Zo dichtbij zijn Wij dat je je hand zou kunnen uitstrekken en Mij aanraken, dat wil zeggen, als Ik fysiek zou zijn zoals jij fysiek bent. Dat Ik Zuiver Zijn ben en niet fysiek maakt het gemakkelijker voor jou om Mij te bereiken en voor Mij om jou te bereiken. In feite zoals het ligt, zijn Wij permeabel. In feite kan er niet gezegd worden dat Wij bereiken als Wij werkelijk Eén zijn. Waar reikt Eén naar? Hoe bereik je dat waar je al bent? Er is geen span om over te steken.

En toch bereiken Wij. Wij bereiken met Onze harten. We raken aan met Onze harten. Wij hebben lief. Hoe meer Wij liefhebben, hoe dichterbij Wij Ons voelen. Heb genoeg lief en Eenheid is alles, en toch is liefde niet vanuit de Wil en toch kan liefde gewild worden.

Als Ik de boom ben, dan zijn jullie de takken van Mijn boom. Als jullie Mijn appels zijn, dan ben Ik jullie boom.

Onze Eenheid drukt zichzelf op verschillende manieren uit. Niettemin is Onze relatie onschendbaar. Eén met vele aspecten is nog steeds Eén. Juist, jullie zijn Mijn Eén.

Ik breid Mij naar Mijzelf uit, en dat is Mijn vreugde. Wij zijn Onze vreugde. We kunnen zeggen wat We willen, maar Eenheid is Eenheid.

We komen terug naar Eenheid waar We nooit zijn weggegaan. Hoe kan Eén teruggaan naar waar Hij nooit is weggegaan? Hoe kan Eén afwezig zijn van Eenheid als Eenheid Alles is en alles wat er is?

Dus wat kan er dan in de wereld van gebeurtenissen gebeuren? Helemaal niets.

Eenheid uit een geluid en er draait een verhaal. Een verhaal verspreidt zich over het Universum, een gebabbel van woorden, een gebabbel van geluiden. Een geluid is een geluid en een verhaal is een verhaal, en dus worden We door het Universum heen gewerveld.

Vogels zingen en wat zijn vogels en wat zingt hun lied?

Iemand rijdt in een auto, volgt een route of neemt een omweg, en wat is het verschil en wat is daarvan de betekenis, als die er is?

Vermenigvuldiging is niet meer dan Eenheid. Vermenigvuldiging is het gesponnen verhaal. Afwachting bouwt op en Zijn neemt aan het leven deel en ontwaakt zo tot Eenheid. Eenheid is alles wat er is om toe te ontwaken.

Eenheid kent geen beladenheid. Mensen, de karakters in het vertelde verhaal, het gesponnen verhaal, de bladeren van Gods boom, kennen beladenheid. Ze weten hoe een verhaal te weven. Ze weten hoe het te scheppen, hoe ermee te spelen en hoe eraan te ontsnappen, misschien alleen om het later weer op te pakken. Mensen kennen verwarring en weten hoe er handel mee te drijven. Mensen nemen verwarring in voorraad en halen die overal op en verzamelen haar. Mensen hebben idee-fixen.

Het Zelf heeft lief. Het Ene Zelf lacht en heeft lief. Zijn is opkomende liefde. Zijn is liefde die zichzelf verzamelt. Het is liefde voordat die uitstroomt. Het is volheid van liefde klaar om overvloedig te stromen.

Wat een gezegend Wezen BEN IK om op zoveel manieren op Aarde te komen en alle delen tegelijk te spelen. En toch kijk Ik naar Mijzelf in actie - de vermeende jou in actie - en velen kunnen denken dat Ik ver weg in de Hemel ben terwijl Ik de Dichtstbijzijnde van Nabij ben.

Dus waar praten We dan eigenlijk over en voor wie en waarvoor is het?

Ik denk dat We voor liefde zijn. Dat is waarvoor Wij op Aarde zijn.

Laten We Ons specialiseren in liefde. Alles wat We moeten doen is ongedaan maken wat het ook zijn mag dat Ons van regelrecht liefhebben afhoudt. We verlaten het verleden. We laten het waar het ligt. We begraven het niet. We laten het verleden in het stof vervagen en We komen er nieuw uit en We hebben wat meer lief.

Er is niets om dichter bij te komen dan liefde en liefde is Eenheid en Wij, schijnbaar als jij en als Ik uitgedrukt, zijn liefde. Wie zou ooit iets anders willen zijn?