Mijn hart is als een wijnstok vol met druiven, klaar om open te barsten, zo rijp zijn ze. Mijn hart is rijp van liefde, klaar om open te barsten vanuit jouw hart, zo rijp. Mijn liefde, jouw hart. Jouw hart, Mijn liefde, Ons Hart, Onze liefde, druiven van de wijnstok gemaakt tot wijn.

Laat Onze liefde rijp zijn en over de hele wereld uiteenspatten. Wat zou kunnen voorkomen dat Onze liefde overloopt in de wereld? Wat zou kunnen voorkomen dat de wereld overspoeld wordt door Onze liefde, Onze liefde, niet mondjesmaat, maar Onze liefde van ganser harte, Onze liefde de wereld overspoelend tot iedereen barst van de liefde zo rijk, zo vol, dat iedereen in de wereld pauzeert van de alledaagse dingen, en iedereen weet wat liefde is en altijd was en altijd uit het verborgene had kunnen komen op deze manier, liefde als een boot die vaart op de Volle Zee van de Harten, de diepten uitbaggert, de hoogten bereikt, de oevers van de liefde bereikt, liefde overal verankerd, liefde die de begrenzingen van de wereld doet barsten, liefde die zwenkt en ronddraait in een Universum van Liefde, alle harten vullend net als emmers, en, ja, dit is hoe de liefde in al haar majesteit de hele wereld overneemt en al haar dimensies, zich uitbreidend naar de sterren, zich uitbreidend totdat het hart van de wereld net als vuurwerk is, dat afgaat op de Tuilerieën, een nachtelijke hemel verlichtend, de aankondiging van de komst van de liefde in haar volle glorie.

Liefde zo adembenemend, liefde zo verrijkend, liefde zo nederig, liefde zo verenigend, liefde in haar heldere ware kleuren, door liefde fonkelende harten, de manier waarop de liefde de nachtelijke hemel oplicht, zichtbaar voor iedereen en voor iedereen om vast te houden en voor iedereen om op te vliegen. Ons Ene Hart zal als een komeet opstijgen en zichzelf blijven ontmoeten, vliegend in een hemel van liefde, zwemmend in een zee van liefde, het Universum vullend totdat woestijnen oases worden, totdat alle harten karnen met liefde als zoete roomboter, en ogen oplichten door liefde. Niet langer is er enige duisternis, bijgevolg geen behoefte aan liefde om de lucht te doen oplichten, want het licht is gevestigd in alle harten, en niet langer is er zelfs in de verste verte geen mogelijkheid meer voor duisternis of schaduw.

Met de komst van het licht van de liefde, is de duisternis verdreven. Zij vindt dat niet erg. De duisternis geeft ook de voorkeur aan het licht. De duisternis verdwijnt in het licht. Met zoveel licht, heeft contrast geen zin. Het concept van de duisternis verdwijnt. Duisternis neemt een poeder in en bestaat niet meer, want alle harten zijn verlicht met het licht van de liefde, het licht van God. Het licht van de mensheid en het licht van God zijn één en hetzelfde, en gelach heeft een comeback gemaakt, en alle kelen zingen over de liefde, want er is niets anders om over te zingen. Liefde heeft zichzelf teruggevorderd. Liefde staat middenvoor op het podium en zingt de mooiste liedjes, begeleid door een orkest. De enige muziek die te horen is, is de muziek van de liefde. De enige bezienswaardigheid om naar te kijken is de liefde in lichterlaaie. Liefde is niet eens een gedachte, want als je zwemt in liefde, wie zou dan moeten denken: "Ik ben aan het zwemmen in liefde".

Er is geen behoefte aan soaps, geen behoefte aan romans, geen behoefte aan psychologen, geen noodzaak voor ziekenhuizen of artsen of verpleegkundigen, want waar liefde is, want waar niet aflatende liefde is, wie heeft dan genezing nodig? Wie zou op controle moeten gaan? Wie zou moeten bidden voor iets, wanneer alles liefde is en liefde alles is. Waar zou er een afgescheiden God zijn om naar te bidden, en een afgescheiden jij die bidt ? Het leven zou zijn alsof alle gebeden verhoord zijn, want de liefde spreekt voor zichzelf en niets, niets, niets kan er door verbeteren.