HEAVEN # 2903 Kom Terug naar het Heden, 5 november 2008

De afstand, die nu tussen jou en het verleden dat jij tijd noemt, in kruipt, laat je zien hoe tijd en ruimte hetzelfde
zijn. Tijd schept afstand en ruimte neemt tijd in, enzovoort. Alles is Een, geliefden, zelfs in het tijdelijke. Er is
verscheidenheid en toch ook gelijkheid. Tijd en ruimte bestaan gewoon niet, ook al denk je van wel. Je denkt dat
je zou vallen als er geen ruimte zou zijn, en dat je ook door de tijd heen zou kunnen vallen.

Laten We terug komen in het heden.

Het verleden is ver weg nu. Je bent het voorbij. En toch was het slechts een ogenblik geleden. En toch heeft het
zich
voorgoed teruggetrokken, behalve dan dat je gedachten in het verleden blijven hangen, en daar soms je hele leven
lang aan vast houden. Indien het verleden werkelijk zou zijn, zou je er niet aan vast hoeven houden. Ergens diep
van binnen ben je je er bewust van dat er niet zoiets bestaat als het verleden, en toch houd je vast aan wat jij het
voorbijgaan van tijd noemt, terwijl tijd evenals het verleden helemaal niets is. Niets meer dan een knip van je vingers.

Je wilt dat alles tegelijkertijd bestaat. Je wilt dat datgene dat jij verleden, heden en toekomst noemt,
allemaal één bolletje was is. Je wilt dat het verleden, heden en de toekomst nu allemaal bijeen zijn, en toch heb je
gehoord dat er alleen het heden is. Alles wat je kan hebben is een vogel in je hand. Je hebt geprobeerd om het
verleden in het heden te brengen, en de toekomst in het heden, en nu zeg Ik je dat er alleen maar Eeuwigheid is.
Eeuwigheid is niet echt tijd zoals jullie het kennen, geliefden. Eeuwigheid is niet een lang uitgestrekt koord. Eeuwigheid
is als een ogenblik. Zo wordt het ervaren.Het is een eeuwig ogenblik.

We zouden eeuwigheid kunnen vergelijken met een vonk van vuur. Eeuwigheid is een lichtvonk die nooit uitdooft.
Eeuwigheid heeft geen begin noch einde, anders was het niet Eeuwigheid. Dus je kunt Eeuwigheid niet in een tijdslijn
veranderen.Zie jezelf als het middelpunt van het Universum. We zouden dan kunnen zeggen dat Eeuwigheid het licht
is dat om je heen uitstraalt. Je zou jezelf kunnen zien als een punt in het centrum van een cirkel zonder een omtrek
die de cirkel volledig maakt. Die punt is de Eeuwigheid, en het is het licht van jou dat uitstraalt zonder begrenzing. Er
komt geen einde aan deze cirkel. Er bestaat geen ruimte en er is geen begrenzing van. Er bestaat geen tijd en er is
geen einde van.

Vanuit licht kwam je naar de Aarde. Je kwam naar het stof van de Aarde, maar je was niet gemaakt van stof. Stof is oud,
en Eeuwigheid is jong. Eeuwigheid is de Bron van Jeugdigheid waar zo naar gezocht is.

In de Eeuwigheid bestaat geen jong en oud, en dus bestaat er geen ouder worden. Ouder worden is een algemeen
aangenomen illusie. Je hoeft daar niet in te geloven.

Je hoeft nergens in te geloven. Je kunt gewoon zijn. Zijn is goed genoeg. Je bent Mijn Wezen, en Mijn Wezen is op Aarde
gezien. Ik zie Mijn Wezen in jou, en ook jij hebt een glimp opgevangen van Ons Wezen.

Er zijn niet eens draden om het Universum van Zijn bij elkaar te houden, hoewel we het wel over weven hebben. Het zou
meer met de werkelijkheid overeenstemmen wanneer we spreken over draden van licht die het Universum weven, licht dat
het doorkruist, ook al is licht Eenheid zoals jij enIk, Die uit licht bestaan, Eenheid zijn.

Jullie zijn niet echt verstrooid over de Aarde, geliefden. Jullie zijn nergens verstrooid. Jullie zijn helemaal niet verstrooid.
Hoe kan Eenheid verstrooid zijn, want verstrooid betekent in kleine stukjes,en jullie zijn Eenheid, Heelheid en verheven.

Probeer het niet te begrijpen. Laat het gewoon zijn.