HEAVEN # 1761

God zei:

Wat voor jou is , is voor jou. Jij bent daar nog voor. Het leven is altijd dreigend.
Het is voor jou uit gespreid. Je komt op het toneel, je zegt je tekst, en morgen precies hetzelfde.

Het leven is niets anders dan gedachten, geliefden. Je leeft je leven in je gedachten.
Je laat je leven door indrukken leiden. Zij maken het uit.

Je herinnert je het verleden vanwege je gedachten, en je gedachten zeggen dat het verleden
bestaat en toch is het allemaal een droom. Het leven bestaat alleen in je gedachten.

Het laten gaan van het verleden is niet het laten gaan van al je herinneringen. Het is niet zozeer
dat je ze vergeet. Het vergeet zich vast te houden aan jou. Het is herinneren dat het zogenaamde
verleden niets anders is dan een droom. Heb jij dat verzonnen? Waar bestaat het verleden als het
niet in je gedachten is? Waar is het dan?

Je hebt een jeugd gehad met een moeder en vader en broers en zusters.
Waar is die compilatie van moment nu? Het bestand toen niet meer dan het nu is.

Het vasthouden van het verleden is net zoveel fantasie als je dagdromen van de toekomst.
Je dagdromen mogen voorbij gaan, maar ze zijn toch fantasieën. Het hele relativerende leven
Bestaat uit fantasieën.

Dat wat geen Waarheid is, is fantasie. Waarheid blijft. Het verandert niet. fantasieën veranderen.
Fantasie is een deel van het leven, maar het is niet de Waarheid. Fantasie is een presentatie
Van het leven. Het is drama.

Ook als je naar het theatre gaat, waar bestaat dan het drama? Je ziet het voor je.
Je kan lachen of huilen, en dan applaudisseren, daarna verlaat je het theater. Maar was het stuk echt?
Wat was het? Bestond het dan? Bestaat het nog? Kan het ooit weer bestaan? Zelfs als je het in je gedachten na zou spelen, bestaat het niet meer of minder dan dat het ooit bestaan heeft?

Dit is niet om te zeggen dat wat je je verondersteld hebt geen bedoeling heeft. Helemaal niet.
Het leid jou. Het leid je gedachten naar nieuwe weiden en nieuwe ontdekkingen van illusie en
op een gegeven moment naar de waarheid. Het leven wat je ondertussen leidt is een magische truc,
en toch is een waar je diep in gelooft.

Je vind jezelf een weg aflopen met aan allebei de kanten iemand anders die naast je dezelfde weg loopt.
Je hebt allemaal een verschillende manier van lopen, en je springt over stenen of struikelt over ze,
en toch dit hele scenario van het leven bestaat niet. Geliefden, de stenen die je denkt dat echt zijn en die je kan schoppen zijn rekwisieten.Dit hele lichamelijke leven is een scène van een toneelstuk. Dit alles.
Alles wat je het liefste vasthoudt, en alles wat je niet liefhebt ook.

Het leven is een fantasie die voor je ogen afspeelt. Je bent verrukt in het leven. Je denkt dat het echt is.
Je denkt dat zeer echt is, en toch is het alleen maar een film die voor je ogen afspeelt.
Je bent niet vast hier op Aarde, maar toch vastgeplakt.

Je gedachten zijn de lijm. Je gedachten zijn geplakt in het universum. Je maakt beelden
En hangt ze op in het universum niet zoals wolken die iedereen kan zien.

Wat is het universum dan? Het is een gewone gedachte.

Wat is de Hemel dan? Dat is een minder gewone gedachte. Het is een aangewezen plaats die de
Waarheid beschrijft. Het is net een gedicht van Waarheid. En waar bestaat de Waarheid?
De waarheid die ik spreek bestaat onafhankelijk van je gedachten, en toch bestaat het daar.
De Waarheid slaat de zelfde slag als Mijn Hart , en toch weet je dat je hart een metafoor is voor
Liefde, en dat liefde en eenheid alles is dat bestaat of je het gedacht had of niet.