God zei:

Er is niet veel dat Ik al niet heb gezegd. Er is niet zo heel veel dat het leven je niet al heeft geleerd. Maar, ach, de afstand tussen de denkgeest en wat je leert en waar je inzichten in krijgt toepassen in het leven.

Technisch gezien, weet je al genoeg. Jij weet beter dan je kalmte te verliezen, maar je verliest je kalmte. Jij weet beter dan te proberen de controle te hebben over het leven en anderen. Je weet dat echt. En toch, hier ben jij, misschien bezig met anderen overal rond te commanderen en te controleren.

We komen terug naar het loslaten. We komen terug naar het vinden van jezelf. We komen terug naar het loslaten van het ego. We komen terug naar het vergeten. Je hebt je ego persoonlijkheid niet vergeten, en dus houd je vast aan wat de wereld zegt en doet en jou overtuigt om te doen.

Jij bent niet iemand die met opzet akkoord zou gaan met het idee van het geven van liefde en het niet bezitten van anderen, en toch, dat is wat je misschien ondervindt dat jij zelf aan het doen bent. Het kan zijn dat jij heel erg ervaart dat jouw rechtmatige plaats in de wereld wordt onteerd, en eer, en haar vriend ego worden uiterst belangrijk, en dus gooi jij je kalmte uit het raam voor het belang van het ego.

Er is zoveel om los te laten. Er is zo veel voor jou om los te laten, omdat je bang bent om iets voor jou waardevols op te geven, zelfs als je kleine ego en betwiste eer en dergelijke niet veel waard zijn.

Anderen kunnen zeggen dat je jezelf moet verdedigen. Geliefden, jullie moeten uit de ego-modus komen. De ego-modus vertelt jou, onder andere, dat jij je plaats in de wereld moet behouden. Natuurlijk, je hebt geleerd op de een of andere manier om jezelf boven alles zetten. Niet zo vaak is jou verteld om de liefde op de eerste plaats te zetten. Je bent jezelf niet aan het verloochenen als je liefde op de eerste plaats zet. Je bent jezelf niet aan het verloochenen als je iemand begrip en vriendelijkheid geeft, zelfs als je voelt dat je niet volledig aanzien gekregen hebt. Om vriendelijk en zachtaardig te zijn en geen aanstoot te nemen is een groot geschenk dat je hebt. Jij hebt dit geweldige cadeau gekregen, zodat je het kan geven. Het ego is niet veel. Neem jouw beslissingen zonder de coaching door het ego.

Jouw vrijgevig zijn is geen productie. Het is geen prestatie. Jij bent niet bezig met het zijn van een Geweldig Persoon om anderen te laten zien hoe goed iemand kan zijn. Jij bent niet bezig met menslievendheid om als menslievend te worden beschouwd. Jij bent niet bezig met een goed voorbeeld te stellen voor anderen. Je bent trouw aan jezelf.

Ik maak jouw Vriendelijkheid niet gepersonifieerd. Ik maak je tot een bescheiden persoon die een kans ziet om iemand te helpen vanuit je hart en niet vanuit plicht. Je bent gezegend, en zegeningen moeten worden doorgegeven. We spreken van een natuurlijk proces van het leven. Je bent geen weldoener. Je bent iemand die een klein iets zag wat je zou kunnen doen. Het gaat helemaal niet om jou. Je bent geen grote weldoener. Je bent een eenvoudig mens die iets zag om te doen. Net zoals je een stuk zwerfvuil ziet dat opgeraapt moet worden, zie je iemand voor je die je kan helpen, zelfs al is het maar in de mate van het niet verliezen van kalmte.

Je draagt niet het gewicht van de wereld, je bent echter een broer. Misschien kun jij jouw broeders hoeder niet zijn, jij kunt echter een broeder zijn.

Jij bent geen padvinder, maar toch kun je zien dat er iets gedaan moet worden, en je kunt het doen op vrijwel dezelfde nonchalante manier als dat je een taxi zou aanroepen. Als je in New York woont en je wilt een taxi, steek je je hand uit.

Of jij nu in New York of in een kleine stad woont, We hebben het over het uitsteken van jouw hand.

Als er glad ijs ligt aan de voorkant van jouw huis, leg je er zand op. Misschien, terwijl jij er mee bezig bent, gooi je wat zand op de stoep van jouw buurman.

Nu, er is niets negatiefs over je goed voelen over jezelf wanneer je naar bed gaat 's avonds. Het is goed om een goed gevoel over jezelf te hebben, echter in het doen van een vriendelijke daad, gaat jouw doel voorbij aan jezelf. Het is voor jou, maar je doet het niet voor jou. Je doet het voor wat wordt aangeduid als de andere, en, uiteraard, valt het licht op jou. Oké, glimlach naar jezelf, net zoals jij een glimlach aan een ander geeft.