HEMEL #1889 Een Noordelijke Ster Willen, 6 januari 2006

God zei:

Denken jullie dat Ik jullie vlei als Ik uitroep dat jullie Mijn wonderbaarlijke licht zijn? Denken jullie dat er iets is waar Ik naar zoek van jullie om iets te winnen voor Mijzelf? Denken jullie dat Ik zoek naar fans zodat Ik door grote groepen bewonderd kan worden? Denken jullie dat oh en ah zal uitroepen vanwege de cijfers, net zoals op het einde van een zakendag? Denken jullie dat Ik zoek om voor jullie een bewonderaar te zijn, een dweper misschien, of een pluimstrijker? Denken jullie dat Ik strelingen van jullie nodig heb, of een soort van dagelijkse aalmoes om Mij te sussen? Denken jullie dat Ik wil dat jullie naar Mij een paar botten gooien om aan Mijn woede te ontkomen? Denken jullie dat Ik een soort waakhond ben die jullie te eten moeten geven zodat Ik rustig blijf?

Geliefden, waar halen jullie het vandaan dat Ik gesust moet worden? Geloven jullie die verhalen dat Ik jullie veroordeel, jullie apart uitzoeken, jullie te licht bevonden worden? Geliefden, Ik heb geen woede om te geven. Hoe kan Ik een woede hebben wanneer Ik begrip heb? Mijn begrip is groot, en Wij hebben een grote intimiteit. Wij hebben Eenheid. Verenigd zoals Wij zijn, hou Ik van jullie zoals van Mijzelf. Ik kan niets minder doen.

Dit betekent niet dat Ik jullie niet zoekend vind. Ik vind jullie zoekend. Ik vind jullie zoekend naar een Noordelijke Ster, overal ervoor zoekend, zoekend het in de bijzonderheden van het relativerende leven. Ik vind jullie zoekend, zoekend, zoekend naar plezier, zoekend naar hoop, zoekend voor begrip, zoekend naar een oplossing voor een mysterie, een mysterie waar jullie de woorden niet voor kunnen vinden. Jullie zoeken een antwoord op een vraag die jullie niet onder woorden kunnen brengen. De vraag is zo enorm voor jullie, dat jullie eigenlijk niet begrijpen wat de vraag is.

Vindt de vraag, geliefden, en het antwoord zal net als wilde paarden triomfantelijk naar jou toe springen. Jullie zullen omver gelopen worden door het antwoord. Het zal jullie omver werpen. Jullie zullen platgedrukt worden. En dan zullen jullie weer ontwaken naar het leven zoals het is zonder mysterie. Jullie zullen geen vraag hebben. Er zal geen vraag te vragen zijn. Vragen zullen niet bestaan. Als jullie eenmaal de clou snappen, zullen jullie niet herinneren wat er toe geleid heeft.

Geliefden, geliefden, is liefde zo’n geheim? Het is zulke zoetheid. Het zoetste snoepgoed waar jullie ooit op gezogen hebben komt nog niet in de buurt van de zoetheid van de liefde. Alleen liefde kan dat.

En jullie zijn de kleermaker van de liefde. Jullie weten hoe het passend te maken. Jullie zullen grote maten nemen. Jullie werpen met het meetlint, en het gaat op en neer als een berg en een vallei. Jullie hebben geen precieze maten nodig. Jullie werpen met de liefde zoals met het meetlint, als kaarten, als miljoenen sterren, als een honderd miljoen biljoen triljoen harten allemaal bij elkaar gepakt in Een. En dat is alleen een kleine stukje van de liefde. Die hoeveelheid is net als een chocolaatje.

Jullie kunnen de liefde niet snel genoeg verbruiken. Munten rinkelen in jullie zakken. Liefde jeukt in jullie hart. Het is fenomenaal, deze liefde in jullie hart. Het moet er uit komen. Het hoort het tikken van de voet en wil dansen. De muziek fluit in jullie hart, en jullie hart springt op en vindt zichzelf dansend door het universum, dansend omdat er niets anders te doen is dan zijn dans te dansen. Jullie hart is bedoeld om lief te hebben voor alles dat het waard is, en liefde, de liefde in jullie hart, deze gedeelde alles omringende liefde van Ons, deze lichtende liefde van Ons is het gehele Koninkrijk van God waard. Jullie hart danst de dans van de liefde in een balzaal genaamd Aarde. Kom, dans met mij.