God zei:

Ik hoor jouw klacht. Je voelt je niet op het feestje:

“Geliefde God, ik zou graag willen zijn een Grootser, meer gevende en vergevende persoon dan ik ben. Ik heb iets aan te merken op. Iets aanmerken op kost mij helemaal geen moeite. Om tevreden met mensen te zijn zoals ze zijn, is niet makkelijk voor mij. Om tevreden te zijn met mijzelf is ook niet makkelijk, maar U houdt van ons allemaal.

“God, Ik geloof dat U zou zeggen dat iedereen vandaag, in dit moment van berekende tijd, zijnde en doende is met het beste wat hij of zij kan zijn.

“God, ik ben positief, ik ben niet het beste wat ik kan zijn. Ik zou graag meer willen lachen. Ik zou graag minder serieus willen zijn over het Leven. Ik lijk het Leven iedere dag te zien als de Alfa en de Omega van het Leven. Het Leven lijkt urgent te zijn en kleineert mij. Het is als, als het niet voor het Leven was, zou ik gelukkig kunnen zijn. Mijn attitude laat mij een hoop te wensen over.

“ Meestal ben ik in een slechte bui. Help mij om goedaardig, opgewekt te zijn. Ik ben het zat om een criticus te zijn.

“Toch, er was een tijd toen was ik zo blij met het Leven. Ik was iedere ochtend gretig om op te staan. Wens dat dit zou hebben kunnen aanhouden. Ik spreek niet over toen ik een kind was en trappen op en neer rende. Zelfs als een kind, herinner ik mij dat het leven voor mij geen makkie was. Het was later dat het leven vreugde werd en ik verwelkomde het leven met heel mijn hart. Vroeger dacht ik: ‘Welk geluk is nu op zijn weg naar mij?’

“Ik was aan het popelen om te zien wat een dag zou brengen terwijl ik er nauwelijks op kon wachten. Vertel mij, God, wat is er met mijn vreugde gebeurd? Waar ging het naar toe?

“Voor een tijdje, leek ik bewust te worden. Ik bedoel, Zelf-Beseffend, God. Ik kende de vreugde en alleen de vreugde. Waar ging mijn vreugde naar toe? Breng het terug. Zend opnieuw nu over ons allen zulke vreugde. Ik weet dat de Zon nog steeds elke dag opkomt. Ben ik het die absent is? Vertel mij, God, hoe krijg ik mijn eigen vreugde terug?”

Lieve Kinderen met gekwelde harten, de vreugde is zonder inspanning. De vreugde komt niet van aandringen. Vreugde, vreugde, verspreide vreugde dient zich eenvoudig aan ten overstaan van jou. De vreugde komt op zijn eigen of het is geen vreugde.

Vreugde weerklinkt binnenin jou. Het dient zich gewoon aan. Vreugde binnenin jou zingt zijn lied.

Het zou gezegd kunnen worden dat jouw geluk een bepaalde configuratie van de sterren was. Voor een poosje, was het leven een picknick. Je had een eeuwigdurende moeiteloze vreugde. We kunnen eerlijk zeggen dat jij verscheen ter gelegenheid van de vreugde. We kunnen zeggen dat je rooskleurig groeide van vreugde. Je had geen appeltje te schillen met het leven. Jouw hart was ruim met vreugde.

Voor deze prachtige tijd, was je meer dan dankbaar. Voor een tijdje, was je 100 procent verliefd op het Leven.

Voor dit prachtige tijdsverloop, leefde je het Leven. Je hield er van. Ja, liefde maakte van de gelegenheid gebruik en zo deed jij.

Laat gaan, zelfs het moeten hebben van deze vreugde. Het is één ding om te anticiperen met het Leven en een ander om te pruilen bij de schijnbare afwezigheid van de Liefde. Blik vooruit. Wees vreugde, geliefde.

Zoals ‘Mary’s Little Lamb’ whose fleece was white as snow, de vreugde zal weer thuis komen zijn staart kwispelend achter hem.

Little Lamb : klein lammetje
Whose fleece was white as snow : wiens vacht was zo wit als sneeuw

Vertaald door: Anja

Sarah Josepha Hale, dichteres, schrijfster uit USA.

Mary had a little lamb,
Its fleece was white as snow;
And everywhere that Mary went
The lamb was sure to go.

It followed her to school one day,
Which was against the rule;
It made the children laugh and play
To see a lamb at school.

And so the teacher turned it out,
But still it lingered near,
And waited patiently about
Till Mary did appear.

Why does the lamb love Mary so?
The eager children cry;
Why, Mary loves the lamb, you know,
The teacher did reply.