God zei:

Ik heb je horen uitschreeuwen in het maanlicht:

"Geliefde God, God in den Hoge. Ik hou van het geluid van de woorden God in den Hoge, en, natuurlijk, er is geen andere God dan U. U bent gewoon God, niet te beschrijven. Hoe kunnen wij mensen kwaliteiten aan U toeschrijven, maar natuurlijk doen wij dat echter.

"U, God, Die ons manifesteert, bent ongemanifesteerd. U bent in een rijk achter de schermen, maar U bent zeker aanwezig, en U spreekt en handelt door ons. In feite bestaan wij helemaal niet, behalve in U, is dat niet zo? Dat is wat ik begrijp. Lieve God, U bent een puzzel die ik voortdurend probeer te ontwarren."

Ja, dat is zo. Jij puzzelt. Je bent duidelijk verward. Ik ben de Eenvoudige van het Eenvoudige. Ik zie. Ik reageer niet. Praat over het Heden, Ik presenteer het leven, en Ik ben het Heden. Mijn Raad van Bestuur is Een. Ik zit niet en denk na. Ik ben Eén Beweging. Ik bedek het Universum, en Ik ben het Universum. Ik verberg Me niet. Ik zie heinde en verre, maar toch ben Ik verborgen uit jouw zicht, behalve zoals het toegaat in de wereld. Ik ben jouw Voorstander. Ik verlaat niet een keer jouw zijde, maar je puzzelt hierover. Je vraagt je af hoe jij je zo alleen kunt voelen en of het waar is dat Ik aan jouw zijde ben.

Niettemin ben Ik een begrip. Zeer jonge kinderen weten zelfs wat er bedoeld wordt als ze het Woord God horen. Ik ben zeker een Aanwezigheid in jouw leven. Je trekt je dicht naar Mij toe of je duwt jezelf weg zoals je jezelf zou wegschuiven van de tafel. Je draait om de kwestie heen. Dit zijn slechts bewegingen want, ergens, in de diepten van jou, ken jij Mij goed. Ik besta, en Ik besta in en met jou. IK BEN jou, maar voor jou echter, zit dit achter de sluier.

Ik ben Oneindig en Eeuwig, en Ik ben waar jij van gemaakt bent. Er wordt gezegd dat jij gemaakt bent naar Mijn Beeld. Dat idee verpersoonlijkt Mij. Als je kijkt naar jezelf in de spiegel, zie je een afbeelding van een lichaam. Het kan meer Waar zijn om te zeggen dat je gemaakt bent in Mijn Licht. Jij bent gemaakt in Mijn Licht en van Mijn Licht. Mijn Licht is jouw Innerlijke Zicht. Het is jouw Innerlijke Oog dat Mij ziet. Alle zintuigen helpen jou om te zien. Zien, als We er nu over spreken, is weten.

Om te weten is zelf aangegeven wanneer misdadigers zeggen: "Zie je?" Dit is het zicht wat betekent het te weten. Je leert door middel van de zintuigen. Je leert iets.

"Begrijp je?" komt van je tastzin. Het kan zijn dat je het gevoel van een bepaald weten dat je verkrijgt niet prettig vindt.

Ook, kun jij het proeven vanuit een beschrijving?

Als iemand zegt: "Hoor je wat ik zeg?” heeft hij het niet over geluid, maar over de betekenis.

Taal is heel acrobatisch. Bij wijze van spreken, heeft alle spraak te maken met de vijf zintuigen. De denkgeest bestaat niet op zichzelf. Hij heeft sensors.

Jij wilt iets voelen bij iets, je wilt het bevatten.

Woorden bevatten een trilling, en je gaat op en neer volgens de trilling van een woord, en toch heeft het woord in een andere taal een andere betekenis en dus een andere trilling.

Iedereen spreekt overal, en er zijn tonen van stemmen, en er is liefde en tederheid.

En er is de Stilte die voorbij gaat aan woorden en Stilte kan zo veel zeggen.

Ja, de wereld is een puzzel die je altijd aan het uit sorteren bent en herconfigureren en transponeren.

Ga diep genoeg, geliefden, en je zult Mij vinden zoals IK BEN, in gereedheid voor jou. Je kunt niet naar waarheid zeggen dat Ik geduldig ben, want Ik ken geen geduld of ongeduld. Het is niet bepaald zo dat Ik wacht op jou. Ik heb een afspraak met jou, en in het maanlicht, van jouw kant, struikel je gewoon over Mij, en We ontmoeten elkaar plezierig, en je kent Eenheid, en je houdt van Onze Eenheid. In feite kunnen We elkaar niet onderscheiden, want er is geen ander.

En nu adem je alsof het voor de eerste keer is.