Gemaakt van dezelfde soort stof, koppel jij jouw armen aan reflecties van jezelf. Het gereflecteerde licht strekt zich wereldwijd uit en weer terug. Je bent een spiraal die de wereld omsluit, waar vaak over wordt gesproken als zijnde Gods Wereld. Het is Mijn Wereld in de zin dat Ik haar geschapen heb, en het is jouw wereld, want jij bent de Geschapene en leeft in deze wereld.

Het is een eer om te worden gemaakt naar Mijn Beeld en uitgekozen te zijn om de Aarde te bewonen. Let op, Ik zeg bewonen. Ik zeg niet onderdrukken. Op de wereld rondgaan is niet haar omsluiten. Het is een steeds bredere spiraal die jij draait, en de spiraal is gemaakt van jouw licht. Hoe prachtig is het hoe jij een spiraal maakt en de hele wereld met je mee brengt om te zingen.

Hoe is het weer van de wereld van vandaag? Ik kijk naar jou, want je bent als een windwijzer van de liefde. Stel geluk gelijk aan liefde. O, het geluk dat jij geeft. Je leeft op Aarde om de Aarde en alles erop te verhelderen. Ik vergelijk jou met de Zon. Ik vergelijk Mezelf ook wel eens met de altijd aanwezige Zon die de hemel overdag verlicht en waarvan het licht in de nacht doorgaat als het zich weerspiegelt op de witte Maan, de Maan, die alleen maar blij is met de zon te reflecteren. Evenmin kan de zon gelukkiger zijn omdat zij wordt weerspiegeld. "Neem alles van mij," zegt de Zon.

Het licht alleen, weerspiegeld of direct, is de bedrading van het Universum. Licht verspreidt zich volumineus in de rondte. Licht verlicht het hart. Het volume van het licht is opgedraaid. We kunnen zeggen dat het licht zichzelf vernieuwt. Licht is zelfvoorzienend. Als het zonlicht eenmaal op je heeft geschenen, dan reflecteer je het. Licht brandt nooit uit. Het ontbrandt opnieuw en opnieuw uit zichzelf. Binnenkort zul jij zien dat alles licht is. We kunnen licht energie noemen, want alles is energie, en alles is liefde. Hoe ineengestrengeld al het leven is. Licht werpt geen schaduwen. Er is geen onderbreking van het licht. Het is een continue spiraal. Meer dan blikken worden uitgewisseld wanneer ogen elkaar ontmoeten. Licht wordt gegeven en licht wordt ontvangen.

Wat is een glimlach, behalve een erkenning van het licht? Zoet zijn de glimlachjes in het voorbijgaan. Wissel een glimlach uit en niemand is een vreemde.

Hoe zou het zijn als je iedereen eerder gekend hebt? Hoe zou het zijn als, met iedereen die je tegenkomt, het niet een eerste ontmoeting is, maar een reünie? Zelfs als je slechts gedurende een moment in het voorbijgaan, jij de Eenheid hebt erkend. Wat anders er te erkennen? Als je iemand ziet, op een moment wat de eerste keer lijkt, is het een her-verbinding. Het is een omhelzing. Het is een welkom terug, deze uitwisseling van licht. Iets trok jullie naar elkaar toe.

Als je letterlijk iemand tegen het lijf loopt, is het een gelegenheid. Tegen elkaar aan botsen zorgt ervoor dat je elkaar ziet. Niets meer dan: "Neem me niet kwalijk," wordt er misschien gezegd, maar toch wordt er iets meer, iets groots, geregeld, misschien een contract. Er is geen noodzaak om te achterhalen wat de transactie daadwerkelijk is. Het is genoeg. Er is voor iets gezorgd. Een belofte vervulde zichzelf. Figuurlijk schudde jullie elkaar de hand.

Zelfs als jij probeert om een toevallige ontmoeting te vermijden, kun je het niet voorkomen, of, als je dat doet, komt de schijnbare andere weer opdagen totdat een hallo wordt uitgewisseld en een herinnering erkend, zelfs wanneer jij er geen bewuste herinnering aan hebt. Een blik wordt uitgewisseld en waarvan akte.

Meer dan je misschien begrijpt is er de hele tijd gaande. Jullie dansen op het podium, geliefden. Het podium is de Aarde, en je doet de danspasjes do-si-do. (Deze term is een verbastering van de originele Franse term dos-à-dos voor een square-dance danspas, wat “rug aan rug” betekent, vert.). En dat is genoeg, en dat is oké. Zielen hebben elkaar aangeraakt, begrijp je. En, zodoende, wordt Mijn Wil gedaan.