HEAVEN #2403 Ο Ήλιος Της Αγάπης Του Θεού 24 Ιουνίου, 2007

Μπορεί να νομίζετε ότι σας έχω αναθέσει μία αδύνατη αποστολή στη Γη να είστε ένα νεογέννητο μωρό, να είστε μία υπέροχη ψυχή σε ένα σώμα μέσα σε έναν κόσμο που δίνει έμφαση στην ύλη και υποτιμά το πνεύμα. Κι εσείς επίσης θα ακολουθήσετε το πλήθος, ξεχνώντας τη σημασία της ψυχής σας. Παρ'όλ'αυτά, με μία αόριστη αίσθηση της ψυχής σας και της σημασίας της για εσάς και για τον κόσμο να σας παραμονεύει, ζείτε δύο φαινομενικά αποκλίνουσες ζωές, την υλική που φαίνεται να υποτιμά την πνευματική και της ψυχής που δεν εντυπωσιάστηκε από το σχετικό. Σίγουρα, φαίνονται να πηγαίνουν από διαφορετική πλευρά του δρόμου η καθεμιά .

Σίγουρα, η ψυχή σας δεν παίρνει τόσο στα σοβαρά την εγκόσμια ζωή, αλλιώς δεν θα ήταν ψυχή. Και όταν σκέφτεστε την ύπαρξη της ψυχής σας, μάλλον σηκώνετε τους ώμους σας με αδιαφορία προς αυτήν. Και μετά σας λένε ότι είστε εδώ για την πνευματική σας ύπαρξη, για να την αναγνωρίσετε και να την αγκαλιάσετε. Ορίστε, κατακλυσμένοι από λησμονιά και να σας ζητούν να θυμηθείτε. Είναι σα να σας βάζουν να τρέξετε σε έναν αγώνα δρόμου με το ένα πόδι δεμένο. Γιατί να σας δώσουν την αναπηρία της λησμονιάς, τη στιγμή που βρίσκεστε εδώ για να θυμηθείτε; Τι παιχνίδι είναι αυτό;

Γιατί να μην μπορείτε εξαρχής να χαρείτε πλήρως τον υλικό κόσμο και τον πνευματικό; Τουλάχιστον, γιατί όχι;

Κάνω την ίδια ερώτηση μ'εσάς. Γιατί όχι τώρα; Γιατί όχι τώρα, σώμα και ψυχή, να βγουν και να δώσουν τα χέρια, να περπατήσουν χέρι-χέρι, απολαμβάνοντας πλήρως τους δύο κόσμους σαν έναν; Έτσι όπως έχουν τα πράγματα τώρα, δεν απολαμβάνετε πάντα τον υλικό κόσμο στον οποίο είστε τόσο προσκολλημένοι. Έχει μπήξει τα νύχια του μέσα σας, καθώς η πνευματική σας ζωή περιμένει υπομονετικά να πάτε προς αυτήν με δική σας πρωτοβουλία. Συχνά, αποδοκιμάζετε την καθημερινή σας ζωή και παρ'όλ'αυτά λοξοκοιτάτε την ιδέα αυτής της αόρατης πνευματικής ζωής.

Φυσικά, σε ένα άλλο επίπεδο, συμμετέχετε πλήρως στην πνευματική σας ζωή. Εξάλλου η ψυχή σας σας ανήκει, παρότι ζει μια θεία κοινή ζωή στη δική της σφαίρα. Στον Παράδεισο, κανείς δε σκέφτεται η ψυχή "μου΄", η ψυχή 'σου". Η Ψυχή ίσως είναι ακόμα αφηρημένη ιδέα για εσάς, όπως είναι η έννοια του Ενός. Αλλά αν τα αφήσουμε όλα αυτά ,προς το παρόν,
στην άκρη, η ψυχή είναι μεγαλειώδης. Βλέπει τα πάντα και βλέπει προς όλες τις κατευθύνσεις, και γνωρίζει τα πάντα. Ναι, η ψυχή σας, αυτό το ακομμάτιαστο κομμάτι που αορίστως αποκαλείτε δικό σας.

Υπάρχει μία Μεγάλη Ψυχή που αντιλαμβάνεστε κάπως. Είναι η Μεγάλη Κοινή Ψυχή, που συχνά αποκαλείται Θεός, και η κοινότητα και το σύνολό της είναι όλο δικό σας, και η δύναμή της και η δόξα της είναι όλη δική σας και πάντοτε στη διάθεσή σας.

Καθώς εκτίθεστε στον Ήλιο, μαυρίζετε, αγαπημένοι. Λίγο-λίγο είναι καλό, παρότι υπάρχει κάποια στιγμή που παίρνετε όλα τα πλεονεκτήματα του Ήλιου! Ο Ήλιος ήταν πάντα εκεί, και τώρα αρχίζει να ακτινοβολεί μέσα από σας. Σας παίρνει ο ύπνος στην παραλία, και μετά ξυπνάτε, και τίποτα δεν φαίνεται το ίδιο γιατί μαυρίσατε μες στο Ένα. Μπορείτε να βγάλετε τα γυαλιά ηλίου σας και να δείτε τον Ήλιο εύκολα και να δείτε τα περίχωρα του Ήλιου και πόσο όμορφα ο καθένας και όλα ταιριάζουν στο φως του Ήλιου. Το παρελθόν έχει εξαφανιστεί. Ο κόσμος που παρατηρείτε έχει μετατραπεί σε Παράδεισο. Εξάλλου πού αλλού είναι ο Παράδεισος παρά μόνο στη συνειδητότητά σας; Όχι συνειδητότητα κάποιου πράγματος αλλά η ίδια η συνειδητότητα που δεν αφήνει τίποτα απέξω.

Μπορούμε να ονομάσουμε όλα τα αξιώματα της συνειδητότητας, αγάπη. Αυτή είναι η εκπεμπόμενη συνειδητότητα του Ήλιου. Και αυτή είναι το μέρος στο οποίο βρισκόσασταν όλον αυτόν τον καιρό, ακόμη κι όταν δεν μπορούσατε να τη δείτε. Η αναχώρηση από τον Ήλιο της Αγάπης Μου δεν είναι δυνατή. Μόνο όταν κοιμάστε, μπορείτε να την ονειρευτείτε. Και τώρα ξυπνάτε, και τώρα γνωρίζετε πού είστε, και τώρα γνωρίζετε Ποιος είστε. Τώρα γνωρίζετε το μεγαλείο.

Μετάφραση : Μαρία Θεοδώρου