God zei:

Je kunt op een kruispunt komen waar je besluit dat het leven, zogezegd, jouw leven gaat belemmeren.

Het leven is geen spitsroeden lopen, maar toch voel jij je op sommige dagen beslagen met sneeuwballen of hagel. Je blijft doorgaan, en je laat de hagel vallen waar die valt. Het weer schrikt jou niet af. Je blijft lopen. Je bent als de postbode en regen noch hagel noch sneeuw houdt jou tegen de post te bezorgen. De postbode haalt ook post op, die mensen willen dat hij voor hen verstuurt. Dus in het leven, lever jij berichten af en je haalt ook berichten op van de gesorteerde post, die bekend staat als het leven.

In het leven kun je berichten ophalen en afleveren die toeval lijken of serieus lijken, en het zijn uiteindelijk maar berichten. Niet alle berichten uit het leven zijn grote gedachten waard. Sommige post is terloops, wordt zelfs opzij of naar buiten gegooid. En sommige zijn rekeningen die je betaalt. En sommige zijn liefdesbrieven en van sommige berichten kun je er niet achter komen waarom ze gestuurd werden en waarom ze aan jou waren geadresseerd. Wat kun je anders doen dan de post zo goed mogelijk sorteren en dan opstaan en doorgaan.

In elk geval komt de post als hij komt, en als je naam erop staat, staat je naam erop. Je hoeft pakjes niet op je hoofd te laten vallen. Post, net als guur weer, wordt niet verondersteld een goed mens neer te slaan, noch moet hij hem neer houden. Pakjes hoeven jouw hart niet te bestoken net zo min als de regen, hagel of sneeuw. Ze zijn deel van het leven, maar tegelijkertijd zijn zij bijkomstig aan het leven. We kunnen zeggen, dat jij ze verweert, of We kunnen zeggen, dat jij er aan het andere eind van de regenboog uit komt.

Jij loopt over een bepaald terrein en je kunt er nooit blijven. Op een zeker punt moet je opstaan en op weg gaan. De post die komt, komt, en je overleeft het. Zo ongenegen als je zijn mag om het toe te geven, vanwege de gesorteerde post, je hebt gewonnen. Je bent gegroeid. Je kunt wijzer zijn zonder verdrietiger te zijn. Niemand zei dat je verdrietiger moest zijn. Dat is geen vereiste. Lijden kan een keuze zijn, die jij gemaakt hebt.

Er is gezegd dat het leven een school is. Laten We voor het ogenblik maar zeggen, dat het leven een school is. Het punt is dat je gaat afstuderen. Dus waarvoor is dan alle drukte? Je komt door deze school waar je bent ingeschreven heen. Je kunt misschien niet alle cursussen kiezen die je zult nemen.

Niettemin zul jij grote geleerdheid aan de dag leggen. Je hebt dat al gedaan. Dus je hebt een paar littekens. Wat is dat? Je bent een overlevende van het leven. Je kunt er zelfs als held uitlopen. En waarom niet?

Iedereen levend op Aarde is moedig. Het is moedig om je op een reis te wagen, die niemand eerder heeft gemaakt. Er was nooit een reis als die van jou en er was nooit iemand net als jij, helemaal nooit. Zelfs al zijn allen Eén en op hetzelfde avontuur, niemand heeft dezelfde route gereisd als jij. Niemand bezorgt en haalt precies dezelfde post op als jij.

Maak de reis van anderen wat gemakkelijker, zo goed als je kunt. Haal wat rommel uit de weg. Bescherm anderen waar je kunt. Effen het pad een beetje. Maak het voor anderen zo prettig als je kunt. Dat kan heel goed jouw pad in het leven zijn, het pad voor anderen vegen. Door zo te doen is jouw eigen reis lichter. Denk aan anderen zoveel je kunt en laat hen weten dat je inderdaad aan hen denkt. Alle mensen in jouw leven willen dat jij aan hen denkt.