God zei:

Geliefden, Ik zorg voor alles. Ik houd juist van jullie menselijkheid. Ik draag alles aan jullie over. Ik laat jou de hele Menselijke Zijnswezenheid van jou testamentair na. Ik vertel jou hoe te leven als een mens in een wereld die je voor een tijd onderverhuurt . Ik geef alles aan jou, en je begint de uitstroming van Mijn hart te begrijpen. Ik zal je alles geven. Ik geef je echt, de hele menselijke jij, alles. Ik geef jou hele menselijke tips over hoe te leven. Ik leg Mijn ideeën voor je neer. Ik ben het geschenk dat Ik jou geef. En dat is het.

Wat kan Ik jou nog meer geven? Ik ben liefde. Ik ben gevendheid. En dit zijn kwaliteiten die jij, jij als individuele zelf, doelbewust zou moeten willen gebruiken, echter dit zijn geen kwaliteiten die in de denkgeest kunnen worden vast gehouden, want het zijn geen attributen. Het zijn geen toevoegingen. Gevendheid is inherent. Het is aangeboren in jou.

Ja, denken is een overgang voor jou. Jij kunt denken aan Eenheid, echter gedachten zijn niet Eenheid.

Soms begin je echt te denken dat je Eenheid hebt begrepen. Het kan zijn dat Eenheid zo nu en dan wordt begrepen, als een gloeilamp die de ene dag werkt en de volgende dag flikkert, echter Eenheid is niet iets dat het brein werkelijk kan vatten en er bij blijven. Eenheid is ongrijpbaar. Eenheid, die de Stilte Zelf is en helemaal niet de beweging en drukte van de wereld, kan niet worden vastgehouden. Eenheid kan alleen zijn.

En het Zijnswezen, van waaruit alles komt, bevat alles. Het staat niet stil. Het beweegt niet. Het is onwrikbaar, jij kunt het echter niet bewust bereiken en het in gedachten houden. Als je bewust gewaarzijn hebt van het Zijnswezen, dan ben je er al uitgestapt, want de realiteit is dat je Eenheid bent, en Eenheid kan niet worden gescheiden van Zichzelf. Momenteel, wanneer je die glimp hebt die zo kostbaar voor jou is, hebben jouw gedachten je verbannen uit de Eenheid, zelfs als je niet buiten de Eenheid kan zijn.

Het is alsof je uit de buurt van de Oceaan moet zijn om hem te bekijken. Ondergedompeld in de Oceaan, ben jij ondergedompeld. Je moet op een afstand gaan staan, om de Grootsheid van de Oceaan te zien.

De wereld moest naar haarzelf kijken vanaf een afstand, om voorbij het zien te komen van de wereld, als zijnde plat. Vanaf waar je zit, ben je niet ver genoeg weg om de curve van de Planeet Aarde op te merken. Het is een prachtige plek om in te zijn, waar jij de afbuiging van de Aarde kunt zien, dit zet jou echter op een afstand, zelfs als het de bedoeling is dat jij in de buurt komt en meer in de buurt en dichterbij en dichterbij. Op Aarde, duik je diep de Oceaan in, en je komt eruit om op te drogen. En je duikt er weer in, en je komt er weer uit, zelfs als je altijd bent ondergedompeld in de Oceaan en nergens anders bent dan in de Diepe Oceaan.

Ondergedompeld in God, zul jij niet langer enige afstand meer merken. Er zal niet langer een glimp van anders-zijn zijn. In Eenheid, kun je nergens naar kijken behalve vanuit Eenheid.

Eenheid en Heelheid zijn hetzelfde. Alles en niets zijn hetzelfde. Volheid en leegte zijn hetzelfde. Leegte is niet onvruchtbaarheid. Leegte is Volheid. Nietsheid is Volheid.

Het kan zijn dat jij het gevoel hebt dat je in een stad leeft waar alles op zijn kop staat. Dat is waar. In Eenheid zijn er geen grenzen. Er is geen boven en beneden, ondersteboven of rechtop, wijd en zijd, welke richting dan ook te nemen om te springen of naar beneden te springen of welke beweging dan ook te maken in het volle daglicht of in duisternis.

In deze staat van bewustzijn draai jij rond, zelfs als je het niet merkt. Wat is er om op te merken? Eenheid is. Heelheid is. Het kan worden gezegd dat je niet van deze wereld bent. De wereld bestaat niet echt. Wat kan bestaan wanneer Eenheid Alles is? Wat kan Ik jou geven behalve Mijzelf en daarom, jouw Zelf?