HEAVEN #2293 Το Τέλος Του Εγώ 6 Μαρτίου, 2007

Ο Θεός είπε:

Όταν παραδίδεστε σ’Εμένα, αυτό που παραδίνετε είναι το εγώ σας, αγαπημένοι, αυτό το ανόητο, καχεκτικό, εύθραστο εγώ που ξεσπάει και ξεφυσάει και κορδώνεται σαν γκάγκστερ, έτοιμος να σε καθαρίσει με την παραμικρή αφορμή. Σε τσαλαπατάει κάθε στιγμή. Το εγώ διαλαλεί ότι είναι ρωμαλέο αλλά δεν είναι παρά ένας ψευτονταής. Το εγώ είναι μεγάλο μόνο με την έννοια της κορμοστασιάς και της επίδειξης, και είναι επιδέξιο στο να σε βγάζει νοκ-άουτ κουτρουβαλώντας σε μέχρι τον πάτο. Το εγώ είναι ένας γητευτής φιδιών που σου πουλάει ένα ψεύτικο κατόρθωμα σε πολύ ακριβή τιμή, και μετά πουλάει εσένα και σε αφήνει να σε δαγκώσει το φίδι και να μαρμαρώσεις. Μέχρι που σε βάζει να πάρεις μέρος στην πλάκα του να σε διαλύσει, να σε ξαπλώσει κάτω,να σε κάνει να γίνεις κατακόκκινος. Σε φουσκώνει μόνο και μόνο για να πετάξει βελάκια πάνω σου και να σε κάνει κομμάτια. Το εγώ είναι ένας αφέντης από μόνο του, ένας δάσκαλος της απάτης.

Ποιος θα ήθελε να κρατηθεί απ’το εγώ, αυτόν τον παγιδοποιό, που σας απογοητεύει ξανά και ξανά; Αλήθεια τώρα, ποιος θα διάλεγε το εγώ αντί για την Πραγματικότητα; Κανείς. Κι όμως, σε γενικές γραμμές, αυτό είναι που κάνει ο περισσότερος κόσμος. Το εγώ, παρότι στερείται ουσίας, είναι αρκετά δημοφιλές. Αλλά δε χρειάζεται να σας πω τα πάντα για το εγώ. Το γνωρίζετε ήδη πολύ καλά με όλες του τις μεταμφιέσεις. Μέχρι που έχετε αποκαλέσει το τέρας,φίλο. Το εγώ είναι ένας μάγος που σας πιάνει με το καλό, σας κολακεύει και σας κάνει να αισθάνεστε σπουδαίος για ένα λεπτό προτού να έρθει η σύγκρουση.

Παραδώστε το εγώ σας σ’Εμένα. Παραδώστε το. Μετά θα έχετε μια διαφορετικού είδους ευαισθησία. Αντί για λεπτό δέρμα, αντί για το κοκκίνισμα και τον πόνο που το εγώ σας δίνει τόσο καλά, θα έχετε τόσο μεγάλη κατανόηση και συμπόνια για τους άλλους που θα είστε πάντοτε γενναιόδωρος, ευαίσθητος στις ανάγκες τους, όχι εις βάρος των δικών σας αναγκών αλλά εν γνώσει του ότι εσείς δεν έχετε καμία ανάγκη πέρα απ'το να υπηρετείτε. Και θα γνωρίζετε ότι υπηρετείτε Εμένα. Θα γνωρίζετε ότι το Σύμπαν είναι δικό σας. Θα έχετε παραδώσει το μικροσκοπικό εγώ στη γιγαντιαία αγάπη, τη συμπαντική αγάπη. Θα πλημμυρίσετε το Σύμπαν με αγάπη. Το Σύμπαν δεν θα πνιγεί, γιατί διψούσε για πολύ καιρό. Ο κόσμος έχει περάσει πολύ καιρό χωρίς τη ζεστασιά και την υγρασία της αγάπης. Έκανε κρύο και υπήρχε ξηρασία. Αλλά τώρα είστε εσείς εδώ, και η περίοδος του κρύου και της ξηρασίας πρόκειται να φτάσει στο τέλος της.

Ο κόσμος σας ζητάει με κραυγές. Ανέμενε. Ήλπιζε για σας,αλλά δεν τολμούσε και τόσο να σας περιμένει. Ο κόσμος νόμιζε ότι θα ήσασταν τόσο ασυνήθιστοι, που θα σας αναγνώριζε εύκολα. Ο κόσμος νόμιζε ότι θα ήσασταν τέλειοι και καταυγασμένοι από φως μπροστά στα μάτια τους. Δεν ήξεραν ότι θα μοιάζατε με όλους τους άλλους. Δεν ήξεραν ότι δεν θα ανταποκρινόσαστε στο ρόλο σας, όπως τον είχαν φανταστεί. Δεν ήξεραν ποιοι είστε,πολλώ δε μάλλον, ποιοι είναι αυτοί. Είναι μια φαρσοκωμωδία. Όταν κάποιος δε γνωρίζει την ίδια του την ταυτότητα, δεν μπορεί να γνωρίζει και κανενός άλλου.

Έχετε υπόψη σας ότι η ταυτότητά σας δεν είναι η καριέρα σας ούτε το πάχος του πορτοφολιού σας ούτε κάποιο από τα εγω-κατευθυνόμενα πράγματα με τα οποία είστε γνωστοί στον κόσμο. Η ταυτότητά σας είναι το ποιος είστε, όταν φεύγει το εγώ. Το εγώ, φυσικά, φεύγει όταν πια δεν το ταΐζετε. Το εγώ θα είχε φύγει εδώ και πολύ καιρό, αν δεν ήσασταν τόσο ξετρελαμένοι μαζί του.

Τώρα λοιπόν, αγαπημένοι, πιάστε το καπέλο σας χαιρετώντας το εγώ, φιλήστε το και πείτε του αντίο. Ανακοινώστε του ότι η αγάπη θα πάρει την θέση του. Το εγώ δεν μπορεί να επιβιώσει για πολύ εκεί που η αγάπη είναι παρούσα.

Μετάφραση : Μαρία Θεοδώρου
Copyright © 1999-2007
Heavenletters™