God zei:

Stel je voor dat jouw dag begint met het Opkomen van de Zon boven de Horizon. Laten We zeggen dat je een halve zon ziet, maar een jong kind tekent onvermijdelijk met zijn krijt een Hele Cirkel van de Zon.

Wie is gelukkiger, de kind-artiest die een Hele Zon ziet, of de volwassene die zich een halve Zon verbeeldt, alsof de Zon bij de horizon in de helft gesneden zou zijn?

Moge de zon vandaag op jou schijnen. Moge jij vandaag buiten komen zodat de Zon jou aanraakt, en je zó sterk kunt groeien door de Zon en – niet alleen jouw hoek van de wereld – opmonteren, maar de hele wereld. Zoals de Zon haar licht deelt met het hele Universum, doe jij dat.

Wat ben Ik blij dat Ik aan Eén Zon dacht om de wereld overdag op te fleuren en Eén Maan om ’s nachts het Zonlicht te reflecteren.

Jij schept als het Heldere Licht van de Zon jouw denkgeest binnengaat. Wat Ik geschapen heb en wat jij nu schept in je leven komt niet in kleine stapjes maar allemaal tegelijk. Ik schiep als een geheel. Ik neem geen kleine stappen. De Zon groeide niet in stappen. Het barstte allemaal tegelijk uit. Creativiteit is niet details. Creativiteit is Heelheid.

Schepping werd niet toegevoegd. Schepping verschijnt compleet in al zijn glorie. Evolutie en schepping zijn niet hetzelfde, en toch was ook evolutie ingebouwd. Als het op het leven aankomt, komt evolutie in fasen. Evolutie is ingebouwd, en toch, evolutie volgt.

We kunnen zeggen dat jouw evolutie het lot is, of We kunnen evolutie meer instinct noemen, of We kunnen evolutie een schijnbare tijdsvertraging in de wereld noemen. We kunnen ook zeggen dat schepping kunst is, en het leven kunst is, en dit verwijst naar de Werkelijkheid dat alles wat opeenvolgend lijkt te gebeuren, nu allemaal tegelijk gebeurt. Er is geen volgorde, geen verleden, geen toekomst. Je bent midden in de stroom het leven, als het ware.

Er is meer in de wereld dan het oog kan zien en toch kan gezegd worden dat dit meer een besloten pad volgt. Alles komt van Mij, en alles komt naar Mij terug. Dan roer Ik in de mix door te zeggen: “Inderdaad, niets ging van Mij weg. Jij bent niet weggeweest”.

We kunnen het ook op deze manier zeggen: “In het zaad is de hele boom”. Niets is gescheiden. Alles is Grenzeloos.

Er is geen begin en geen einde, want er is Volkomenheid. Er is geen vastzetten van tijd, want er is Eeuwigheid. In het kind is de mens. In de mens is het kind. We kunnen zeggen dat in de naam de vorm is. Wees de Zon.

Kan er Schepping zijn zonder geluid? Vanuit schijnbare Nietsheid, ontstaat de Schepping. Toch is Nietsheid rijk en niet woest en onvruchtbaar.

Hoe ontstonden woorden tenzij Ik ze zei? Is het niet het verlangen universeel te spreken? Kan taal door de mens gemaakt zijn? De tendens van het Leven is deel van het Zaad van de Schepping en bedoeld op natuurlijke wijze te ontstaan en te bloeien.

Kan iets ingewikkeld zijn als het al is ingecalculeerd en natuurlijk daaropvolgend? In dat geval dan, wat is er niet eenvoudig?

Groeide de Schepping als een vruchtdragende boom? Ja, dat deed ze. Hoe kan iets dan toeval zijn? Er is geen toeval. En toch zit er veel meer aan het leven vast dan predicatie, want alles is mogelijk. Niets is onmogelijk. De lamme kan lopen.

Dit is een andere manier om te zeggen dat er geen grenzen zijn. Er zijn geen grenzen. Niemand is begrensd. Niemand is beperkt. Beperking is slechts een idee van de denkgeest. Beperking lijkt misschien waar als dat het niet is, maar beperking kan Mijn kinderen compleet tegenhouden.

Ik gaf je Vrije Wil, wat een andere manier is om te zeggen dat je een Onbeperkt Wezen bent. Er is geen grens aan Vrije Wil en zijn betekenis. Vrije Wil betekent keuze, en Vrije Wil betekent vastberadenheid, en Vrije Wil betekent alles is mogelijk. Jij bent het rijk van alle mogelijkheden. In vertrouwen heb Ik de wereld aan je gegeven.