan en geef toe dat je over de grenzen van je liefde heen gaat. Niet iedereen is jouw kind. Ik ben de Vader van allemaal. Jij bent Mijn assistent. Jij kunt jezelf niet voor de opvoeding van iedereen verantwoordelijk maken. Mensen hebben inzichten te leren. En jij hebt inzichten te leren en een inzicht kan zijn nee te zeggen. Jij moet niet jezelf ontslaan van verantwoordelijkheid voor je eigen welzijn en het welzijn van degenen om je heen. Geef je leven voor een ander op als je dat verkiest, maar denk niet dat je anderen in naam van de liefde moet toestaan beslag op jouw tijd en ruimte en energie te leggen zoals dat hun uitkomt. Geef, geliefden, maar geef niet je gezond verstand of je vrije wil weg.