God zei:

Je wordt aangetrokken door schoonheid, is het niet? Wat kan er mooier zijn dan Mijn Schepping? Jij bent Mijn Schepping en Ik Die jou Schiep uit Mijn Eigen Zelf ben ook mooi. Jij bent ziel. Bedenk, jouw lichaam is maar een bedekking, maar Mijn kinderen, wat heb je toch de neiging jezelf gelijk te stellen met jouw fysieke afmetingen, alsof het fysieke lichaam de optelsom van jou is. Het fysieke lichaam is een schets van jou, maar je bent niet beperkt tot die schets. Het fysieke lichaam is als een schets met een potlood op papier gemaakt. Je tekent een schets van jezelf en zet je naam erop. De Waarheid is dat je dimensieloos bent. Er zijn geen grenzen aan jou. Er zijn geen grenzen aan jou en geen beperkingen. Ik ben God Die jou dit zegt, maar voor alle duidelijkheid, je zegt “Ja, ja”, alsof Ik spreek alleen maar om Mijzelf te horen. Ik geef je de Waarheid. Ga rechtop zitten en luister.

Wat jou ervan afhoudt de grenzeloosheid van jou te kennen, is een ongeloof in jezelf en Mij en wat Ik zeg. Voor het grootste deel neem je niet serieus wat Ik zeg. Je voelt je er zover van weg en je kunt aan Mij denken als een oude grootmoeder die steeds maar doorgaat met oude herinneringen en fantasieën. Ik verbeeld Me jou niet. Ik ken jou. Ik ken jou waarlijk als Mijzelf. Ik weet wat Ik schiep, terwijl jij jezelf ziet als waardeloos. Je kijkt hier en daar en je ogen zetten zich niet vast op de Waarheid. Jouw ogen blijven kijken naar glanzend klatergoud dat golft in de wind op de velden van illusie ver en dichtbij. Je mist de boot.

De boot die je mist is binnenin jou. Kijk naar binnen. Ik spreek over het kijken naar de Waarheid in plaats van de verzonnen schijnvertoningen. Jouw bewustzijn lijkt dat van een danseres te zijn bovenop een muziekdoos zoals ze ronddraait op de bovenkant als ze wordt aangezwengeld, alsof de muziek niet van dieper komt dan de bovenkant waar de danseres op haar tenen draait.

Je weet genoeg om de pitten van een noot uit de dop te krijgen, maar als het op jou en je ziel aankomt, dan kun je de dop beschouwen als Koning. Wat een walnoot aangaat, weet je dat je de dop moet weggooien. Maar als het op jou aankomt, dan kan het je misschien nooit schelen wat binnenin is en je richten op de dop die buiten is en toch weggegooid kan worden, en met of zonder dat je het zegt, zal hij neervallen en naar de aardbodem terugkeren.

Je houdt van glamour. Je houdt van de glamour van een moment. Je houdt van wat duidelijk is en je mist het subtiele. Je zoekt naar elan; je zoekt naar pracht en praal en opsmuk en je vergeet de noodzakelijke middelen die in het hart van jou en het hart van Mij liggen.

Als je een auto was, dan zou je jezelf zien als de leren stoelen en de stijl en de glanzend geverfde kleur van de auto. Je bent zo op schijn van allerlei soort gefixeerd, dat je vergeet dat het de kracht van de motor is die de auto rijdt, niet zijn glanzende vormgeving. Je vergeet dat er een benzinetank is die gevuld moet worden. Je vergeet het hart van de zaak en de ziel van de zaak, al het lieflijke ongeziene van binnen. Hoe dan ook, je lichaam slaapt en je ziel kan niet gehinderd door het gewicht van jouw haar omsluitend lichaam, reizen.

Jouw ziel is niet een voorbijgaande gril. Jouw ziel is HET. Jij BENT jouw ziel. Met jouw voeten op Aarde, reist jouw ziel waar ze naar hogere domeinen zal stijgen dan jouw benen jou kunnen brengen.

Vandaag geef Ik hulde aan jouw mooie ziel. Moge ze lang fladderen en jouw bewustzijn bij Mij brengen. Niet langer hoeft jouw bewustzijn de Realiteit te vergeten waar jouw ziel, de essentie van jou, vandaan komt en verblijft, want jij bent jouw ziel. Jouw ziel is jouw Ware Identiteit.