Heaven#3640 Bahçıvan

Tanrı dedi ki:

Pek çok şey önemlidir ama bunlar bazen çelişkilidir de. Doğru ve dürüst olmanız, yalancı ve sahte tavırlar sergilememeniz gerekir; ancak sizin ve başkalarının umursayıp önemsediği şeyleri de dengelemeniz, idare etmeniz gerektiğini hissedersiniz. Hayatı bu kadar da ciddiye almamanız gerekmektedir, lakin ona karşı uçarı ve lakayt olmamanız da gerekir. Geçmişin peşini bırakmanız, özgür kılmanız gerekir. Buna can atar, heves edersiniz ama bu arada mazi size kendisini hatırlatıp durur. Yargılayıcı olmamanın daha iyi olduğunu bilirsiniz fakat başka insanları kendi hallerine bırakmak da size zor gelir. Üstüne üstlük kendinizi eksiklik içinde bulursunuz. Kusursuz olmayı istiyor ama bir şeyleri atlıyor, kaçırıyorsunuzdur işte. Neyin doğru olduğunu biliyor veya bilmiyor olabilirsiniz; bildiğinizden emin olduğunuzda da kendinizi bu doğruları izlemenin imkansızlığı içinde bulabilirsiniz. İyi bir hayat –ya da hiç olmadı sadece bir hayat- sürme arzusu içindeyken bir sıkıntıdan diğerine sıçrar, oradan oraya dolaşır durursunuz.

Adeta bir labirentin içindesinizdir ve çıkış yolunu bulmak hiç de kolay değildir. Hayatın dahilinde iki arada bir deredesinizdir, karar verecek olan yine sizsinizdir; ama aldığınız kararların nereye varacağını da bilmezsiniz. Bazen bir şelaleden aşağıya kayar ve nerede olduğunu bilmediğiniz bir yere inersiniz; nerede olduğunuzu dahi bilmezsiniz.

Bütünlüğünüzü korumak istersiniz; ama geçilecek bu kadar çok köprü varken, bir köprüden geçtiğinizi yada geçtiğiniz köprünün adını her zaman bilmezken bu bütünlüğü nasıl koruyabilirsiniz? Köprünün anlamı bir mesafeyi, iki ayrı ucu birleştirmektir; fakat sizin ve bir başkasının anlayışı arasında hayli uzun bir köprü de yer alıyor olabilir. Genellikle herkes doğru olanı yapmak ister ama neyin doğru olduğuna dair o kadar çok versiyon vardır ki. Peki, bu farklı ve çok sayıdaki yaklaşımı, görüş, fikir ve vizyonu uzlaştırmak, bağdaştırmak nasıl sağlanabilir? Yolları her zaman için açık ve net olmayan, tam olarak anlayıp kavrayamadığınız bir dünyada yolunuzu nasıl belirleyebilirsiniz? Seçtiğiniz yada seçmediğiniz bir yol; her halükarda yapabildiğinizin en iyisini yapıyorsunuzdur.

Kendinizi ıslah etmek için bu kadar fazla uğraşmayın. Dünyevi koşullar dahilinde kusursuz değilsiniz, olamazsınız da; herkesin gözünde böyle olamazsınız, ekseriya da kendi gözünüzde.

Kendiniz olmanız aladır. Kendiniz olmak yeterli gelsin, ala olsun; öte yandan büyümekte ve çiçeklenmekte olan bir çiçeksiniz, aynı sizsiniz ve hiç de aynı değilsiniz. Bir çiçek gelişimini hızlandırmaya çalışmaz. Gelişimine müsaade eder o. Bir çiçek gelişimini hisseder ama onu teşvik dahi etmez. Çiçek açmakta olduğunu bilir o. Kendisi olması için kendine müsaade eder. Siz de kendiniz olmak için müsaade etmek zorundasınız. Bir çiçek, kelimeleri bilmeksizin doğaya ve Bana inanır.

Üzerine basıldığı zaman çabucak geri gelir o. Canlanıp dirilir. Asla yılmaz, gözü korkmaz. Canı sıkkın bir şekilde orada yatıp kalmaz. Yavru bir köpekçik gibi canlı ve neşelidir bir çiçek.

Böyle bir çiçek olun. Hayat size ne getirirse getirsin ayağa kalkın. Kalbinizi yenileyin.

Dünyevi şartlar dahilinde dünya mükemmel değildir. Dünyevi şartlar ve değer yargıları dahilinde siz de mükemmel değilsiniz. Tanıdığınız ve tanımadığınız hiç kimse de mükemmel değil. Aslına bakarsınız kendinizde veya dünyada kusursuzluk aramıyorsunuz siz. Kendinizi ıslah etmek, geliştirmek için çabalamak zorunda değilsiniz.

Olmak için kendinize izin verin ve bırakın sevginiz aksın, akıtsın kendisini. Bir sürü soru veya kararla onu yokuşa sürmeyin, kösteklemeyin. Sadece onunla birlikte gidin ve “ Sana Teşekkür Ederim,” deyin.

Benim çiçeğimsiniz, Ben de sizin bahçıvanınızım.

Çeviren: Engin Zeyno Vural